Mijnheer Vandamme,
Laat ons wat preciezer worden. He bedragen die naar Griekenland vloeiden vanuit de EU waren héél significant tot aan de verkiezingen. Het tijd was ook aan het keren, ten goede wel te verstaan. De overwinning van Syriza was een keerpunt. Het is evident dat de ommekeer van het Griekse politieke landschap, meer bepaald het verschijnen van Tsipras en geestesgenoten aan de onderhandelingstafel een nooit geziene discontinuïteit met zich mee bracht en dat de EU garanties moest bekomen vooraleer het financiële hulpprogramma te kunnen voortzetten. Dat is de periode van “het vernieuwen van uitstaande bankkredieten” waarvan u spreekt in uw eerste alinea. Dat dit Europese geld overwegend uit Duitsland en Frankrijk komt is niet meer dan normaal rekening houdend met hun relatieve gewicht in de EU en de Eurozone. Maar in uw eerste alinea maakt u geen gewag van al de jaren vóór het recente, en nog korte, Syriza-tijdperk. Dat noem ik inderdaad een ontoelaatbare vereenvoudiging en vervalsing van de werkelijkheid.
U schrijft: “Dit bezuinigingsbeleid zorgde voor een massale economische krimp wat betekent dat de schuldgraad in verhouding met het BNP bleef stijgen, niet dalen.” Dat is pure demagogie:
a) elke strenge bezuiniging – in het Griekse geval onafwendbaar om als staat in leven te blijven – zet een periode in gang van tijdelijke verarming. Vermageren om vervolgens met een betere conditie te kunnen het tempo herstellen. Neem het Ierse voorbeeld…
b) toen Syriza aan het bewind kwam hadden de saneringen uitgevoerd door de vorige regeringen al geleid tot een bescheiden primair saldo. Op erg korte tijd, wel te verstaan.
Ook uw argument dat er oh zo veel economen wereldwijd het Europese beleid afkeuren stelt de werkelijkheid slechts onvolledig en onjuist voor. Ook wie het omgekeerde beweert heeft gelijk. En tenslotte nog dit: ik ben ten zeerste geïnteresseerd in uw argumenten om mij Tersago’s en Van Gelder’s artikels aan te prijzen. Ik ben er vertrouwd mee en vind dat beide journalisten soms geloofwaardig zijn en soms niet. Niets meer en niets minder.
En uw vergelijking in deze context met de Syrische kwestie? Blijf ik demagogie vinden: uitspraken gebaseerd op holle stellingen.
Chris Callier
Antwoord
Vooreerst wil ik stellen dat ik zeker niet de grote kenner ben van het Griekse dossier. Maar ik ken een aantal zaken en heb voldoende analysevermogen om er toch wat over te zeggen.
De Griekse crisis is ontstaan in 2010 en vloeide voort uit de bankencrisis van 2007/2008 die ook Griekenland zwaar trof. De al zwakke Griekse economie welke grotendeels, zoals die van Spanje, Letland en Ierland, op geleend kapitaal was gebaseerd kreeg het erg moeilijk.
Maar dan kwam het verhaal in The Financial Times, bovenaan op de voorpagina, dat China weigerde geld te lenen aan Griekenland. Met andere woorden: Volgens dat verhaal vond China Griekenland niet meer kredietwaardig. Dat was uitgelekt door Goldman Sachs die ook de bemiddelaar was geweest voor die lening.
Het was het startschot voor de speculanten van vooral Wall Street (o.a. John Paulson, de man van Goldman Sachs) om zich als hongerige wolven op de euro te gooien.
Doelwit was de interestvoet die landen gebruikten om hun leningen te herfinancieren met als ultiem doel de eurozone uit elkaar te spelen. Wat bijna zelfs lukte. Griekenland kreeg daarbij op zeker ogenblik interestvoeten te betalen van 16% en meer, onbetaalbaar voor het land en op termijn ook voor anderen.
