Ik heb het nogal te vluchtig beluisterd en heb niet alles mee maar ik vind het goed.
Ik wil wel eens commentaar geven op Oded Yinon als bron. Dat artikel wordt nogal eens misbruikt en moet gekaderd worden. De betekenis van zijn artikel is dat het een inzicht geeft in de manier van denken van de Israelische overheid, en dat ze het een aantrekkelijke optie vinden om staten te vernietigen en fragmenteren, dat ze er kwaadaardig genoeg voor zijn, maar een artikel uit de 80er jaren betekent niet dat ze op elk moment die strategie volgen. Zo denk ik (heb ik van Gareth Porter geloof ik) dat Israel pas in de lente van 2012 besloot dat Assad best wel omver mocht geworpen worden. Dus ongeveer tegelijk met de indirecte amerikaanse steun van Obama(via Libie) Voordien vonden ze de modus vivendi wel acceptabel-op dat moment. Tussen 2012 en 2015 betwijfel ik ook of ze een significant verschil maakten want net zoals in de oorlog met Irak ligt Israelische betrokkenheid moeilijk. Pas als de andere partijen begonnen te verliezen gingen ze zich echt significant moeien.
De input van de VS is op dezelfde manier niet voor de hand liggend. De intentie om Assad omver te werpen of van Iran los te krijgen was er voordien ook, maar dat betekent niet dat als er op eender welk moment iets gebeurt zij daar achter zitten.
Hersh zijn artikel over de Rat Line beschrijft hoe de Saudis, Qatar en Turkije de VS overtuigden in april 2012 om mee te werken. Ik interpreteer dat als ‘om hun bijdrage drastisch te verhogen’ want er is altijd wel iets aan de gang en het kan best zijn dat ze een aandeel (van betekenis) hadden in begin 2011 maar daar ben ik niet zeker van. Het betekent niet dat ze een drijvende kracht waren. Deraa ligt well aan de grens met Jordanie.
Het aandeel van Qatar interesseert me. Die slagen er altijd in nogal onder de radar te blijven maar hun steun aan extremistische takken van de MB kan wel de spuigaten uitlopen. In Yemen hebben ze ook een belangrijke rol gespeeld.Zoiets als MI6 die onder de radar blijven tussen de CIA activiteiten,
Een lijstje van de vroege opstand begin 2011:
https://sarahabed.com/2017/08/15/syria-2011-a-four-month-timeline-of-the-western-manufactured-uprising/
Tuyzentfloot
Antwoord:
De VS en Israël waren er van dag 1 bij betrokken. Zo kan je moeilijk naast het eerder verhaal ‘The Redirection’ van Seymour Hersh kijken daar er hier mensen ook on-the-record aan het woord kwamen en hun verhaal over de VS was klaar en duidelijk.
Verder is er de 2.428 grootte militaire basis Koning Abdullah II Training and Operations Center ten noorden van de Jordaanse hoofdstad Amman en dus niet zo ver van Syrië. Ze dient voor het trainen van nieuwe rekruten door Amerikaanse militairen en huurlingen.
Die is geheel ontworpen, gefinancierd en gebouwd door de VS. De beslissing viel in 2007 en werd geopend op 19 mei 2019. Met andere woorden: Men besloot met de bouw na het evalueren van de mislukte Israëlische invasie van Lebanon en twee jaar voor de start van de oorlog tegen Syrië was ze operationeel.
In de eerste rebellenregering zat ook een man van het Amerikaanse erg zionistische Foundation for the Defense of Democracies. Ook waren er zelfs publieke contacten in Israël met Israëlische regeringsleden en leden van die ‘rebellenregering’.
De tekst waarvan je de link meegeeft is wel interessant en bedankt hiervoor. Een degelijke tijdslijn maken is essentieel om dit conflict beter te begrijpen. Vergeten we niet onze Syrisch-Nederlandse Iba Abdo die vooraf zelfs wist te melden wanneer de oorlog zou beginnen. Ze ging nadien aan de slag bij Clingendael.
Willy Van Damme