Dag Willy,
Dat ISIS eerder het losgeld betaalde om die Amerikaanse journalist – James Foley – uit handen van een andere terroristische groep te bevrijden, wist ik niet.
Ik heb die onthoofding altijd ‘over de top’ gevonden, vreemd en onecht. Nu helemaal, want waarom zou je eerst betalen voor iemands vrijheid om hem vervolgens te doden? De enige logica die ik hierbij kan bedenken, is dat ISIS een creatie van de Amerikanen is. Zij spelen oorlogje van onze belastingcenten en door zo’n onthoofding in scene te zetten, masseren zij een groot publiek dat steeds meer walgt van dit soort wreedheden en daarna maar al te graag bereid is om te betalen voor wat extra F16’s en drones…
Helmi,
met plaatsvervangende schaamte.
Antwoord:
Voor zover ik weet zijn al die door ISIS in het publiek onthoofde journalisten voorheen door andere groepen ontvoerd in de hoop zo losgeld te krijgen. Het zijn immers allen in regel roversbendes.
ISIS, voorzien van miljoenen dollars, kon zo het meest betalen. Het gebruikte de moord op die journalisten als propagandamiddel om zo nog meer bloeddorstige psychopaten te lokken naar hun ‘kalifaat’. Want geeft toe, geen enkele idealist gaat hierdoor gelokt worden. Alleen wie belust is op het laten vloeien van bloed valt voor die lokroep.
Verder toch nog dit. Het ‘oprichten’ door spionagediensten van terreurgroepen of andere bewegingen zoals actiegroepen gebeurt op een zeer verfijnde en normaal onopgemerkte wijze. Ze gaan dit aan hun te manipuleren doelwit nooit zeggen. Doen ze dat dan valt alles in duigen.
Twee mooie voorbeelden. Het verhaal van de SMS-dienst in Cuba. Een buitenlandse firma begon op Cuba met een SMS-dienst die weerberichten ging doorsturen naar haar abonnees. Wat die firma niet wist was dat de echte financiers van dit project de Amerikaanse regering was die via spookfirma’s in witwascentra als de Britse Maagdeneilanden werkte.
En de uiteindelijke bedoeling was niet weerberichten te versturen maar telefoonnummers van jonge en/of welvarende Cubanen – want die bezitten een GSM, niet de mensen in de dorpen ver weg – te bemachtigen zodat men die naderhand via hun GSM kon bestoken met Amerikaanse propaganda en agitatie, agitprop.
De opstap naar een nieuwe kleurenrevolutie.
Een ander belangrijk en goed voorbeeld is dat van de hier al eerder vernoemde Abdelkader Belliraj. Uit onderzoek door ons Comité I dat verantwoordelijk is voor toezicht op onze veiligheidsdiensten beek die naast zijn werk voor onze Staatsveiligheid ook te werken voor de Mossad en privaat contact te hebben gehad met Bin Laden zelf.
Hij werd in Marokko gearresteerd toen hij een jihadistische terreurcel wou oprichten die ook gewapende acties ging ondernemen. Hij zorgde voor de wapens. Men kan er gif op nemen dat zijn kompanen in Marokko niet wisten dat hij voor de Mossad werkte.
Maar de Mossad zat via Belliraj wel aan het stuur – de wapenleverancier zit aan de leiding – van een al Qaeda groep in Marokko. In Marokko is men dan ook, zoals bleek uit een privaat gesprek met een Marokkaans diplomaat, erg op hun hoede voor die salafistische bendes.
Wat betreft ISIS zijn er een aantal belangrijke vaststellingen. Vooreerst blijkt uit het hier besproken document van de Amerikaanse DIA dat deze de steun genoot van de zogenaamde ‘vrienden’ van Syrië, de landen van de NAVO, de koninkrijken van het Arabisch schiereiland, minus Oman, en Turkije.
ISIS had na haar vestscheiding met Jabhat al Nusra (al Qaeda) massa’s geld, pakken splinternieuwe Toyota SUV’s, veel wapens en het meest moderne communicatiemateriaal, incluis dat bestemd voor de media.
Dit kwam uiteraard niet zomaar allemaal uit de hemel gevallen, en kabouters zullen hier ook wel niet voor verantwoordelijk geweest zijn.
Aangezien hun gebied toen en nu aan Turkije grenst kan men met bijna 100% zekerheid stellen dat dit uit Turkije afkomstig moet zijn.
Een tweede mogelijkheid is Saoedi Arabië maar dat ligt verder weg. Qua financiering moet men uiteraard ook daar bij de (sic) vrienden van Syrië gaan zoeken.
Veel discussie kan er hierover niet zijn.
Willy Van Damme