Het is populair “links” als scheldwoord te gebruiken, maar onjuist.
Zoals Willy verduidelijkt is het nuttig de ontstaansgeschiedenis te kennen, maar m.i. evenzo de evolutie omdat begrippen evolueren.
In een later stadium stond links gelijk met oppositie. In het Lagerhuis (UK) zat de oppositie links van de voorzitter.
Naderhand bleef de functie oppositie elementair. Alles wat tegen de belangen van de heersende elite indruiste was links.
Karl Marx was een voorstander van de Verlichting en de vooruitgang (lees eens het Communistisch Manifest) en staat nergens voor wreedheid en oorlog, integendeel. Hij dacht dat voor de verwezenlijking van het verlichtingsideaal de materiële omgevingsfactoren determinerend waren.
In 1969 bestond het geurilla leger van Pol Pot uit minder dan 5000 man en had geen betekenis. Maar wanneer Operation Menu van Nixon begon en de B52 bommenwerpers overkwamen kon Pol Pot zijn geluk niet op. De Amerikanen dropten bommen met een equivalent van vijf Hiroshima atoombommen op het landelijke Cambodja. Zelfs vandaag zijn de kraters van boven nog zichtbaar. De terreur was verschrikkelijk. De overlevenden bleven als bevrozen achter en zwierven soms dagenlang rond als zombies. Halfgek van de bombardementen waren ze bereid om alles te geloven. Dankzij de bombardementen groeide het leger van Pol Pot aan tot 200,000 man. De bombardementen luidden het begin in van een genocide waarbij 600,000 Cambodjanen het leven zouden laten.
Een voorspel op Irak, Libië, Syrië, …
GV
Antwoord:
Ook rechts zien velen als een scheldwoord. Ik gebruik bewust die termen niet.
Wat betreft Cambodja was dat guerrillaleger van Pol Pot vermoedelijk nog veel kleiner. Praktisch niemand had er voor 1969 van gehoord. Het waren enkele geradicaliseerde dissidenten die in de jaren voordien door koning Norodom Sihanouk waren gestraft en dan maar de brousse invluchten, de provincies Ratanakiri en Mondolkiri, het noordoosten waar amper mensen woonden en nog steeds wonen. Khmer was er zelfs een vreemde taal.
Het is pas door het ten val brengen van de regering Sihanouk dat Pol Pot en zijn aanhang enige bekendheid kregen. De term Rode Khmer komt zelfs van Sihanouk.
Sihanouk heeft trouwens begin 1975 aan de Amerikaanse nationale veiligheidsadviseur Henri Kissinger voorgesteld om via een politieke oplossing te verhinderen dat de Rode Khmer aan de macht zouden komen. Kissinger toonde echter geen enkele interesse.
De honderdduizenden doden zijn dan ook mee de verantwoordelijkheid van de VS. Hun bombardementen waren crimineel want illegaal en ze hadden die staatsgreep nooit mogen steunen.
Sihanouk was immers als een soort god-koning bij de bevolking, vooral dan op het platteland, nog zeer populair. Zelfs al was hij een brutale vlerk, corrupt en een clown.
Door die val van Sihanouk kreeg de toen onbestaande revolte plots vleugels. Een kenner van het land toen had de VS daar zeker voor gewaarschuwd.
Wel is je getal van 600.000 doden volgens mij en anderen die dit dossier beschreven te klein. Er is hier wel het probleem van de beschikbare zeer manke statistische gegevens.
En wie werd vermoord door het leger van de toenmalige president Lon Nol, wie door die Amerikaanse bombardementen, wie door roversbendes en wie door de Rode Khmer? En wie stierf er door ontbering? En wie was dan verantwoordelijk voor die ontbering, het beleid van Lon Nol, de VS of de Rode Khmer?
Mijn schatting die ik poogde te halen uit de bevolkingscijfers van 1969, de gemiddelde bevolkingsaanwas en de bevolking in 1980 was dat er mogelijks 2 miljoen slachtoffers waren gevallen. Maar dat is een erg ruwe schatting.
Zeker is dat Pol Pot en zijn groep verantwoordelijk zijn voor massamoord, o.a. via hun waanzinnige economische politiek en de vele politieke zuiveringen.
Ik bezocht in 1983 het foltercentrum van Tuol Sleng en een van de zogenaamde ‘killing fields’ waar de schedels in de putten nog duidelijk zichtbaar waren. Het is mij altijd bijgebleven. Ik schreef in 1980 een boek over de geschiedenis van het land.
Willy Van Damme