Reactie op Skripal affaire en novitjsok.
In NRC van 17 maart, toch wel interessant artikeltje toch over de aanslag op die Skripal. Een uitleg over dat Novitsjok en hoeveel boter het westen hierin op het eigen hoofd heeft, NRC Zaterdag 17 maart Van Karel Knip; WETENSCHAP, pagina 2/3.
‘Onbekende’ nieuwkomer novitjsok was allang bekend.’
https://digitaleeditie.nrc.nl/digitaleeditie/NH/2018/2/20180317___/4_02/index.html#page2
Wat deze affaire betreft, tja, zijn we in het westen niet weer al te snel op de russiabashing kar gesprongen, voordat er ook maar enig bewijs geleverd is? Therasa May met reageerbuisje in beeld met dit toch zéér giftige goedje? Roept ook wel heel veel gelijkenis op met Collin Powell destijds, voor de inval in Irak!
Verder lees ik regelmatig uw blog, interessant, jammer is wel dat misschien maar weinig mensen zich hierin verdiepen. Helemaal eens trouwens ook dus, wat betreft de russiabashing van het westen, en wanneer dit nu eindelijk eens stopt? Begrijp me goed, ik ben absoluut geen vriend van Poetin, maar de russiafobie, van dit moment is ongekend. Ik noem het zelf dan ook het neo-Mccarthyisme. Helaas zal Trump c.s. hier ook geen einde aan kunnen maken, als hij het al zou willen, het zijn de neo-cons (deepstate) in de coulissen, die atoomoorlogjes willen uitlokken ten behoeven van hun militaire industriële complex.
Een interessant artikel wat dit betreft in de maart editie van Le Monde Diplomatique, waar ik zelf de voorkeur aan geeft om op de hoogte te blijven van de geopolitiek.
‘Washington relance l’escalade nucléaire’ van Michael Klare. Verontrustend ook wel.
Diplo voldoet voor mij al een stuk beter dan NRC, wat geopolitiek betreft. Eenmaal in de maand lezen en je bent al weer helemaal op de hoogte van veel zaken. Verder lees ik zo nu en dan artikelen in The Nation, ook niet gek, die trouwens ook journalistieke artikelen uitwisselt met LMD.
Met vriendelijke groet,
Peter
Antwoord:
Novichok is de naam die sommigen, in het westen vooral, gaven aan een serie in Russische labo’s ontwikkelde chemische stoffen die als een soort zuster van sarin decennia geleden werden ontwikkeld maar voor zover geweten nooit massaal werden aangemaakt.
Dit gebeurde in onderzoeklabo’s en elk soortgelijke instelling is steeds op zoek naar nieuwe types van gifgassen. Dat ligt in de lijn van het beroep en dus verwachtingen. De NRC, the Guardian, enzovoort maken daar nu veel herrie rond maar dat is alleen maar sfeerschepping.
In Rusland had dit programma niet de naam novichok, wat dus nieuwkomers betekent, maar foliant en de gassen noemden blijkbaar A1972, B1976, C1976 en D1980.
Met het getal waarschijnlijk duidend op het jaar dat men het ontwikkelde. Tot heden heb ik nog nergens zelfs maar een aanwijzing gevonden dat men het op grote schaal voor gebruik of stockage aanmaakte.
Het werd nadien in 2016 door Iran gemeld aan de Organisatie voor het Verbod op Chemische Wapens (OPCW) die stelden er een synthese van te hebben gemaakt. Zij zijn merkwaardig ook de enigen die dit voor zover geweten aan de OPCW melden. De anderen zwegen dus!
Onderzoek doen naar chemische wapens is immers niet verboden. Wat ook logisch is want het helpt een regering om zich voor te bereiden over wat mogelijks komt. Er is alleen een meningsverschil onder staten over wat onderzoek juist betekent.
Ik heb het stuk van Karel Knip in de NRC hier eerder besproken en dus ook gelezen. Het voegde nieuwe gevens toe maar na eerdere artikels van de man over chemische wapens in Syrië heb ik grote twijfels over zijn capaciteiten op dit vlak.
Zo stelde hij met zekerheid dat het Syrisch leger sarin had gebruikt in Oost-Ghouta in augustus 2013 en daarbij granaten bezigde. Een hilarische bewering. Een druppel van sarin op je kledij is al voldoende om te doden.
Om over de gevaren van een zich wijzigende wind maar te zwijgen. Een granaat gooi je immers maar enkele meters ver. Bovendien staat het vast dat hierbij geen granaat werd gebruikt maar een raket.
Le Monde Diplomatique lees ik al jaren niet meer maar vond het vroeger wel goed. Le Monde daarentegen is een vod genre NRC. Platte propaganda van het genre dat de Franse regering graag ziet. Maar bedankt voor je info.
Twee nieuwe interessante verhalen over de zaak zijn:
1) Over Iran: http://www.spectroscopynow.com/details/ezine/1591ca249b2/Iranian-chemists-identify-Russian-chemical-warfare-agents.html?tzcheck=1,1,1,1,1&&tzcheck=1&tzcheck=1&tzcheck=1&tzcheck=1&tzcheck=1
2) Verdere discussie over de aard van de zaak: https://medium.com/insurge-intelligence/former-opcw-official-no-conclusive-proof-of-russian-complicity-in-salisbury-attack-1ae3749ba38e
Het probleem voor de buitenstaander is wel de erg technische discussie over de kwestie. Je moet je al wat inwerken in de chemie rond gifgassen. In het stuk van Medium (2) lijkt een van de geïnterviewde specialisten geen rekening te houden met de mogelijkheid van een provocatie (false flag).
Wat fout is want elke onderzoeker de naam waardig kijkt naar ALLE mogelijkheden en sluit niets bij voorbaat uit, hoe bizar dat idee ook mag lijken. Een open geest is steeds essentieel, anders ben je feitelijk een kwakzalver.
Willy Van Damme