Beste Gerrit;
Ik waardeer ieders mening maar stel mij toch enkele vragen bij uw bemerkingen. Ikzelf ben bijzondere veldwachter en wordt dagelijks geconfronteerd met de ‘problemen’ rond wildbeheer, natuurbeheer en de landbouwsector. In ons kleine landje is de natuur heel schaars geworden en zijn we als mens verplicht om de schaarse plekjes natuur en zijn bewoners te koesteren. Naast die natuur hebben wij de landbouw die ook broodnodig is voor onze grote consumptiemaatschappij, waarvan wij allen deel uitmaken , te voorzien van de tonnen voedsel die wij allen dagelijks verorberen. Maak u geen illusies en geloof aub niet dat het mogelijk is om in onze huidige maatschappij de natuur zijn gang te laten gaan zonder her en der, op een verstandige en weldoordachte manier, in te grijpen. Als je een gezond evenwicht wil hebben tussen fauna en flora, rekening houdend met de huidige levensstandaard, kan je niet verder dan als mens uw verantwoordelijkheid opnemen. En ja, er zijn nu eenmaal mensen zoals ik die er geen enkel probleem mee hebben om een dier te doden; maar steeds op een zo respectvolle manier als mogelijk.
Ik stoor mij echt aan mensen die mij een koelbloedig moordenaar noemen en die dan zelf een mals stukje varkenshaasje zitten te eten bij het avondmaal. Waar zit nu het verschil?
In oktober zal de jacht terug beginnen. Dan ga ik naar de ardennen op everzwijnen jagen Deze dieren leven daar in volledige vrijheid en hebben reeds minimaal tien maanden kunnen gaan en staan waar ze maar wilden. Ze hebben zich uit vrije wil kunnen voortplanten en leven als god in Frankrijk. Die ene bewuste dag kan het zijn dat hij oog in oog komt te staan met mij en dat ik hem met een welgemikt schot zijn leven ontneem. Ik ga dit dier doden op een zo snel mogelijke manier en hoop uit de grond van mijn hart dat het schot dodelijk is, want ja zelfs jagers willen geen lijdende dieren zien. Dan gaat dit dier met mij mee naar huis en wordt het door mijzelf versneden en door mijn gezin opgegeten.
Wat doen de meeste mensen onder ons iedere dag opnieuw?
Ze gaan naar de slager of naar het warenhuis een stukje varken kopen. Je kan er geen dier meer in herkennen, dus emotioneel betrokken kan je er niet bij zijn Maar heb je u al eens afgevraagd waar dit vlees vandaan komt? Deze dieren worden gekweekt uit zeugen die beslagen zijn op commando. De biggen worden na enkele weken van de zeug weg genomen en worden dan op enkele maanden vetgemest. Deze jonge varkens zien het daglicht slechts eenmaal en dat is de dag dat ze op een vrachtwagen worden gedreven om tot malse varkenshaasjes te worden versneden.
Nu mag jij eens kiezen in welk varken je zou willen terugkeren in een volgend leven…
Niets is zwart-wit Gerrit, maar spijtig genoeg wordt de grijze zone voor de mensen verzwegen door enkele fanatiekelingen die de media en de pers handig bespelen. Ik blijf positief en hoop dat de mensen toch gaan inzien dat natuur niet zo eenvoudig is.
Peter Benoit