Een klaar en duidelijk artikel dat de situatie en in zekere zin de samenhang van de oorlog in Syrië omschrijft en de politiek-incorrecte hete hangijzers over geopolitieke belangen bij naam durft te noemen. Assad is misschien geen ‘brave jongen’, maar feit is dat hij pas tot internationale boeman werd gebombardeerd (onbedoelde woordspeling) toen hij dreigde het spel der pijpleidingen en dollarreservemunt niet meer te willen meespelen.
Inzake de Amerikaanse bombardementen op Syrisch grondgebied tegen IS kan je je afvragen wat de VS daar al die jaren heeft gebombardeerd. Na zowat elk bombardement stond IS gewoon te dansen op dezelfde stellingen of handen ze terreinwinst geboekt. Toen de Russen in het spel kwamen, was het merendeel van de IS-stellingen op een mum van tijd letterlijk plat gebombardeerd. Dus herhaal ik de vraag. Wat hebben de Amerikanen daar dan al die jaren bestookt, afgezien van de occasionele Syrische soldaat?
Steven
Antwoord:
Zoals generaal Martin Dempsey toen als hoofd van de generale staf van het Amerikaanse leger tijdens een hoorzitting voor de Amerikaanse Senaat op 16 september 2014 verklaarde greep de VS pas in toen ISIS de stad Erbil aanviel en dreigde te veroveren. De luchthaven zat toen propvol met vluchtende Amerikanen, Israëli en Europeanen. Zie:https://www.c-span.org/video/?321417-1/secretary-hagel-general-dempsey-isis-threat.
De Koerden moesten gered worden want dat was duidelijk niet in overeenstemming met de met ISIS gemaakte afspraken. De Koerden mochten wel Kirkuk veroveren op het Iraakse leger. Maar dat was het. Uiteindelijk dacht de VS, en Israël, de definitieve splitsing in drie delen van Irak te hebben bekomen. De grootheidswaanzin van ‘kalief’ Abu Bakr al Baghdadi deden het plan mislukken. Die wou immers gans Irak veroveren.
Nadien in 2015 heeft een Amerikaans onderzoeker een vrij wetenschappelijke analyse gemaakt van de Amerikaanse bombardementen op Irak en Syrië. Waarbij hij die vergeleek met andere bombardementen zoals in 2003 op Irak en 2001 op Afghanistan.
En wat bleek, behoudens de bombardementen op ISIS rond Erbil en Kobani/Ayn al Arab in Syrië waren er alleen symbolische aanvallen van de Amerikaanse luchtmacht op ISIS. Met andere woorden: Zij bleven ISIS steunen zolang ze de Koerden maar met rust lieten.
Dat veranderde echter toen de Russen op 30 september 2015 hun luchtmacht naar Syrië stuurden en militair de toestand daardoor geheel wijzigde. Herinner de woorden van vorige Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken John Kerry die tegen die terreurgroepen toen verklaarde dat de Russen en Syriërs hen ongenadig gingen uitroeien en ze geen schijn van kans meer hadden om zelfs maar stand te houden.
Daardoor wijzigde de VS radicaal haar strategie en koos zij geheel de kaart van de Koerdische PKK/YPG in Syrië. Zelfs als is de PKK volgens de Amerikaanse regering officieel en terreurgroep en is het hen steunen volgens het Amerikaanse recht een zware misdaad.
Want uiteindelijk wil de VS Syrië zo zwak mogelijk houden en haar invloed zo groot mogelijk. En dus is wat nu gebeurt voor Washington plan B. En inderdaad gaat de VS nu voluit tegen ISIS. Alhoewel zoals bleek vorig jaar in Deir Ezzor met dat Amerikaans bombardement op het Syrische leger is dat niet voor de volle 100% en poogden zij hier ISIS te steunen. Hopend dat zij het leger er konden uitroeien waarna de VS kon arriveren als ‘redder’.
Vermoedelijk dacht president Barack Obama toen nog aan het bezetten van het ganse gebied ten oosten van de Eufraat, incluis het ganse grensgebied met Irak en Jordanië en de stad Deir Ezzor met zijn vele oliebronnen. Die piste lijkt nu verlaten.
Ook wordt het gebied rond de grensstad al Tanf vlakbij Irak en Jordanië nu grotendeels overgedragen aan het leger. Voorlopig lijkt de VS wel nog eventjes in al Tanf te blijven. Hierover lijkt er een akkoord te zijn met Rusland.
Verder spelen zaken als die gas- en oliepijpleidingen en de kwestie van de dollar als algemene reservemunt zeker een grote rol in het Amerikaanse beleid rond Syrië. Dat was ook de reden waarom de VS een paar jaar terug de euro aanviel. Een aanval die de steun had van een Paul De Grauwe en Johan Van Overtveldt.
Willy Van Damme