Steengoed artikel. Zorgwekkend want dit is slechts een van de manieren of voorbeelden waarop de VS intervenieert in Europa. De vraag of Europa zichzelf hiermee wil ondergraven is een goeie. Het toont vooral, denk ik, hoeveel macht de VS hier reeds heeft en dat we daar niet zomaar vanaf komen. De ingewikkelde structuur van de EU, van partijen en organisaties en de al aanwezige institutionele angelsaksische aanwezigheid houden dat zo in stand. Wel bijzonder dat Le Monde daar zo een flink artikel aan had besteed. De krant is toch normaliter niet zo kritisch op dat vlak dach ik? Gr.
Jan
Antwoord:
Bedankt. Er zijn verscheidene belangrijke aspecten aan dit verhaal. Eerst is er natuurlijk de machteloosheid van geostragische analisten welke uit dit verhaal blijkt. Het toont dat wie hier wil analyseren dat niet occasioneel kan doen maar ontzettend moet oppassen en hard werken.
En dan is er natuurlijk het verhaal van politici die veelal achter de schermen of in het halfduister lobbywerk verrichten voor schorremorrie. Waarom? Of moet men de vraag niet eens stellen omdat het zo duidelijk is.
En dan is er de reden voor wat hier aan de hand is. Het is duidelijk dat krachten in de VS de EU uit elkaar willen spelen om dit continent zo beter te controleren. En uiteraard is dit een kwestie van pure logica. De VS is geen vriend van de EU, integendeel het is een aartsvijand.
En toeval wou dat ik bij het afwerken van dit verhaal plots op dat artikel in Le Monde viel. Je hebt hierin gelijk. Le Monde is de spreekbuis van de Franse regering en die hangt sinds het presidentschap van Nicolas Sarkozy trouw vast aan de rokken van Uncle Sam. Is het plaatsen van dit stuk toeval of is er meer aan de hand. Het is te volgen.
Willy Van Damme