De conclusie is eigenlijk heel simpel. Carla Del Ponte heeft enig bewijs gevonden van het gebruik van chemische wapens door rebellen. Deze conclusie heeft zij moeten intrekken en daar kwam uit dat er geen overtuigend bewijs is gevonden van het gebruik van chemische wapens door een van beide partijen. Wij hebben dus te maken met berichtgeving zoals die door de mainstream media tot ons komt. Aan de andere kant mag je misschien concluderen dat Carla Del Ponte alleen de waarheid mag spreken over het Joegoslavië Tribunaal, wat iedereen eigenlijk wel goed uitkwam, maar in dit geval ging zij een stapje te ver, dus “not conclusive”!
http://www.un.org/apps/news/story.asp?NewsID=44834#.UbUGoNjyB8F
Joop de Jong
Antwoord:
Wie met de fijne kam door die uitlatingen van Carla del Ponte gaat en dit daarna doet met die verklaringen van het VN-panel, waarvan zij deel uitmaakt, dan zie je in essentie geen verschil.
Alleen lag in de ene de nadruk op die rebellen en bij de andere liet men die nadruk achterwege.
Verder geloof ik geen snars van de beweringen van die Carla del Ponte. De vraag die we rond haar internationaal optreden als magistraat tot heden dienen te stellen is in zoverre dat zij het recht zodanig manipuleerde dat ze zelf strafbare feiten stelde. Die namelijk van het verhinderen, obstructie van de rechtsgang.
Zeker in het geval van de rechtbank in de Tanzaniaanse stad Arusha dat ging over Rwanda stelt zich die vraag. Het kan toch niet dat men daar alleen de tegenstanders van dictator Paul Kagame viseerde.
Alsof de mensen van het RPF van Kagame bij de verovering van Rwanda in de periode 1990-1994 geen oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid begingen. Dat is de mensen daar toch gewoon uitlachen en beledigen.
Verder lijkt het mij vrijwel zeker te zijn dat die Syrische rebellen op beperkte wijze chemische wapens gebruikten. Zo werden recent bij Syrische rebellen in Turkije en jihadisten in Irak chemische wapens waaronder saringas ontdekt. Wel ontkende de Turkse gouverneur van de betrokken provincie dit ontdekken van saringas.
Maar dat er bij die leden van al Nusra daar in Turkije chemische stoffen werden ontdekt lijkt zeker. We moeten hier echter nog meer duidelijkheid krijgen. Maar wees zeker die zal er niet komen.
Hetzelfde voor het verhaal over Irak. Wel werden ooit toen de VS Irak nog bezette door de VS gelijkaardige beschuldigingen gedaan. Dit betrof dan chloorgas dat men zou gebruikt hebben.
Dat de VS toen in tempera non suspecte die verklaringen maakte geeft de vermoedens over het gebruik van chemische wapens door die rebellen grote geloofwaardigheid.
Mijn stelling is dan ook dat die rebellen bijna zeker chloorgas gebruikten en mogelijks sarin.
Wat betreft het gebruik door de regering van chemische wapens hebben wij behoudens verklaringen van een der strijdende partijen, zijnde die rebellen en hun Franse en Britse financiers, niets.
Men kan moeilijk erg summiere en uiterst vage beelden van mensen met wat schuim op hun mond een bewijs noemen. Misschien bij de VRT als het hen om propagandareden goed uitkomt, maar hier niet.
De Fransen hebben voor zover geweten hun onderzoeksresultaten en methoden niet vrijgegeven. Wie hier Laurent Fabius, de Franse minister van Buitenlandse Zaken en zionist, serieus neemt dient zijn hoofd te laten onderzoeken.
Verder lijkt mij die discussie rond chemische wapens uiterst bizar en een manipulatie van de VS en Israël. Wat is het gruwelijks en meest misdadig: saringas of je vader/echtgenoot/zoon op YouTube zien onthoofd worden?
Bovendien hebben beide landen nog de voorbije jaren bommen met fosfor gebruikt om steden te veroveren (Falluja in Irak en Gaza), en dat zijn toch ook chemische wapens. Maar daarover wordt er amper of niet gesproken.
Willy Van Damme