Om die herfinancieringen niet in gevaar te brengen trad de EU dan op en zorgde dat die herfinancieringen konden verder gaan. In ruil moest het land dan hervormen. Nieuw geld is daarbij niet gebruikt. De Europese steun was louter bestemd voor het herfinancieren van die bankleningen. Vandaar de overal te lezen stelling dat men alleen de banken bediende, niet de Grieken.
Sindsdien heeft geen enkel ander land in de EU zo zwaar zitten saneren als Griekenland. De gevolgen zijn bekend en dramatisch. Maar U gaat erover alsof dit de gewoonste zaak van de wereld is. 1,5 miljoen mensen die geen geld meer hebben om voedsel te kopen! Geen interesse lijkt het wel.
U mag dat soort ‘hervormingen’ voor mijn part een goede zaak vinden. Ik en vele miljoenen Europeanen denken er anders over. En de Grieken, die zijn het meer dan kotsbeu. Je wurgt geen kip om ze te doen eieren leggen.
Wat betreft die heropleving was er inderdaad in het laatste kwartaal een beperkte groei merkbaar maar dat was het kwartaal nadien al weg. En dat kun je Tsipras moeilijk verwijten daar hij pas eind januari aantrad. Het is als die zwaluw in de lente. Een maakt de lente niet.
Wat betreft het door u vernoemde primaire saldo op de begroting bestaat dat nog steeds en daar heeft men in Griekenland geen bezwaar tegen. Men eist echter bij de EU een drastische verhoging van dat procentueel bedrag en dus verdere zeer zware besparingen en dat nemen de Grieken niet meer.
Wie dat niet begrijpt, begrijpt niets van de menselijke realiteit. Er zijn grenzen aan het lijden. Ook bij U vermoed ik trouwens.
U verwijt mij demagogie wat betreft die opgedrongen besparingen en het dalende BNP. Ik zie niet wat daar demagogisch aan is. Dat is toch de realiteit die zich afspeelt en altijd een knelpunt is bij elk besparingsbeleid van overheden.
Overheidsbegrotingen zijn immers een belangrijke speler in het bepalen van economische groei of krimp. Het is ook de eeuwige discussie hier sinds de overheidsschuld door de staalcrisis opgelopen was.
Uw opmerkingen over mijn verwijzing naar de Europese steun aan al Qaeda en ISIS in Syria die U voorheen ‘sensatiezucht’ noemde en nu ook demagogie zijn zeer bizar. U hebt het nu ook over ‘holle stellingen’.
Nou, als je via een analyse in de media, een opiniestuk of een academische tekst een stelling wil bewijzen dan gebruik je daarvoor een aantal elementen zoals feiten, gebeurtenissen die je thesis kunnen onderbouwen.
Dat is zeer klassiek en gebeurt wereldwijd ontelbare malen elk ogenblik van de dag zelfs.
Mijn visie over de EU en hier Griekenland die ik ontwikkelde is dat de leiders van de EU niets inzitten met hun medemens. Moesten zij wel inzitten dan waren er al maatregelen genomen om bijvoorbeeld in Griekenland bepaalde excessen te verhelpen. Bijvoorbeeld gezinnen die geen geld meer hebben om inentingen te betalen voor hun baby’s.
Om die stelling kracht bij te zetten gebruikte ik de houding van de EU in de conflicten rond Syrië, Libië en Oekraïne, landen die men met steun van de EU totaal aan het vernielen is. En dat zijn geen holle frasen.
Ik ken het dossier Syrië vrij goed en heb hier al herhaalde malen de directe bewijzen geleverd voor de steun van de EU aan al Qaeda en ISIS. Kijk er eens na.
Wat dit met ‘demagogie’ en ‘holle stellingen’ te maken heeft is mij dan ook meer dan een raadsel. Maar in essentie praat ik zoals mensen als onder meer een Paul Krugman, Joseph Stiglitz, Martin Wolf, Wolfgang Munschau, Thomas Piketty, Paul De Grauwe en die van het IMF.
En dus zijn dat in uw visie dan ook maar demagogen. Uw recht natuurlijk.
Willy Van Damme