Vandaag in Knack, in het editoriaal van de hoofdredacteur Bert Bultinck met als ttiel “Rode Lijn” poneert deze man simpelweg het volgende: “dat Assad met zijn aanvallen met saringas in Ghouta in 2012 de beruchte “Rode Lijn” van Obama had overschreden” (het gebruik van chemische wapens als de ultieme grens die, wanneer overschreden, een directe militaire invasie in Syrië zou verantwoorden).
Ondertussen is het al een hele poos duidelijk dat het gebruikte saringas, na onderzoek van stalen in het Britse overheidslab Porton Down in december 2012 (!), niet in het chemisch arsenaal van Assad aanwezig was en hij dus onmogelijk verantwoordelijk kon gesteld worden voor de gasaanval(len) (zie o.a. het artikel en videoverslag met onderzoeksjournalist Seymour Hersh op de Amerikaanse zender Democracy Now! (hier: https://www.lrb.co.uk/v36/n08/seymour-m-hersh/the-red-line-and-the-rat-line en hier: https://wallofcontroversy.wordpress.com/tag/porton-down/ ).
Obama gaf in ieder geval géén opdracht voor een aanval, waarschijnlijk op basis van het bovenstaande rapport…
Vreemd genoeg schijnt de hoofdredacteur van Knack dit allemaal niet te (willen?) weten wat hem er nochtans niet van weerhoudt een vernietigend betoog over “de dictator en oorlogsmisdadiger Assad” neer te pennen, volledig gemotiveerd door zijn door de feiten achterhaalde “overtuiging” van Assad’s gebruik van chemische wapens.
Een editoriaal met een dubbele agenda is hier mijn conclusie (zoveel journalistieke slordigheid is teveel van het goede toch?).
Edi Dobbelaer
Antwoord:
Bedankt voor je verduidelijking. Ik moet het bij Knack nog allemaal lezen. Maar dit soort beweringen, gedaan door mensen die niet eens weten wat sarin is, verbazen niet. In wezen herhaalt hij, zoals bijvoorbeeld Artsen zonder Grenzen en Human Rights Watch, de leugens van al Qaeda en haar bondgenoten. Of hoe Syriëstrijders plots geloofwaardig worden.
Wat betreft die analyses van het Britse legerlabo in Porton Down kan ik stellen dat het verhaal mij uiteraard bekend is. Het probleem is echter dat hun rapport geheim is en het dus een kwestie is van of je zoiets wil geloven. Dat is de voornaamste reden waarom ik dit element tot heden niet heb vermeld. Er zijn immers veel betere bewijzen dan dit.
Maar het verhaal is logisch en ligt in de lijn van andere beweringen. De samenstelling van sarin immers is geen vast gegeven maar varieert naar gelang de producent. Bij de ontmanteling van de sarin die Syrië in zijn bezit had zou dat dan bewezen zijn.
Het probleem met dit verhaal is echter dat volgens andere berichten die salafistische bendes begin 2013 een Syrische legerbasis hebben veroverd waar o.m. sarin lag. Dit zou dan twee maanden later in april 2013 door hen zijn gebruikt bij de slag om Khan al Assal, een plaats ten westen van de stad Aleppo.
Daar sneuvelden toen volgens het Syrische leger een aantal soldaten aan die aanval met sarin. Dit staat te lezen in het tweede rapport van 7 december 2013 van de VN-Commissie van onderzoek van de Zweed Ake Sellström die het verhaal van de Syrische regering ook geloofwaardig noemt.
Het is een van de beste bewijzen dat de daders voor die aanvallen bij die salafistische bendes dient gezocht te worden. Maar die rapporten zal Bert Bultinck wel niet gelezen hebben. Maar vlug wat zware beschuldigingen doen zonder te weten waarover men bezig is, dat is dan blijkbaar kwaliteitsjournalistiek.
Maar dat verschil in samenstelling van die sarin natuurlijk kan wel goed mogelijk zijn. Dit gezien het voorval in Khan al Assal – dat die terreurgroepen wisten te veroveren – die terreurgroepen dan zelf sarin begonnen aan te maken. Wat de mogelijke verschillen tussen de sarin van het leger en dat van 21 augustus 2013 kan verklaren. Er werd trouwens zoals het eerste rapport van Ake Selström bewees in Oost-Ghouta op 21 augustus 2013 maar een beperkte hoeveelheid sarin gebruikt.
De vermoedelijk voornaamste reden waarom de VS toch niet aanviel had eerst te maken met de houding van de groep in het Witte Huis rond Thomas Donilon, de Nationale Veiligheidsadviseur van Barack Obama, die Syrië alleen vernield wou zien. Het mocht echter voor hem geen jihadistan worden.
Verder was er ook het Pentagon die tegen elke nieuwe militaire interventie was. Buitenlandse Zaken en de CIA wilden wel een directe militaire interventie. Hetzelfde voor de rotzooi die zich mensenrechtenactivisten noemt zoals HRW en onze media. Die riepen allen in koor: Oorlog, oorlog. Bert Bultinck zit duidelijk ook op die mensonwaardige lijn.
Willy Van Damme