http://en.wikipedia.org/wiki/Bullrun_%28code_name%29
Normalerwijze zou het gebruik van die namen van veldslagen binnenkamers gebleven zijn….
-Waarom beide Inlichtingendiensten de keuze op de eerste veldslag van “hun burgeroorlog” lieten vallen ?….
-Rond 1642 kon de Europese Koningen al vechtend onder mekaar… toch nog Istanbul tegenhouden en andere werelddelen inpalmen….
-…?
Ludo Kenis
Antwoord:
Het is een detail in dit gigantisch en zeer belangrijk verhaal. Het is wel merkwaardig.
Men neemt vooreerst veldslagen waarbij de aanvaller de latere winnaar werd. De aanvaller werd ook verslagen en beide legers waren slecht voorbereid.
Je krijgt hier wel de indruk dat die bazen van de NSA en hun dochteronderneming GCHQ erg oorlogszuchtig zijn. Wat geen verbazing wekt natuurlijk.
Wat hier natuurlijk verder in deze kwestie opvalt is de positie van het Britse afluistercentrum GCHQ in o.m. Cheltenham. De NSA heeft er ettelijke miljoenen dollars ingestopt en dat lijkt mij een uniek gegeven in de geschiedenis van West-Europa. Het toont perfect dat het Verenigd Koninkrijk gewoon een vazalstaat is van de VS die ook op haar bevel werkt. Al is daar nu met Syrië wel een heel serieus haar in de soep gevallen.
Een geheime dienst die geld stopt in een andere. Merkwaardig. Maar dat is niet het enige Britse verhaal hier. Zo is er het Trident nucleaire onderzeebootproject, de met duikboten uitgeruste afschrikkingsmacht met die enkele intercontinentale kernraketten. Dit kan alleen in actie komen mits Amerikaanse medewerking.
Bovendien is er onder het bewind van de premiers Tony Blair en Gordon Brown een zodanig oorlogsbeleid gevoerd dat door de geplande vernieuwing van die Trident er daarnaast nog amper geld overblijft voor een op oorlog voorbereid leger, vloot en luchtmacht.
Met andere woorden: Londen is militair en op het vlak van spionage gewoon afhankelijk van de VS.
En dat roept essentiële vragen op over de positie van het Verenigd Koninkrijk binnen de EU. Haar loyauteit blijkt hier niet te liggen in Europa maar in de VS. En veel andere elementen wijzen daarop.
Zo hielp de Londense City mee met Wall Street toen die tot vorig jaar oorlog voerden tegen de euro en feitelijk ook de EU. Dit faalde over de ganse lijn maar de feiten zijn er en kan men toch niet negeren.
Ook is het gigantische afluisteren door de NSA en GCHQ van elke communicatie binnen de EU niets anders dan de grootste aanval op de soevereiniteit van o.m. België, Nederland en andere lidstaten van de EU sinds de invasie van Duitsland in de tweede wereldoorlog.
Hoe in ‘s hemelsnaam kan het Verenigd Koninkrijk nog lid blijven van de EU als ze er alle regels aan haar laars lapt?
Natuurlijk zitten we hier ook met de problematiek van onze eigen veiligheidsdiensten naar aanleiding van het recente door de NSA uitgeroepen wereldwijde nepalarm. Gebleken is dat onze beide toch cruciale diensten lekker meededen aan de creatie van een atmosfeer alsof we dankzij de NSA effectief die ‘terreur’ bestrijden. Een bewering die zowat het toppunt van belachelijk te noemen is.
En dus stelt zich hier ook, als bij de positie van Londen, de cruciale vraag: Waar ligt de loyauteit van die Belgische veiligheidsdiensten: De Brusselse Wetstraat of in Washington DC? In het tweede geval roept dat de vraag op van landverraad.
Willy Van Damme