(gevonden door Philip Watson) Sellstrom deze maand nog is zich zeer bewust van de vertrouwensproblemen bij het OPCW . Hij is diplomatisch maar duidelijk: https://www.sipri.org/sites/default/files/2019-06/1906_cbrn_threats_su_anthony.pdf
The accession of the Syrian Arab Republic to the CWC forces the OPCW to adopt other modalities of operation because several states parties do not trust Syria. This distrust follows the political rift of the ongoing international conflict over the future of Syria. Unfortunately, this political conflict influences the daily work of the OPCW, which already struggles with repeated criticisms of western bias. The criticism applies to the staff and raises questions based on their nationality and attitude, their reporting and their choice of issues to deal with
Any OPCW investigation to attribute chemical weapons use has to have the confidence of its states parties. This involves confidence in its staff, choice of processes and contacts with the intelligence community, among other things. An investigation lacking such confidence easily ends up as a political instrument and subject to various unwanted biases. The problem is easy to identify, but difficult to solve. The solution requires a well-functioning staff of a wide geographical distribution and a trusted relationship between the OPCW and a broad number of intelligence organizations representing various aspects of any underlying international conflict.
Before the few unwilling governments would consider acceding to the CWC, the OPCW has to regain its legitimacy by mitigating the concern about the use of double standards and political biases in favour of western interests.
There is a genuine distrust in many geographical regions against supranational structures such as the UN and the OPCW. They are considered western instruments created to maintain control. The structures are judged to use double standards and biased processes to implement rules that benefit the West.
Tuyzentfloot
Antwoord:
Bedankt voor dit mooie citaat.
Sellström heeft toen hij in december 2013 onthulde dat die raket met sarin maar twee kilometer kon vliegen zichzelf een C4 gegeven. De man zal nooit nog een missie van de OVCW leiden of er deel van uitmaken. Maar hij is Willy Van Damme niet en zegt het dus zeer omfloerst.
Maar hij zegt wat ik hier al meerdere malen maar duidelijker schreef. De OVCW is totaal onbetrouwbaar en een instrument van de VS. Alleen onze pennenlikkers durven het niet schrijven of zeggen.
Typerend was dat bij het verslag van die persconferentie toen in New York geen enkele westerse krant, weekblad of televisiejournaal voor zover geweten het verhaal van die 2 km bracht.
De reden is dat dit tot de kern van de zaak doordringt en indirect de daders aanduidde. Maar dat mocht men niet schrijven, zelfs al wisten de kenners bij de pers dat HEEL goed.
Het is zoals met de weigering om de link tussen al Qaeda en de NAVO/de VS bekend te maken. Doet men dat dan komt gans het verhaal over die aanslagen op de VS van 11 september 2001 op de helling te staan. En dat mag in geen geval bekend raken. En dus zwijgt de pers.
Willy Van Damme