Ik vind het altijd geweldig hoe jij altijd precies het omgekeerde kan bewijzen van wat je bedoelt precies door uw gebrek aan historische kijk en objectieve visie. Hoe U zich vrolijk maakt over de tekortkomingen bij anderen die U precies zelf tentoonspreidt. Ik heb het al lang begrepen: dit is hopeloos. Laat die man toch doen, stoor hem niet. Behoudens als het over historische feiten en interpretaties gaat: dan overschrijdt U mijn pijngrens en dat hebt U nu gedaan.
Het beeld dat U toont bewijst precies waarom in Vlaanderen in de loop van de jaren 50 en 60 zeer terecht werd geageerd tegen deze achterstelling van het gewest. Wat uiteindelijk één van de redenen van het succes van de V.U. werd. Achterstelling die U nota bene altijd ontkent !
Meer zelfs : indien U over een beetje meer historisch i.p.v. hysterisch inzicht zou beschikken dan zou U ook weten dat het Waalse FGTB en de PSB die volledig gedomineerd werden door de Waalse vleugel een zeer zware oppositie hebben gevoerd tegen de regionale expansiewetgeving waarmee Eyskens deze achterstanden trachtte weg te werken. Van Waalse en linkse solidariteit was zelfs geen sprake (een linkse mythe tegen de zo verfoeilijke vlaams nationalisten) .
De oppositie duurde van 1958 tot 1961 en culmineerde in de staking tegen de Eenheidswet.
De MPW – gegroeid uit de linkervleugel van het FGTB – had toen besloten dat enkel federalisering en regionalisering een oplossing kon bieden voor Wallonië. Aanvankelijk werd deze regionalistische vleugel nog onderdrukt maar later zouden Dehousse, Terwagne, Cools, Glinne en co de P.S.B. in handen krijgen en de Belgicisten( Leburton) elimineren.
In een laatste fase dreven ze een splitsing van de partij door waarbij enkel nog contacten verliepen via Willy Claes, maar daarover worden ze vandaag bij de S.P.a ook liever niet meer aangesproken.
Terzake wil ik U ook nog even wijzen op enkele andere historische blunders van uwentwege in één van uw replieken op een reactie vanuit vlaams nationale hoek. Daarin beweerde U dat de op een bepaald ogenblik Nederlandse vorst werd buitengegooid omdat hij de Belgische kas had geplunderd en dat België al in 1835 een spoorweg bezat en in 1870 bij de vijf meest welvarende landen van zijn tijd hoorde.Ook daaraan ergerde ik mij mateloos en nu nog.
Het eerste is een nl. een grove leugen en de twee anderen zijn volledig uit de context gerukt.
Iets wat U trouwens voortdurend blijkt te doen in allerlei commentaren rond vooral economisch financiële themae, maar dit zou me te ver leiden.
Met betrekking tot de redenen van de Belgische revolutie tegen Willem verwijs ik U graag naar een oud werkje van marxist Maurice Bologne ” De proletarische opstand van 1830 in België” en naar de commentaren hierop van Gerard Gale en Guido Vanzieleghem.Lees ook even een standaardwerk zoals dat van R. Van Opbroecke of Frans Van Kalken” La révolution de 1830 fut-elle prolétarienne(1930). Geen Vlaams nationale bronnen dus, ik zou niet durven. Over de rol in de economie en de gevolgen rond die periode verwijs ik naar R. Demoulin ” Guillaume Ier et la transformation économique des Provinces Belges”. Deze opstand werd uitgelokt vanuit Frankrijk als resultaat van de Franse julirevolte van hetzelfde jaar. Op dat ogenblik – en dat geven alle historici toe – waren de Nederlanden al één van de meest welvarende naties in Europa. Willem was een zeer toegewijd maar geen democratische vorst: hij wou alles zelf doen. Maar hij volgde de economische ontwikkeling van zeer nabij , stimuleerde ze en bevoordeelde zelfs de Belgen wat tot enige onvrede bij de Noordelingen leidde. Terwijl zijn soortgenoten zich liever onledig hielden met oorlogje spelen of rondhingen in de wufte salons gedroeg Willem zich als een CEO en boekhouder tegelijk. De Franstalige kleinburgerij en ambtenarij was tegen de Nederlanden omdat ze vreesden geen carrière te kunnen maken.Ze wilden terug bij Frankrijk. Willem had trouwens al tweemaal belangrijke tegemoetkomingen gedaan ten aanzien van deze kliek meer bepaald in 1829. De eerste dagen van revolte stond de markt zwart van de Franse vlaggen en werd de Marseillaise gezongen. Franse agenten strooiden geld rond en bezochten de herbergen om mensen te ronselen. De opstandelingen werden geleid door Franse militairen zoals Niellon, Mellinet en Chazal. Het is pas toen de revolutie onverwacht slaagde en het Verenigd Koninkrijk zich moeide dat de Belgen door Talleyrand himself werden verkocht. Zijn bedoeling was om Henegouwen en Namen of een deel ervan te kunnen inlijven. De Vlaamse steden werden door Brusselse opstandelingen veroverd enz… enz…In Zeeuws Vlaanderen vochten Brusselaars en ze verloren…
Een van de eerste beslissingen in het Belgisch Parlement was de afschaffing van het Nederlands als officiële taal in 1831 waartegen gereageerd werd door Ch. Liedts – de man van de place Liedts – en dat zou duren tot de gelijkheidwet van 1898. Asjeblief !
