Reactie op Syrië–Europese Unie mag oprotten door Egbert Talens, Zutphen

De link die mercurytraveller op 27 oktober 2015 om 12:10 meestuurt, is zeker boeiend. Het geheel aandachtig doorgewerkt hebbende, wil ik opmerken dat degene die bekend is met de programma’s ACB en PNAC, niet aan de indruk kan ontkomen dat professor George Joffé en analyste Alison Pargeter daarmee níet bekend lijken te zijn. Althans is daarvan bij hun beantwoording en commentaar, waarbij de huidige gebeurtenissen in Irak en Syrië heel af en toe benoemd worden, niets te merken. Zelfs niet op het moment dat de naam van Paul Wolfowitz valt; gelukkig zat ik stevig in mijn stoel, anders …
Toen ik na de Lockerbie-ramp bij de PLO-vertegenwoordiger in Den Haag opmerkte dat de mogelijkheid van Mossad-betrokkenheid daarbij geenszins valt uit te sluiten, vond hij, Avif Savieh, dat geenszins een loze kreet. Bij Joffé en Pargeter valt echter niets te ontdekken van zulk een betrokkenheid, wat natuurlijk allesbehalve vreemd is. Er is tot dusver niets bewezen in die richting.
Nochtans: wie goed tussen de regels door kan lezen, kan uit dit lijvige verslag heel wat zaken oppikken waarmee een nuttig totaalbeeld valt samen te stellen, met als voornaamste conclusie dat het westen zich maar wat minder arrogant had moeten bemoeien met wat zich in de wijde regio van het Midden-Oosten — waartoe zelfs Marokko wordt gerekend — sinds jaren heeft voorgedaan en nog steeds voordóet. Die insteek tonen in elk geval ook Pargeter en Joffé, en dat is pure winst.
Egbert Talens
Antwoord:
Uiteraard bedankt voor deze bijkomende opmerkingen. Zij zeggen het dus heel omfloerst wat ik met meer krachtige taal hier al een paar jaar stel. “Ze moeten daar men hun poten afblijven”, wist een topdiplomaat me onlangs te vertellen.
Het zijn in het beste geval knoeiers.
Willy Van Damme