Heel mooi geschreven over het prachtige vak Geschiedenis. Het wordt geschreven vanuit het oogpunt van de overwinnaars. Klopt zeker wel.
Bij ons in het Militair museum wordt ook altijd vertelt. Geallieerden landen op Normandië en toen waren we bevrijd.
Toen ik langs liep zei ik: Vergeet de miljoenen Russen niet die zijn gesneuveld. WWII vanuit het Koude Oorlog perspectief.
Moet wel weer zeggen dat ik erg onder de indruk was van een vrouw die een prachtige website maakte over de Farbegé eieren.
http://www.wintraecken.nl/mieks/faberge/index.html, het zijn prachtige wondertjes van techniek en vakmanschap.
Maar je kan het niet zien zonder er aan te denken, hoeveel mensen daarvoor honger hebben moeten lijden.
Antwoord:
Amper mensen in West-Europa weten wat er tijdens de tweede wereldoorlog juist gebeurde aan het Oostfront. In het beste geval weten ze wat over de slag om Stalingrad en het beleg van toen Leningrad, maar verder gaat dat niet. Hier kent men over Wereldoorlog II alleen de verhalen over de landing in Normandië, de luchtoorlog over het Verenigd Koninkrijk en de slag om de Ardennen. Maar dat is peanuts vergeleken met wat er aan het Oostfront gebeurde.
Verder is geschiedschrijving dus ook niet alleen een zaak van het gebruik van het beschikbare bronnenmateriaal maar ook een kwestie van het zich los te trekken uit zijn culturele omgeving. Dit om zonder vooroordelen te kunnen werken. Het is juist om die reden dat nationalisten nooit goede geschiedschrijvers kunnen zijn. Zij kijken per definitie nu eenmaal alleen met vooroordelen naar de feiten.
En ja, die zeer prachtige eieren van Faberge. De autocraat moest immers veel moois hebben. De rest leed dan maar honger of liep aan het front de dood tegemoet.
Willy Van Damme