Het is niet alleen De Standaard, die op die manier opereert. Als ze bvb bij de VRT zich al eens herinneren dat er zoiets bestaat als journalistieke deontologie, dan geven ze inderdaad wel eens meerdere invalshoeken (gewoonlijk 2), maar alleen de dominante visie, opgedrongen door de VS administratie en de Zionisten, wordt weerhouden in verdere verslaggeving. Het is veruit in de meeste gevallen dat de boosaardige mythe het haalt op de realiteit. En naast het feit dat die boosaardige mythes dan als bouwstenen gebruikt worden voor verdere verslaggeving, bombardeert de VRT haar kiezers met bevestigingen van die boosaardige mythes in haar diverse ‘ontspanningsprogramma’s’. Soms lijkt het 70 puntenprogramma van het VB wel evangelie voor de werknemers van de VRT.
Wie in hemelsnaam gelooft nu nog DS? Ik vind het een ongezellige krant, er hangt altijd iets grimmigs, maar er is een belangrijk percentage wat daar bevestiging vindt voor zijn egoproblemen en die kopen die krant.
Edith Legrand
Antwoord:
In mijn archief zitten hier drie erg leuke brieven van voormalige hoofdredacteurs van die kwaliteitskrant, Lode Bostoen, Dirk Achten en Bart Sturtewagen die de incompetentie van dat dagblad bewijzen.
Lode Bostoen kon het niet hebben dat ik zelfs maar indirect twijfel zaaide over de beweringen over gifgas van die bedrieger van een Aubin Heyndrickx. Dirk Achten stelde dan weer dat ze geen fouten hadden gemaakt in hun berichtgeving over de pedofiliezaak rond Elio Di Rupo en Bart Sturtewagen vond het in 2003 niet kunnen dat men twijfelde over het feit dat Saddam Hoessein nog chemische wapens had.
Ho ja, enkele jaren geleden stelde Bart Beirlant, hoofd buitenland, in de krant dat Iran druk bezig was met de productie van kernwapens. Idioten.
Dit soort reportages als die van Corry Hancké is dus geen uitschuiver maar de regel. Het erge is natuurlijk dat voor vele hoger opgeleiden De Standaard zowat de enige bron van informatie over de actualiteit is. En dat weet men in Groot-Bijgaarden en elders heel goed.
Willy Van Damme