Hallo Willy
Dikke chapeau!
Veruit de beste analyse over het bewuste DIA report die ik tot nu las (en de moeite waarde om er tot een kot in de nacht voor op te blijven :-)).
Ook de moeite waard: https://medium.com/insurge-intelligence/secret-pentagon-report-reveals-west-saw-isis-as-strategic-asset-b99ad7a29092
De conclusie op medium.com slaat eveneens spijkers met koppen:
The revelation from an internal US intelligence document that the very US-led coalition supposedly fighting ‘Islamic State’ today, knowingly created ISIS in the first place, raises troubling questions about recent government efforts to justify the expansion of state anti-terror powers.
In the wake of the rise of ISIS, intrusive new measures to combat extremism including mass surveillance, the Orwellian ‘prevent duty’ and even plans to enable government censorship of broadcasters, are being pursued on both sides of the Atlantic, much of which disproportionately targets activists, journalists and ethnic minorities, especially Muslims.
Yet the new Pentagon report reveals that, contrary to Western government claims, the primary cause of the threat comes from their own deeply misguided policies of secretly sponsoring Islamist terrorism for dubious geopolitical purposes.
Ook nog het vermelden waard is dat Seymour Hersh al in 2007 schreef dat de VS salafisten in de regio steunt:
To undermine Iran, which is predominantly Shiite, the Bush Administration has decided, in effect, to reconfigure its priorities in the Middle East. In Lebanon, the Administration has coöperated with Saudi Arabia’s government, which is Sunni, in clandestine operations that are intended to weaken Hezbollah, the Shiite organization that is backed by Iran. The U.S. has also taken part in clandestine operations aimed at Iran and its ally Syria. A by-product of these activities has been the bolstering of Sunni extremist groups that espouse a militant vision of Islam and are hostile to America and sympathetic to Al Qaeda.
http://www.newyorker.com/magazine/2007/03/05/the-redirection
Het grote stilzwijgen in onze pers is – op een paar uitzonderingen na – ronduit schandalig.
Schrijnend ook dat dit – voor zover ik weet – niet wordt aangekaart in de Kamer (hallo commissie voor Buitenlandse Betrekkingen?)
Nog schrijnender is dat Filip Dewinter zowat de enige (bekende) Vlaamse politicus is die schijnt te beseffen wat er gaande is.
Nu zwart op wit blijkt dat de VS en EU zelf tot over hun oren in de salafistische stront zitten, verwacht ik al helemaal niet meer dat zij Turkije en de GCC tot de orde zullen roepen.
Wat kunnen Syrië en Irak en hun (echte) bondgenoten doen om het tij te keren, Willy?
Elke (militaire) samenwerking met de VS (in het geval van Irak) stopzetten en nog meer toenadering zoeken tot Iran, Rusland en China?
In het geval van Syrië: terugplooien op het verdedigen van de grote steden/bevolkingscentra/grensgebieden en wegen die nog in regeringshanden zijn?
In het geval van Iran: geen nucleaire deal sluiten aangezien de VS/EU zodra ze kunnen toch maar een dolk ik in je rug planten (en de huidige sancties zullen in de loop der jaren toch verder verwateren)?
Aangezien Turkije voor zijn energie bijna volledig afhankelijk is van Rusland/Iran droom ik er stiekem wel eens van dat die laatste twee de olie- en gaskraan naar dat land volledig dichtdraaien om zo de Kleine Sultan tot inschikkelijkheid te dwingen, maar jammer genoeg staan de Russen op het punt om een gasdeal met Turkije te sluiten en hebben de Iraniërs de Turkse lira momenteel hard nodig.
En wij?
Zelfs na de aanslagen in Parijs weigeren we (EU/VS) om echt van koers te veranderen.
In onze media worden Assad, Hezbollah, Iran, Rusland en (in mindere mate) China al jarenlang gedemoniseerd als zijnde de duivels zelve, maar tragikomisch genoeg zijn zij misschien de enigen die de gesponsorde, salafistische terreur van onze zogenaamde vrienden kunnen indijken.
Cyrus
Antwoord:
Bedankt voor die stevige pluim. Het verhaal was mij eerst aan het oor gekomen via de website Syrian Perspective die in een voetnoot melding maakte van een artikel op de website Levant Report. Maar het is hier soms zo erg druk dat ik het niet goed las.
Pas enkele dagen later zag ik het verhaal ook elders verschijnen en begon ik het aandachtig te bestuderen. Dit verhaal is een veel zwaardere wetsovertreding dan die van Richard M. Nixon met Watergate. En inderdaad niemand beweegt.
Ik kende dat artikel op die website al. En het artikel van Seymour Hersh is hier al herhaaldelijk ter sprake gekomen. Het is een basiswerk om te begrijpen wat er hier aan de hand is.
Het artikel is zo sterk omdat mensen met naam en toenaam als de Libanese druzenleider Walid Jumblatt er aan het woord komen en die criminele plannen bevestigen. En Jumblatt eet nog steeds uit de salafistische ruif en roept de druzen nu zelfs op om zich te bekeren tot het salafisme!!
Wel is er vorige week in de Britse krant The Guardian een opiniestuk hierover verschenen van Seamus Milne die dat document besprak. Maar daar bleef het voor zover ik weet bij.
De teneur in de massamedia is trouwens nog steeds diezelfde al feitelijk in 2011, de goeden versus de slechten met wel nu die ISIS. Al Qaeda zijn dan plots een gematigde club geworden. Boeken die rebellen of ISIS een overwinning dan leest men dat uitgebreid, het tegenovergestelde verhaal krijgt amper een lijn.
Typerend is de omschrijving in de massamedia van dat Syrisch Observatorium voor de Mensenrechten. Het is voor hen veelal de enige gebruikte bron over die oorlog en die vult men dan soms aan met wat men omschrijft als ‘activisten’. Andere soms veel betere bronnen gebruikt men nooit.
Maar iedereen die de website van dat Observatorium bekijkt ziet in een oogopslag dat dit die rebellen zijn. En wie wat nadenkt ziet dan dat men eerst info haalt bij die rebellen (het Observatorium) en dat dan laat bevestigen door ‘activisten’ die echter ook tot die clubjes van salafistische rebellen behoren.
En bovendien zijn die ‘activisten’ dan de veelal enige bron voor dit vanuit Coventry in het Verenigd Koninkrijk werkend Observatorium. Bedrog dus.
Typerend voor het bedrog van de media is ook een artikel vandaag in The New York Times over de Saoedische 1ste kroonprins Mohammed bin Nayef die in een artikel over de interne werking bij die familie prins Nayef omschreven wordt als zijnde ‘populair’.
Hoe verdomd weet die journalist dat? Overal in het land gaan polshoogte nemen want een betrouwbare opiniepeiling heb je daar niet? Maar zo creëert men natuurlijk wel een zeker imago naar de lezers toe.
Willy Van Damme