Het is hier misschien niet helemaal ‘on topic’, maar toch even opmerken dat Barroso in realiteit een product is ‘Made in USA’. Hij werd destijds onder de vleugels genomen door Frank Carlucci, die US ambassadeur was in Lissabon. Ja, die Carlucci van de Carlyle Group (Bush, Ben Laden etc..).
Barroso was een beloftevolle jonge Maöist (ook in België bleek lectuur van het Rode Boekje uiteindelijk toch lucratief). En kijk, het lelijke linkse eendje kreeg anti-communistische veertjes en was helemaal gewonnen voor privatizeringen in zijn thuisland Portugal.
In feite is het hele EU-project ‘Made in USA’. Goed, de katholieke elites en Opus Dei / Vaticaan mochten meespelen, maar niet de spelregels bepalen. Kijk nu ons paterke Van Rompuy, die braaf is en helemaal niemand voor de voeten loopt.
Bekijkt men de andere promotors van de EU en de Euro, zoals Davignon, die dikke maatjes is met Kissinger en Rockefeller sinds Congo 1961, komt men tot hetzelfde besluit.
Ook Monnet en de vrome Adenauer waren trouwens creaties van de Amerikaanse geldelites.
Over ‘Vader’ van de EU, Robert Schuman: (uit vrijgegeven US Gov documenten, periode 1950-60)
« The leaders of the European Movement – Retinger, the visionary Robert Schuman and the former Belgian Prime minister Paul-Henri Spaak – were all treated as hired hands by their American sponsors. The US role was handled as a covert operation. ACUE’s funding came from the Ford and Rockefeller foundations as well as business groups with close ties to the US government »[9]. The Daily Telegraph, 19 sept 2000
(ACUE: American Committee on United Europe, opgericht 1948)
Walter Baeyens
Antwoord:
De EU was inderdaad bij haar stichting een groepje vazallen die braafjes aan de Amerikaanse leiband liepen en als goed getrainde schoothondjes blaften als men dat vroeg. De VS wensten een eendrachtig Europees front tegen de Sovjetunie en geen nieuwe Frans-Duitse-Britse ruzies.
Spaak en Churchill waren hier voorbeelden van. En als Spaak dan eens een toespraak hield dan had men het in onze kranten over de ‘Belgische inbreng’. Misschien belde de man wel eerst naar de Amerikaanse ambassade om te vragen welke sokken hij die dag moest dragen.
Maar zoals dat steeds gaat met vazallen maken die al eens onderling ruzie en dan moet grote baas Uncle Sam weer eens tussenbeide komen. Ook hebben vazallen steeds de neiging om eens hun heer wat minder attent is of verzwakt een eigen weg te willen gaan. De geschiedenis staat vol van die verhalen.
En dan worden ze vermoord zoals dat overkwam met Salvador Allende en Saddam Hoessein.
Willy Van Damme