Beste Willy, een zeer goede reactie op alle hitserij over Oekraïne. Het lijkt er op alsof de Koude Oorlog nooit is weg geweest.
Paul De Leenheer
Antwoord:
Het doet mij denken aan de periode wanneer onze koning Leopold II Congo stal. Toen hij daarover in het parlement sprak had hij het over het brengen van de beschaving en het redden van de mensen van die Arabische slavendrijvers want dat waren wel heel erg slechte mensen.
En die negerkes dienden toch door hem in bescherming te worden genomen. Niet?
Toen was er in ons parlement nog enig verzet. Nu heeft men het over het volksverzet tegen een ‘corrupte dictator’ en de strijd tegen die ‘nieuwe Hitler/Stalin’. Verander een paar woorden en je bent er. Alleen is er nu voor zover ik weet niemand in het parlement die een kritische stem laat horen.
Hetzelfde in de pers die instemt en mee de hetze voert. Ook toen had je tenminste een tegenstem. Het doet mij ook denken aan het gebruik van het woord ‘rendition’ in de Angelsaksische pers toen de vorige Amerikaanse regering met hulp van de EU overal mensen ontvoerde, hen in geheime gevangenissen stak, folterde en vermoorde.
Toen klonk het unisono van The Guardian over The Irish Times tot de Boston Globe en de New York Times over ‘rendition’ en ‘harsh interrogation techniques’.
Dat kan op woordspelletjes lijken maar dat begrijpen is essentieel voor het analyseren van de media.
Rendition was een voorheen al heel lang niet meer gebruikte term voor iets als ‘overgave’. Het wordt in Collins English Dictionary omschreven als archaïsch woordgebruik. En dit was uiteraard geen ‘overgave maar gewoon ‘ontvoering’ met daarna fysiek geweld en geheime gevangenissen.
Nooit gebruikte men in de media het woord kidnapping of foltering. De twee termen die men in de media hier nochtans duidelijk had moeten gebruiken. Maar neen, plots komt daar een al lang in ongebruik geraakt woord boven dat dan plots door de ganse media wordt gebruikt. Toch heel raar.
En dan rijst de vraag waarom plots dit woord verschijnt en hoe men dat zo algemeen wist te introduceren. Dat is een erg cruciale vraag. En hetzelfde zien we nu ook gebeuren met het fascisme in Oekraïne. Daar ligt het probleem met onze media. Wie controleert haar en hoe?
Toen de steeds dronken en incompetente Boris Jeltsin Rusland liet leegroven door niet zelden aan het zionisme gelieerde kleptocraten, was er in onze media geen vuiltje aan de lucht. Ook toen hij het parlement liet beschieten en de parlementsleden liet arresteren klonk er gejuich.
Nu echter Poetin Rusland terug op de benen bracht is het plots een modder gooien naar de nieuwe Stalin/Hitler. Het heeft dus niets met democratie , mensenrechten of iets abstract als vrijheid te maken maar alleen met de wens van de VS en de EU om Rusland zo kapot mogelijk te krijgen.
Lees er maar eens de ‘analyses’ over Poetin in onze kranten op na. Wat men hem steeds kwalijk neemt is dat hij de macht van Rusland wil herstellen. En dat zien ze allen als een ‘gevaar’.
Het voor hen enige goede Rusland is er een dat in duizend stukken aan de voeten van Merkel, Obama en Cameron ligt, roepend om genade. De rest is gazettenpraat. Gelul van de NRC, Pauw & Witteman en De Standaard.
Willy Van Damme