Beste Willy,
Ik begrijp niet waarom vastgoedfinancieringen voor een Gents project moeten besproken worden op een boot in Cannes.
Met vriendelijke groeten,
Michel Van Driessche
Antwoord:
Dat is toch niet onlogisch en is ook perfect verdedigbaar. Als bestuurder van een stad genre Gent zit je met continue stadsrenovatieprojecten die soms honderden miljoenen euro’s aan investeringen vergen. Die kun je niet vinden bij de mensen van bijvoorbeeld de Brugse Poort.
Die moet je dus elders zoeken en die vastgoedbeurs in Cannes is hiervoor een ideale plaats daar ze er bijna allen aanwezig zijn. En die mensen ontvang je niet op straat of in een sjofel café, een Mc Donalds of frietkraam. Je ontvangt hen met de nodige luxe en dan is een huurboot in Cannes bijna een traditie. Dat niet doen verlaagt je kansen om investeerders aan te trekken voor de soms broodnodige renovatieprojecten waar een stad als Gent mee zit.
Waar we hier echter mee zitten is gewoon een heksenjacht op vooral Daniel Termont en de SP.A. Niet toevallig natuurlijk. De grote kranten waren vroeger deels eigendom van de zuilen en dus hun spreekbuis. Nu zijn de kranten in handen van twee grote kapitaalgroepen en daarom zijn die media hun spreekbuis geworden.
Waar we vroeger wel perscensuur hadden maar politieke diversiteit hebben we nu nog steeds perscensuur maar geen politieke diversiteit meer. De aan de KBC gelieerde groepen en Van Thillo bepalen nu het beleid van die kranten en dat staat als logisch gevolg vijandig tegen over vakbonden, sociaal protest en de sp.a. Het staat daarentegen positief tegenover de andere partijen, tegenwoordig vooral de N-VA en hun visie op het beleid.
Bart De Wever ging enkele jaren lang op vakantie naar het buitenverblijf van Koen Blijweert in Oostenrijk. Eenzelfde Koen Blijweert die ook tussenpersoon speelde met de N-VA en de MR bij de vorige regeringsonderhandelingen. Hij zat zelfs voor de N-VA mee aan tafel tijdens de geheime gesprekken met de MR.
Amper iemand die er over sprak en alhoewel hier een bal voor het open doel klaar lag om in te schieten pakte geen enkele krant het verhaal aan om die link bloot te leggen. En nochtans is Koen Blijweert en van de beruchtste zakenlui van het land. De zaak rond die BTW carrousel moet trouwens na jaren nog steeds voor de rechtbank komen. Om verjaring vast te stellen?
Hetzelfde met Wilfried Martens toen die na zijn carrière als premier als bestuurder aan de slag ging bij Joep van den Nieuwenhuyzen, een man die nog meer berucht is dan Koen Blijweert. Amper iemand in de pers die het serieus onderzocht.
En toen Jean-Luc Dehaene na zijn premierschap bestuurder werd bij de iets later failliet verklaarde bedrijvengroep van Hendrik Seghers was dat evenmin nieuws. Dehaene wou er met mij niet over spreken en de rest van de pers zweeg, behoudens een erg voorzichtige uitzondering, evenzeer.
En nochtans moet Dehaene perfect geweten hebben wat voor een onbetrouwbaar figuur Seghers was. Bij de CD&V wemelde het van zijn slachtoffers uit de vroegere periode van zijn Spaans vakantiedorp.
Maar nu dan Daniel Termont. Men wil in Gent na 2018 een regimewissel veroorzaken en dus hebben ze bij de kranten gewoon de jacht geopend met als motto: Zoek verhalen, wat dan ook. Het is schandelijk en een pers onwaardig.
Maar het is een bevel van de door die kapitaalgroepen aangeduide hoofdredacties aan de journalisten. Een praktijk die dagelijkse kost is trouwens. Men lanceert bewust campagnes en verdraait waar nodig continu de cijfers.
Men zoekt ook niet echt naar de fraude maar naar modder over de ‘sossen’. Ik ben trouwens na die tientallen pagina’s behoudens algemeenheden nog niets wijzer geworden aan welke fraude Piquer schuldig is. Wel zoekt men onder elke Gentse steen naar Termont of Luc Van den Bossche.
