Even iets off topic
De strijd tussen de Blair aanhangers en New Labour is in volle hevigheid losgebarsten.
De verraders zijn onder ons. Blair’s kont-likkers
Gisteravond laat (2 December) heeft het Britse parlement, (het Lagerhuis oftewel het House of Commons), het besluit genomen om Syrie te bombarderen. Officieel om de ISIS te vernietigen, maar iedereen weet (hoort inmiddels te weten) dat Groot Britannie een van de landen is geweest die ISIS heeft helpen oprichten en altijd heeft helpen financieren.
Het doel van de bombardementen is dan ook, om samen met de VS en wat genoemd wordt ‘een aantal bondgenoten’ de belangen van het westere imperialisme veilig te stellen om, wat niet zo lang, maar helaas veel te lang, gaat duren, na de oorlog een zo groot mogelijk Syrisch gebied onder hun controle te houden.
Labour, de Schotse SNP en enkele kleinere partijen doorzagen de truuk van premier Cameron. Er werd dan ook intern een felle discussie gevoerd om tegen dit onzalige plan te stemmen. Zelfs de Tories waren verdeeld. Cameron heeft hemel en aarde moeten bewegen om een zo groot mogelijk aantal Tories voor te laten stemmen. Bij de SNP was slechts een enkele voorstemmer.
De sleutel lag dus bij Labour. Jeremy Corbijn en 75% van de Labour leden, (wat bleek uit een haastig gehouden enquette, waarbij de voor-en tegenargumenten nauwelijkr besproken konden worden, anders zou het percentage veel hoger zijn geweest) was tegen bombarderen.
Nu moet gezegd worden dat de parlementsleden nog allemaal gekozen zijn tijdens de Blair heerschappij (al dan niet partijleider). Hij bleef tot Corbijn gekozen werd de grote baas. Met oorlogsmisdadiger Blair, (hij is hier officieel voor veroordeeld door een rechtbank in Maleisië) op de achtergrond, want hij is nog steeds niet geroyeerd, hopen de door hem uitgekozen parlementsleden, dat Corbyn snel het veld zal ruimen en zij hun verbetaalde luizenbaantje nog vele jaren voort kunnen zetten. Nu is het 100% zeker dat zij bij de eerstvolgende verkiezing worden weggevaagd.
Maar goed, de discussie binnen de partij was hevig. Het grootste deel van de parlementsleden, waarvan eerder al een deel zich achter Corbyn hadden geschaard, zag in dat bombarderen een groter gevaar opleverde dan niet bombarderen. Een oorlog met Rusland is in deze situatie niet ondenkbaar en zou mogelijk tientallen miljoenen doden kunnen veroorzaken, ook in de UK.
66 Labour parlementsleden, waaronder 11 leden van het onder Corbyn ingestelde ‘schaduwkabinet’ waren echter niet tot rede te brengen en pleegden verraad aan de Labourleden, door voor het bombarderen te stemmen. Een stortvloed van kwade mails, texts en twitter-berichten was het gevolg.
Een van deze parlementsleden was Tom Watson, door de leden gekozen tot vice-voorzitter. De tweede man dus.
Tot mijn schaamte moet ik bekennen dat ook ik op hem gestemd heb, hij kon zichzef namelijk goed verkopen. Maar we hadden hem (helaas te laat) al snel door. Eerst verklaarde hij zich voorstander van het peperdure Trident programma, dat stelletje onderzeeboten bewapend met atoomwapens. Ja, zo voert Watson de vrede lekker op, toch?, en nu is hij voorstander van het bombarderen in opdracht van de Verenigde Staten.
De meest beschamende vertoning was het optreden van de zoon Tony Benn, Hilary Benn. De vader, een onvergetelijke en uiterst linkse man zou zich omdraaien in zijn graf. Velen hebben zoon Hilary dat ook duidelijk gemaakt. Hij hield een toespraak waar Goebels nog een teroriek puntje aan kon zuigen. Het is nu dus duidelijk dat hij op het baantje partijleider en minister president aast
De stemmen van de Labout parlementsleden hebben de dooslag gegeven. De verraders zijn onder ons.
P.S. De kwaadheid onder de leden is enorm. Boze mails zijn bij honderden verstuurd naar de ‘ja’ stemmers. Tot bedreigingen aan toe,. Zo erg zelfs dat Jeremy Cotbyn, Tom Watson en de anderen in bescherming moest nemen door een gezamelijke verklaring met Watson op te stellen naar alle leden toe, om ze tot rust te manen. Het kwam er ook op neer dat we gezamelijk moeten blijven en niet elkaar de tent uit vechten, omdat er nog zoveel belangrijke dingen te doen zijn.
Wart dat laatste betreft heeft hij natuutlijk gelijk. De vraag is echter, hoe zullen de verraders stemmen als Labour weer de doorslag kan geven.. Ze doen er alles aan om Corbyn ten val te brengen. Verschillenden van hen hebben hier al openlijk toe opgeroepen.
Gerrit
Antwoord:
Ik volg die ruzies bij Labour niet echt. Mede een gevolg van het feit dat het rond Syrië uiterst druk is. Zeker is wel dat er nogal wat krachten in de EU zijn die kost wat kost willen verhinderen dat dit soort politici aan de macht komen.
Ik volgde recent de strubbelingen rond Portugal een beetje en de grove manipulaties die ik daar zag deden mij de wenkbrauwen fronsen. Hetzelfde wat met Griekenland gebeurde.
Ik vermoed dat Hilary Benn, schaduwminister voor Buitenlandse Zaken en zoon van Tony Benn die ooit de vaandeldrager was van die krachten binnen Labour die een meer sociaal beleid wilden, zijn oog heeft laten vallen op het voorzitterschap van Labour en zo het premierschap.
Willy Van Damme