Wat staat er in Lybie te gebeuren Willy?Luister eens naar deze uitzending op BBC radio!
En dan gaat de EU daar geld geven(aan wie??)om de vluchtelingen tegen te houden!!
http://www.bbc.co.uk/programmes/p04sfb57
Ottorongo
Antwoord:
Normaal zou ik mij voor deze bijna een uur durende babbel op de BBC niet direct vrij maken. Er is hier immers een grote achterstand van zaken die ik wil lezen en schrijven. Maar het dossier rond Libië zit op een keerpunt en eindelijk lijkt het de goede richting uit te gaan. En daarom interesseerde het mij ook om eens te zien wat men bij de BBC over deze zaak ditmaal realiseerde.
En de BBC bewijst hiermee nogmaals dat als het politiek kan dat ze dan wel degelijk goed werk kan leveren. Zelfs al zwijgt men liefst geheel over de smeerlapperij van het Westen in deze zaak. Maar iets anders zou helemaal verrassend geweest zijn vanwege de BBC.
Het is duidelijk dat men op de EU-top in Malta uitvoerig gesproken heeft over Libië en dat daar zeer belangrijke beslissingen genomen zijn. Eerst probeerde men vorig jaar in een zoveelste imperialistisch avontuur zelf een regering samen te stellen met dan een schertsfiguur als Fayez Serraj als premier. En om dit te legaliseren ging men dan maar via de VN. Een zoveelste crimineel en kolonialistisch avontuur waarvan ieder kind met wat lokale kennis zo had kunnen weten dat het gedoemd was om te falen.
Maar de idioten in het Westen wisten het natuurlijk terug beter. Het resultaat was een derde regering met een ‘premier’ die zelfs zijn voordeur niet controleert. Zoals een van de gesprekspartners het leuk uitdrukte: Ze regeert via Twitter en Facebook. De jongens van Monthy Python hadden het zelfs nooit kunnen verzinnen.
Ondertussen is echter ‘generaal’ Khalifa Haftar steeds machtiger geworden, eerst vooral met steun van Egypte en vermoedelijk ook Algerije, Tunesië en naar verluidt eveneens de Verenigde Arabische Emiraten. Tegen dan Qatar, Saoedi-Arabië en Turkije die het islamistisch en salafistisch zootje steunden.
Nu kwam daar de voorbije maanden ook Rusland bij die zich voluit achter die alliantie rond Haftar schaarde. Bovendien controleert Haftar sinds enkele maanden ook de meeste olieterminals en dus de uitvoer van de olie, een grote bron van inkomsten voor Haftar en de feitelijk wettige regering in Toebroek.
Verder raken de massieve geldreserves die onder Kadhafi werden verzameld stillaan op en dreigen die bendes die Tripoli en enkele andere kuststeden controleren droog te vallen. Haftar en zijn mannen staan dus op het punt het land te veroveren.
En dan ziet men plots in de EU het licht. Typerend in deze uitzending was de grove leugen van die internationale bemiddelaar, de man die Serraj installeerde, die durfde te stellen dat het de Libiërs zelf zullen zijn die de toekomst van hun land gaan moeten bepalen. Dit terwijl hij eerder toegaf nog maar een gesprek gehad te hebben met Haftar en nu wel een plande.
De reden voor die koerswijziging is natuurlijk het besef dat men door hun beleid politiek in de EU op een ramp aan het afstevenen is. Een politiek met steeds meer salafistische terreur, massale instabiliteit in het Midden-Oosten met almaar meer oorlog en een gigantische toestroom van vluchtelingen. Ze maken Le Pen & co slapend schatrijk.
En dus gaat men nu ineens van een ander vaatje tappen en is Haftar plots een goede man met wie te praten valt. Er is trouwens eergisteren in Cairo een akkoord gesloten tussen de regering in Toebroek en de schertsfiguur van Serraj. En ook hier toont Rusland weer eens de weg.
Feitelijk moest men voor het vernielen van Libië o.a. Nicolas Sarkozy, pseudofilosoof Bernard Henry-Levi, David Cameron en hier toenmalig premier Yves Leterme naar Den Haag sturen. En laat ons hopen dat ze nadien nooit nog uit en cel komen. Besef ook dat alle partijen in ons parlement, van Vlaams Belang over de traditionele fracties, incluis de N-VA, en Groen enthousiast achter die moord op Libië stonden.
Met onze media en ngo’s genre Pax Christi en Amnesty International die luidruchtig mee scandeerden. In het boek van journalist Jorn De Cock (‘Arabische Lente, een reis tussen revolutie en fatwa’ – Bezige Bij, 2011) – wiens vrouw toen in Qatar werkte met als bedoeling dit land te vernielen – had deze zelfs alle lof voor een salafistische Libische terrorist als Abdel Hakim Belhaj, een oudgediende van de kliek om Osama Bin Laden (pagina 319). De man zegde een democraat te zijn en dat was voor Jorn De Cock en De Standaard voldoende. Vermoedelijk kreeg ook Belhaj geld vanuit Qatar.
Het ganse voorval typeert voluit onze toppolitici die schreeuwend over onze democratische waarden intussen de grofste misdaden plegen die mogelijk zijn. Walg is een veel te braaf woord voor dit gedrag. Wetende ook dat bijvoorbeeld onze toenmalige ambassadeur in Libië tegen deze interventie was. Maar die hoorde men tussen het gejuich van onze politieke ‘elite’ niet eens. Men legde hem het zwijgen op. Onze ‘democratie’ deed dat.
Versta mij niet verkeerd. Haftar is geen heilige en was een man die Libië en Kadhafi verraden heeft en voor de CIA ging werken. Reden waarom veel Arabische nationalisten hem haten. En hjij heeft duidelijk ook heel veel last van een ziekte genaamd grootheidswaanzin. Hij noemt zich nu al veldmaarschalk. De opvolger dus van Erwin Rommel en Bernard Montgomery die in wereldoorlog II ooit in Toebroek een zeer belangrijke veldslag leverden.
Maar de man is een seculiere politicus en militair die nu de beste kansen heeft om het land onder controle te krijgen, de staat herop te bouwen en die islamisten van de moslimbroeders, al Qaeda en ISIS en aanverwanten de mond te snoeren.
En dat de BBC het verhaal over Libië ditmaal redelijk correct bracht heeft dan ook alles te maken met de beslissing van de EU om wat betreft Libië van koers te veranderen. Maar daardoor bewees de BBC nogmaals dat ze als men wil wel goed materiaal kan afleveren. En als ze zit te liegen dat ze dat dan ook heel bewust doet.
Willy Van Damme