Luc Van den Bossche heeft al jaren trouwens gen enkele link meer met de partij, behoudens blijkbaar nog een lidmaatschapskaart. De man is al een dertig jaar intern binnen de partij geen onbesproken figuur en werd om die reden lang geleden op een zijspoor gezet, weg van de politieke macht.
Het aantal stukken in de kranten over beide figuren is echter omgekeerd evenredig met het aantal stukken over Geert Versnick. En nochtans was die laatste tot deze week bestuurder bij Optima en verdedigde die Piquer ook toen hij al gevallen was. Niet dat er tot heden iets strafbaars over Versnick naar boven kwam. Maar de verhouding in persaandacht typeert. Zeker ook omdat er hier mogelijks meer aan de hand is.
En wat neemt men dan Termont kwalijk? Wel hij zegde de man nauwelijks te kennen en dan op zijn trouwfeest geweest te zijn en daar hem een ‘goede vriend’ genoemd te hebben. Is dat contradictorisch? Hoeft helemaal niet. En is dat feit dan werkelijk nieuwswaardig? Er waren zeker vele honderden op dat feest maar die kennen wij niet.
En dan is er het verhaal van de boot. Termont had gezegd dat hij nooit op diens boot is geweest. En dan kwam De Morgen met het verhaal dat hij wel met Piquer op een boot had gezeten. Maar dat is niet die boot waar men bij de Morgen het voordien steeds over had. Een feit dat men netjes onder de regels verstopte.
Tot voor een half jaar was Jeroen Piquer voor de buitenwereld gewoon een nobele onbekende en voor de pers een zakenman zoals duizend-en-een anderen. Er was hier en daar wat twijfel maar ook hier viseerde men dan vooral Luc Van den Bossche. De man was trouwens een bankier en hoorde dus onbesproken te zijn. Pas nu en geen seconde eerder ontdekt de media plots het probleem van Parisis en vastgoed in Texas.
De enige fout die Termont maakte is die video-opname. Elke mediaspecialist kon toen rieken dat men elk woord daarvan desnoods geheel uit zijn context zou rukken.
Want bij De Morgen en elders was men op jacht en wou men zijn hoofd doen vallen. En dus gebruikte men die video als verwacht om hun moddercampagne verder te zetten.
Maar dat is gewoon een inschattingsfout komende van het geloof in de correctheid van een blad als De Morgen. Termont is dus schuldig aan naïviteit. Wow.
Het is een modderstrategie waarin de Morgen niet de enige in is natuurlijk maar waarin ze zowat de grote specialist is. Zie naar het hier eerder gebrachte verhaal rond De Morgen en de joodse rabbijn Moshe Friedman dat typerend is voor het wezenlijk smerig karakter van de krant. Karaktermoord plegen is iets waar ze in uitblinkt.
Een ander heel goed voorbeeld was hoe men minister Steven Vanackere aanpakte. Er kwamen eerst twee journalist aan boord van de krant, Martin Buxant en Steven Samyn, en die begonnen met allerlei wansmakelijke insinuaties tegen de man. Men liet de figuren waar ze overs schreven zelfs amper of niet aan het woord.
Een campagne die men dagenlang voerde tot de moreel al wankele Vanackere begaf. Is het een toeval dat men zo de enige tot de vakbondsvleugel behorende CD&V’er liquideerde die op federaal niveau op een belangrijke positie zat?
Ik denk van niet. Dit was naar mijn aanvoelen doelgericht. Kort na zijn uitschakeling verlieten die twee ‘journalisten’ trouwens de redactie. Opdracht volbracht? Het resultaat is dat de vakbondsvleugel van de christendemocratie geen enkele vertegenwoordiger heeft in de huidige federale regering. Toch mooi voor Van Thillo.
Ik heb als journalist Termont in het begin der jaren negentig leren kennen in het dossier van de waterdistributie en de man kwam toen over als een correct hardwerkende politicus die goed wist waar hij mee bezig was en geen schrik had van de grote kapitaalgroepen als Electrabel en Suez en hun politieke vriendjes.
Ook nadien hoorde ik van insiders in andere dossiers gelijkaardige verhalen. Ik heb andere politici meegemaakt.
Willy Van Damme