Wat ik waardeer, is dat je een (beperkt) tegengewicht biedt voor de propaganda van de media, maar ik blijf een stuk realiteitszin missen. Inplaats van mensen als psychologische wezens te zien, met erkenning van alle variaties die dat met zich meebrengt, zie ik hetzelfde hokjesdenken terugkeren dat aan de wortels ligt van oorlogen en bloedvergieten. Er bestaat niet eens een woord voor het kwaad, zelfs kwaad blijkt van klein afkomstig te zijn. Wij, mensdieren, streven dan wel naar het goede, er bestaan bijna geen namen voor kinderen, die niet het opperste goed betekenen. Alle bestaande woorden voor het kwaad, waren ooit termen om het beste aan te duiden. De geschiedenis vertoont een cyclisch verloop, iedere fase van bloei wordt telkens weer ‘gevolgd’ door een fase van afgang. Onze huidige fase vertoont alle kenmerken van psychische afgang en het ziet er niet naar uit dat we veel vat op hebben op dat natuurlijke verschijnsel. We staan erbij, kijken ernaar, winden ons soms wel eens wat op, maar wat kunnen we doen? De propaganda van de media doorprikken, ook al gebeurt dat dan niet op de meest perfecte manier, vind ik al heel wat. Maar toch zou ik adviseren om toch nog maar eens goed na te denken over het vermengen van frustraties uit je eerste levensjaren met je analyses. Dat is nooit goed. Bovendien, door mensen in te delen in ‘Salafisten’, ‘Alawieten’, ‘Christenen’, etc … stap je mee het tribalisme. De katholieken bieden dan tenminste nog wat dieper inzicht in de menselijke natuur, en als dat niet of weinig helpt, dan ligt dat aan de menselijke natuur, niet aan de mensen die hun best hebben gedaan. Ik vind die politieke zet van het Vaticaan om 800 zogezegde ‘martelaars’ uit de 15de eeuw heilig te verklaren niet goed, het is een uiting van collectief egoïsme en daar gaat een kerk nooit over. Maar blijkbaar vinden ze dat ze die toegeving aan de basis en aan de atheïsten moeten doen om te overleven. Sophie’s Choice!
Edith Legrand
Antwoord:
Zeer interessante overwegingen. De mens zweeft altijd tussen denken aan het eigen ik en aan de groep, de gemeenschap. Het is de sociale visie versus de asociale visie. De Yin en de Yang, de duivel versus god, de hemel versus de hel, enzovoort.
Voor mij zijn mensen nu eenmaal mensen en ik maak alleen onderscheid tussen sociale en asociale mensen. met een voorkeur voor mensen die boeiend zijn.
In hokjes denken hoort er niet bij.
Wel kan ik er niet naast kijken dat bepaalde ideologieën zoals het nationalisme en bepaalde extreme vormen van religie nefast kunnen zijn, voor een samenleving.
Maar het hokjes denken in het Midden-Oosten tussen groepen is door mij steeds in strenge bewoordingen afgekeurd. Het vormt volgens mij een onderdeel van een complot om de Arabische wereld voor decennia instabiel te maken.
Willy Van Damme