Dit is niets nieuws. Ik heb reeds in Somalië, waar ik als officier paracommando actief was, gemerkt dat wij niet welkom waren bij de NGO’s. Reeds in 1992 merkte ik dat NGO’s één enkel doel nastreven conflicten aan de gang houden en/of uitbreiden. Als je dan in het gewone leven getuigd over wandaden en betalingen van warlords door AzG, World food program, UNHCR, US aid, advocaten zonder grenzen, Human right watch e.a. Wordt je afgedaan als leugenaar, je bent tenslotte militair en die houden toch oorlogen aan de gang. Gelukkig hier eens een juiste getuigenis en inzicht. Wij als militairen kunnen in die landen enkel het leven laten, zij (NGO’s) hebben er alle reden voor om conflicten in stand te houden…anders hebben ze geen reden tot bestaan meer!
Eddy Reniers
Antwoord:
Erg bedankt voor zowel je commentaar als je schokkende getuigenis. Verbazen doet dit natuurlijk niet. Wel zijn US Aid en het World Food Program geen ngo’s maar instellingen van voor de eerste de Amerikaanse overheid en voor de tweede van de VN.
US Aid was tot 1975 actief in Laos en hielp daar in het kader van ontwikkelingshulp een luchtvaartmaatschappij opzetten, de Xieng Khouang Air Transport. In realiteit diende die zuiver voor het vervoeren van huurlingen, drugs (opium en heroïne) en wapens voor de door de CIA geleide oorlog.
Ik ken het verhaal van het vroegere hoofd van de Belgische ontwikkelingssectie in Bangkok en de ngo’s actief in Cambodja tijdens de oorlog 1979-1989.
De man eiste dat deze hem een goed verzorgde gratis reis naar Cambodja bezorgden voor hij naar elders vertrok. Deden ze dat niet dan saboteerde hij hun projecten. Hij kreeg zijn reis.
En zo kunnen we verder gaan tot we er bibliotheken mee vullen.
Sommige van de chefs van die ‘hulporganisaties’ verdienen fortuinen om menig CEO jaloers van te maken. Dat heet hulpverlening.
Willy Van Damme