Zoals gewoonlijk een zeer goed artikel.
Het is veelzeggend dat het ogenblik waarop de Saoedische terreurkoning Bandar terug een postje kreeg samenviel met de “plotse verrassende” opmars van ISIS/Daash.
Bij de voorlaatste paragraaf maak ik een bedenking. Het bombarderen van Daash-eenheden richting Erbil lijkt eerder een soort van tik op de pols te zijn om bij te sturen. Het Koerdisch gebied dient volledig onder controle van de Koerden te komen/blijven. Buiten wat neppe dreigingen aan het adres van haar broodheren (Tel-Aviv, Ryad, Ankara, Doha, Washington, London en Parijs) heb ik nog niets zien passeren ten nadele van deze laatste. De huidige situatie lijkt trouwens een uitvoering van het Yinon-plan te zijn (http://fr.wikipedia.org/wiki/Plan_Yinon) waarbij het midden oosten volledig wordt opgedeeld in mini-staatjes.
Ik zou ook niet verwonderd zijn moest de VS (of bondgenoten) plots ook Daash-doelen in Syrië aanvallen en “bij ongeluk” overheidsdoelen bombarderen.
Jaan
Antwoord:
Ik denk dat het nog wat te vroeg is om nu al goede conclusies te trekken over het huidig Amerikaanse optreden. Dat ze de Koerden van Massoed Barzani ter hulp snelden is duidelijk.
Maar heeft alles te maken met een soort staatsgreep in Bagdad waar ze Maliki als premier weg willen? Wat dan te maken zou hebben met zijn steun aan Assad?
Willen ze echt komaf maken met ISIS omdat al Baghdadi te hebzuchtig en arrogant werd? Er zijn nu nog een aantal vragen waarvoor het op dit ogenblik te vroeg is om er op te antwoorden.
Je kent het gezegde: Tijd brengt raad. Dus nog wat geduld. Al is dat voor de geteisterde bevolking van Irak en Syrië geen leuk vooruitzicht.
En zij zijn toch de echte slachtoffers van wat in wezen toch westerse agressie is. Want die bendes zijn in oorsprong een westerse creatie.
Willy Van Damme