Dag Willy,
Heb je dit al gezien? http://www.activistpost.com/2015/10/from-syria-to-asia-to-russia-terror-network-organized-by-nato-and-turkey.html
Mvg,
Edith Legrand
Antwoord:
Het verhaal van de Oeigoers is zeer interessant en hier redelijk correct weergegeven. Het toont nogmaals hoe wereldomvattend dit conflict eigenlijk is.
Wel denk ik dat men beter het woord NAVO had laten wegvallen. Het is in essentie een Turkse operatie waar de VS bij betrokken is.
De Grijze Wolven waren oorspronkelijk wel een onderdeel van die Turkse versie van Gladio.
Een ander vraag die ik mij stel is of de groep rond de vroegere Thaise premier Thaksin Shinawatra hierbij betrokken is. Zeker is dat de VS protesteerde toen Thailand die Oeigoeren terug naar China stuurde.
Wat haar betrokkenheid bij die smokkel van jihadisten naar Syrië lijkt aan te tonen. En dat is wel belangrijk.
Voor de VS vormt de steun aan dit Oeigoerse extremisme een onderdeel van haar onverklaarde oorlog tegen China. De VS poogt op dit ogenblik in bepaalde gebieden van China opstandige bewegingen te creëren zoals in Tibet, Hong Kong en Xinjiang.
Het valt daarbij ook steeds op dat men in de Angelsaksische pers die betrokkenheid van salafistische terreur in Xinjiang zelfs poogt te ontkennen.
De berichtten van bijvoorbeeld het persbureau Reuters over deze zaak spitsen zich vooral toe op de kwestie van de etnische tegenstellingen tussen de Han (de naam voor de Chinezen) en Oeigoeren die zij zoveel mogelijk uitvergroten. Het is voor Reuters & Co bijna de enige oorzaak van die problemen.
En het bestaan van salafistische terreurgroepen daar zullen zij zoveel mogelijk pogen te ontkennen.
Het doet denken aan wat Reuters en andere Angelsaksische media voor de herfst van 2013 schreven over de aanwezigheid van al Qaeda in Syria. Dat was voor hen een onbewezen verhaal en vooral een fantasie of propaganda van Assad.
En wie weet hoe media als Reuters onder controle van de VS staan ruikt hier dus onraad.
De VS wil met die politiek China verzwakken en de grondslag leggen voor de desintegratie van dat land voor in geval van zware economische en sociale problemen in China. Een herhaling van de strategie tegenover de Sovjetunie.
Daarom was ook de recente ontmoeting van de Taiwanese en Chinese presidenten zeer belangrijk. Het zorgt voor betere samenwerking tussen beiden en het verminderen van de spanning in die regio. En dat is wat de VS juist wil verhinderen.
Zoals in het Midden-Oosten, Afrika en Europa wil de VS hier de spanning opdrijven, de chaos instaleren. Dat is de reden waarom ze plots herrie begint te maken betreffende het eigenaarschap over die eilanden, zandbanken en atollen in de Zuid-Chinese Zee.
Het wil China provoceren.
Wat betreft Taiwan rekent de VS op de DPP, de Democratische Progressieve Partij, die de vertegenwoordiger is van de oude Taiwanese middenklasse. Die middenklasse is de tegenstander van de nu heersende Kwomintang (KMT) van de vroegere generaal Chiang Kai-Shek sinds het verdrijven door de KMT van de Japanse bezetter in 1945.
De komst van Chiang Kai-Shek naar Taiwan veroorzaakte veel herrie en ei zo na zelfs een burgeroorlog. Die toen geslagen wonden blijven ondanks de verontschuldigingen van de KMT voor de vele doden echter diep.
De DPP streeft ernaar zich ook cultureel los te weken van China en de economische banden met het Chinese vasteland zo beperkt mogelijk te houden. Daarom dat die ontmoeting, die komt voor de verwachten grote overwinning van de DPP bij de verkiezingen begin volgend jaar, zo belangrijk is.
Ze zet een stap verder in de afbouw van de spanningen tussen beiden en kan niet meer ongedaan worden gemaakt. De VS rekent op de DPP om ook Taiwan op te zetten tegen China.
De VS wil China omringen met zoveel mogelijk vijanden, probleemgebieden. Juist zoals Washington dat doet met Rusland.
De grote vrees van de Chinese intelligentsia is een terugkeer naar de periodes van de zogenaamde Oorlogvoerende Staten (1046 tot 256 VC) en de Zestien Koninkrijken (304-439 AD).
Het was een periode waarin er van een centraal bestuur in China geen sprake was en ze onderling oorlogen voerden. Een zwak China dus.
Een herhaling hiervan wil men in China logischerwijze ten alle koste vermijden. Het is echter wel de natte droom van Washington.
Willy Van Damme