Ik mis node enige vermelding over dít Israel, bij de reacties op dit artikel. Zelfs in het ellenlange verhaal in de link (url) die janu toevoegt, komt Israel niet één maal voor. Nmbm kun je voor de vermelding van de VS, die wél veelvuldig voor komt, in zo goed als 100% van die gevallen de naam Israel hanteren, zozeer zit de VS-regering door Israel in het pak genaaid; al vele decennia lang. Het kan geen kwaad nog maar eens op deze constellatie te wijzen, om een redelijk betrouwbaar zicht te (be)houden op de politiek-maatschappelijke ‘ontwikkelingen’ — lees bekokstoofde toestanden — in dat roerige Midden-Oosten, waar de gemoederen maar niet tot rust willen komen. Mijn voorspelling — maar zonder mankeren een die eenieder met een grote korrel zout mag nemen — is, dat over ongeveer twintig jaar het politiek-zionistische project ‘der Judenstaat’ door de internationale gemeenschap serieus op de weegschaal wordt gelegd. In mijn boek heb ik maar liefst drie maal gewezen op het gegeven dat DE discussie over het project ‘Israel’ nog altijd gevoerd moet worden: pag. 66, pag. 115 en pag. 248 van Ebr, te weten Een Bijzondere Relatie. Het conflict Israël-Palestina nader bekeken — 1897-1993. … De dag met DIE discussie komt steeds nader.
Egbert Talens, Zutphen
Antwoord:
Wat Janu schrijft is natuurlijk geheel zijn verantwoordelijkheid. En je hebt gelijk door te stellen dat Israël de drijvende kracht is achter wat er de voorbije decennia allemaal in het Midden-Oosten gebeurt. Er zou zonder Israël nog veel miserie zijn maar niet zoveel. Zonder een goed begrip van de aard van het zionisme kan je nooit begrijpen wat er in Syrië en elders in de regio juist aan de hand is.
Willy Van Damme