Geachte heer Van Damme
Goed stuk deze bespreking. Enkele kanttekeningen, ik ben tenslotte Hollander. W.F. Hermans schreef ooit (ik citeer uit het hoofd): “Een schrijver schrijft wat hij zelf wil; een journalist schrijft op wat zijn baas wil.” Vandaar dat Hermans geen respect had voor journalisten en hen “hoernalist” noemde.
En over het gebrek aan onafhankelijkheid van de journalistiek en de vervlechting met de macht is er natuurlijk de prachtige roman Bel Ami van Maupassant. Zou iedereen weer eens moeten lezen.
Hans Vogel
Antwoord:
Bedankt voor je opmerkingen. Qua fictie ben ik spijtig genoeg praktisch een leek, mijn excuses hiervoor. Maar het leven zoals ik dat ervaar is duizend maal spannender dan wat een fictieschrijver ooit kan bedenken. De toestand rond bijvoorbeeld het Sinjargebergte in Irak aan de grens met Syrië is zo complex dat zelfs ik er eventjes moet bij rusten.
Het is een bizar lijstje met Koerdische groepen die er elkaar naar het leven staan met daarbij de Yezidi’s en de Turkse regering die intrigerend toekijkt. Maar dat is wat anders dan de verhalen over De Koerden en De Pershmerga’s van allerlei idioten die eens naar Irak mogen. Vandaag nog bij de VRT. De man mocht eens bij onze soldaatjes.
Verder zijn de intriges hier zo onvoorstelbaar en het leed zo erg dat men dat feitelijk nooit kan beschrijven. Om over de valsheid van vele betrokken maar te zwijgen. Ook heb je soms al eens een onvoorstelbare heroïek zoals die Iraakse vrachtwagenbestuurder die met zijn truck een zwaar met dynamiet beladen wagen met een zelfmoordterrorist weet af te blokken en zelf dan maar mee met die moordenaar de lucht ingaat. De rest gered.
Willy Van Damme