Al die ‘Charlies’ en die moordenaars zijn uit hetzelfde hout gesneden. Alles draait om hun zielig egootje en alleen daar rond.
Edith Legrand
Antwoord:
Het is natuurlijk moord omwille van het uiten van een mening. En moord is nooit aanvaardbaar, dus zeker ook niet voor het uiten van een mening. Verder was Charlie Hebdo mij geen eurocent waard.
Ja, er stonden wel eens leuke tekeningen in waarmee het goed lachen was. In essentie ontbrak het blad echter elke serieus inzicht en was het een verwarde anarchistisch ogende boel.
Ik geloof dat ik het eenmaal ooit heb gekocht en als ik in Frankrijk was bladerde ik er wel eens door. Maar men had wel goede tekenaars en ben al veertig jaar een fan van Willem, de Nederlander die voor het blad werkt. De man was gelukkig voor hem niet op die redactievergadering.
Verder heb ik een afkeer van al dat emotioneel gedoe. Ik weet perfect wat lijden is en de ermee verbonden emotie. Ik verloor mijn eerste vrouw zeer jong, mijn eerste schoonouders en ouders en al wat vrienden dus ik ken dat en betuig steevast mijn innige deelneming bij overlijdens. De voorbije twee maanden verloor ik zo twee kennissen die mij nauw aan het hart lagen.
Maar emotie is logisch en aanvaardbaar maar het staat in de weg van een goede nuchtere analyse en daar ben ik mee bezig. En dus heb ik een beetje een afkeer van al dat geblèr, geroep en zware emotionele verklaringen.
Ik blijf er weg daar al dit soort zaken komen van mensen die niet persoonlijk betrokken zijn bij dit lijden. Het heeft meer te maken met massahysterie, een soort groepsdwang om solidair te zijn. Zie naar die Witte Mars en Marc Dutroux.
Iedereen lijkt iets te doen en dus moeten wij ook meedoen.
Ik plaatste die tekst mede ook om zo afstand te nemen van dit soort discours. Mijn vermoeden is trouwens juist gebleken, amper iemand in de media plaatst vraagtekens bij de zaak, schreit gewoon mee en verkoopt onzin alsof het supersolden zijn.
Zo zag ik op de tv-zender Euronews Claude Moniquet verschijnen die dan zijn terreurverhaal kwam geven. De man is gewoon een der meest onbetrouwbare en dubieuze figuren die het wereldje van de veiligheidsdiensten bezit. En dat wil al heel veel zeggen.
Als je leugens, halve waarheden, verdraaiingen en propaganda wil horen dan is dit het adres. Maar dat soort mannen komen dan op tv hun uitleg doen. Zum kotsen.
Verder moet ik soms bijna walgen als men begint over de ‘waarden’ van de Franse republiek en de beweringen over de persvrijheid. Het verzwijgen door de massamedia van de aanwezigheid van fascistische groepen en personen in de Oekraïense regering bewijst zonder enige twijfel dat er hier geen persvrijheid is maar censuur.
En beide vermeende daders zijn Algerijnen van afkomst. In Algiers heeft men nog speciale herinneringen aan die vermeende Franse republikeinse waarden. Jean-Marie Le Pen leerde er folteren.
Trouwens ook de Syriërs kennen die waarden van toen de Fransen na WO II hun roep om onafhankelijkheid beantwoorden met vliegtuigbombardementen. En dan is er Vietnam. De Franse republikeinse waarden zijn gewoon die van moord en plunder.
Het zijn diezelfde van de Lodewijks en andere prinsen, hertogen en koningen uit het vroegere Frankrijk. Bekijk gewoon de Franse geschiedenis, o.a. die in de koloniën.
En uiteraard verzwijgt men weeral het feit dat de Franse regering, zoals ze zelf toegegeven heeft, wapens gaf aan die Syrische jihadisten. Ook de Franse rol in de creatie van het Libische jihadistan wordt dan netjes vergeten.
Ach, onder de emoties en de tranen verbergt men ook nu weer eens de harde waarheid en is de politieke recuperatie volop bezig. Zie maar naar Marine Le Pen in Frankrijk en hier Bart De Wever op de VRT.
Verder stelde ik mij ten tijde van die Deense Mohammedcartoons al serieuze vragen bij de zaak. Geen bezwaar dat ze dat doen maar voor hen was het gewoon een provocatie en dan is er onmiddellijk het zoeken naar de reden waarom.
De media hadden het toen over de persvrijheid. Maar dergelijke cartoons maken over joden zou dan wel niet door de beugel kunnen. Het getier over ‘antisemitisme’ zou loeihard zijn geweest en (figuurlijk dan) dodelijk voor de makers ervan. Neen, er is hier ontzettend veel hypocrisie in de zaak.
In Doema, een stadje ten oosten van Damascus, is een deel van de bevolking in opstand gekomen tegen de door Saoedi’s geleide Liwa al Islam en andere salafistische bendes waarbij hun voedselopslagplaatsen werden bestormd. Het werd een slachtpartij.
Intussen zijn die bendes ook onderling slaags geraakt. Hier vielen veel meer doden dan die 12.
Hierover iets gelezen in onze kranten? Iets gehoord van een of andere westerse politieker? Was er hier in Europa ergens kritiek te horen op de criminelen in Saoedi Arabië dit hier mee achter zitten? Maar neen. Er is hiervoor geen interesse in Europa want het zijn Arabieren.
Er is hier alleen aandacht voor als men het kan gebruiken om Assad ten val te brengen. Waarom? Omdat dit in het voordeel is van de belangen van de westerse machthebbers. Ze kakken op de Arabieren.
Willy Van Damme