Wat nu de achtergrond is van het ontstaan van de Belgische spoorwegen, heer van Damme, zou U beter even het artikel lezen gepubliceerd in een werkje van 1980 ” Etat , Accumulation du Capital et Luttes des Classes” uitgegeven bij Contradictions waaraan o.a. Walter De Bock meewerkte. In “La création et la gestion des chemins de fer ” van Isabelle Cassiers beschrijft zij de ontstaansredenen m. n. het feit dat ons land sinds de afscheiding van het Noorden verviel in een diepe en langdurige economische crisis waarbij de overheid uiteindelijk besloot om zelf te investeren in de aanleg van een eerste spoorlijn in de hoop de privé investeerders te kunnen overhalen om hier op aan te sluiten en aldus de economische neergang van ons land te kunnen keren. Die crisis zou trouwens blijven voortduren tot het volgende revolutiejaar 1848.
De waarheid is dat ons land door de scheiding in een zeer diepe crisis terechtkwam maar de politiek liet zich in die dagen niet in met de economie. De Vlaamstalige inwoners werden hier meer dan de Franstaligen de dupe van werden: de Antwerpse haven werd geblokkeerd met akkoord van de grote naties, de textielindustrie vertrok naar Noord Frankrijk en Tilburg en Vlaanderen verviel in de diepste armoede met de vreselijke aardappelplaag als hoogtepunt.
De latere groei in de tweede helft van de XIX de eeuw kwam ook al ten goede van Wallonië en de Antwerpse haven werd gehinderd door het miltarisme van(weeral) Chazal en de koning waartegen de Vlaamse Meeting ontstond. Zie hieromtrent Lode Wils ” Het ontstaan van de Meetingpartij te Antwerpen en haar invloed op de Belgische Politiek”.De achterstelling van ons gewest ebde slechts geleidelijk weg al ging dat niet vanzelf. Een andere waarheid is dat het verzet tegen de emancipatie van Vlaanderen steeds kwam vanuit Waals linkse hoek (Van Walleghem, Pierard, Hubin, Destrée, later Renard en co) en van de vrijzinnig liberale Brusselse zijde.
In eerdere bijdragen over de Vlaamse beweging hebt U nog grotere stommiteiten neergepend onder meer over de Vlaamse Leeuw, Hendrik Conscience e.a. Wijlen Prof Jan D’Hondt van de Rijksuniversiteit van Gent zou U waarschijnlijk de kop uittrekken moest hij het hebben gelezen.
Het is echter te oud zeer om hierover te beginnen. Maar probeer het nog eens: ik zal u direct van repliek dienen want net zoals U : ik hou niet van leugenaars, ongeacht of het N-VA ers of zichzelf onafhankelijke denkers noemende linkse bloggers zijn. Alleen is mijn verontwaardiging NIET selectief, mijn geheugen trouwens ook niet.
Raphael Vermeir
Hamme
Antwoord:
Bedankt voor je wel heel uitgebreide reactie.
Een lange tirade wegens een stukje commentaar rond een historische kaart over de welvaartsverdeling van België in 1955. Waarbij ik gewoon zegde dat in 1955 de rijkste gebieden in België een dertig jaar later voor een groot deel de armste gebieden zijn. Is dit historisch fout? Als dat zo is dan excuses.
Mij was het erom te doen te tonen hoe in amper een goeie dertig jaar dit land economisch zo ingrijpend veranderd was. Is dat historisch dan ook fout?
Hoe dat allemaal kwam is een ander heel complex verhaal dat hier niets komt doen.
En hoe ontken ik die economische achterstelling van het Vlaanderen van toen als ik een kaart plaats die dit juist toont?
Blijkbaar bent U als door een bij gestoken omdat ik kritiek gaf op een Vlaams-nationalisme dat zich altijd tekort gedaan voelt. In de politiek noemt men dat het kaakslagflamigantisme.
Zelfs als Vlaanderen in de Belgische structuur rijk geworden is – rijker dan de rest – dan nog is België voor hen verderfelijk en de schuld van alle onheil. Uw goed recht natuurlijk.
NAWOORD: Nadat Benno Barnard het eerder had over ‘op mijn smoel slaan’ gaat het hier al over ‘de kop uittrekken’. Wat wordt het hierna? Komt men dan brullen over castreren, armen breken, benen afkappen of ophangen? Ben ik verkeerd als ik een vrij onbeschofte verruwing van het debat zie?
Dergelijke reacties zullen vanaf nu dan ook daar raken waar ze thuis horen: de vuilbak.
Trouwens dat soort praat toont de schrijvers ervan geheel naakt. En het is geen mooi zicht. Wees daar zeker van.
Willy Van Damme