Puik artikel. Maar je houdt het toch niet voor mogelijk dat Obama en Kerry zo aan het klungelen gaan? Wat is dit: domheid en gepakt op snelheid, of is er nog iets aan het spelen achter de schermen? En is het nu effectief schaakmat of hoeven we ons nog te verwachten aan een nieuwe zet (nog maar eens een false flag of gewoon staalhard beweren dat Syrië weigert mee te werken tegen alle feiten in)? Detsijds leek het voor de VS ook mis te gaan toen Saddam het eens werd om controleurs in Irak toe te laten. Het heeft zijn vel niet gered.
Dim Knudde
Antwoord:
Het eerdere antwoord op de reactie van Joop de Jong maakt de reden voor dit geklungel al duidelijk. Eerlijk gezegd herinner ik mij geen ogenblik waarbij de VS zo te kakken werd gezet. Samen dan met hun slaafjes bij de NGO’s en de media. Het lijkt wel alsof ik aan het dromen ben.
Een van de belangrijkste verschillen met de periode van na 1990 tot nu is dat Rusland (Sovjetunie) onder Vladimir Poetin uit het moeras is kunnen kruipen en samen met een economisch sterker China, Indië, Zuid-Afrika en Brazilië weerwerk kunnen bieden aan de Amerikaans-Israëlische oorlogsstrategie.
Dat is voornaamste reden waarom men Poetin in onze media zo constant zit zwart te maken. Zwakke aan het westen schatplichtige leiders als Mikhail Gorbachov en zatlap Boris Jeltsin werden trouwens in onze media bijna omschreven als helden, de mannen die de Russische democratie invoerden en redden. Dat Jeltsin ooit het parlement bombardeerde en de parlementsleden arresteerde werd dan maar als het ‘redden van de democratie’ gezien. Je moet maar durven.
Een herhaling van de slachtpartijen in Joegoslavië en Irak is dus zeer moeilijk geworden. Ik vermoed dat Libië het laatste land was waar de VS hun gang konden gaan. Met al de gekende gevolgen voor dat tragisch land. Maar Libië was van geen groot strategisch belang.
Alhoewel men in Moskou en ook elders als in China nu vermoedelijk wel beseft hier een serieuze fout te hebben gemaakt.
Willy Van Damme