Deze man was wel een ondernemer pur sang, en dit verdient toch meer respect dan dat hij gekregen heeft. Is er ooit duidelijkheid gekomen over waarom Superclub nooit in faillissement is gegaan, maar enkel in vereffening? Zijn boek had daar misschien een uitleg voor kunnen geven, jammer genoeg is dit nu geen optie meer.
Zoals jullie wel weten kan hij niet op eigen houtje beslissen om in vereffening te gaan, daar had je minstens al de stem van Philips voor nodig. Men zou perfect vandaag nog Philips kunnen bevragen over hun motivaties destijds om te kiezen voor een vereffening. Dit lijkt me een betere insteek dan De Prins te zien als het enige doelwit voor kritiek. Even een ander punt: hoe vergelijken jullie Lippens met De Prins? Zet de cijfers even naast elkaar van elk zijn beleggersbedrog en gevolgschade. De Prins had zijn straf uitgezeten, maar waarom loopt Lippens nog vrij rond?
Visitor from Belgium
Antwoord:
Maurice Lippens vergelijken met Maurice De Prins is lachwekkend.
Fortis met Maurice Lippens is ten onder gegaan aan een aantal elementen.
Vooreerst was daar bankier Filip Dierickx die op een totaal onverantwoorde manier omging met de kredieten bij de bank en waanzinnige risico’s nam.
Verder is er de grootheidswaanzin en zelfs megalomanie van Maurice Lippens en ook Votron die zich zowat als een Zonnekoning zagen. Feitelijk een nieuwe versie van Willem I van Oranje.
Belangrijk was ook de erg nefaste invloed in de zaak vanuit de VS. Vooreerst was er het Amerikaanse Children Investment Fund dat zonodig het vuur aan de lont moest steken omdat zij te weinig verdienden aan hun belegging bij ABN/AMRO. Daarna kwam dan Meryll Lynch de Royal Bank of Scotland, Banco Santander en Maurice Lippens zot maken stellende dat men ABN/AMRO kon overnemen.
En dan had je het feit dat Votron een vroegere topman van de eveneens Amerikaanse Citibank was die handelde zoals men dat in Wall Street nog steeds doet. En dan kwam er plots de herrie rond die CDO’s, ingewikkelde in de VS in elkaar gestoken beleggingsproducten waarin vooral Amerikaanse vastgoed zat. Vastgoed dat grotendeels waardeloos bleek, ondanks de uitstekende classificatie door die waarderingbureaus als Moody’s. En die giftige Amerikaanse cocktail was nog niet voldoende want eens Fortis in nesten zat begon men vanuit de VS op het aandeel Fortis te shorten. De wurging was compleet.
Het boek van Piet Depuydt hierover is vrij goed en toont die onvoorstelbare wanpraktijken.
Fortis had de koop van ABN/AMRO kunnen verteren had daar de financiële wereldcrisis niet geweest. Het had die crisis ook kunnen doorstaan had men toen ABN/AMRO niet overgenomen. Superclub ging over kop doordat het intern gewoon geheel rot was. Een wezenlijk verschil.
Superclub daarentegen heeft nooit op een serieuze wijze winst gemaakt. Steeds gebruikte men kunstgrepen om toch een positief nettoresultaat te bekomen. Een studie van de thésauriepositie van Superclub in de periode 1983 tot 1989 toonde die zwakte duidelijk aan. Gans Superclub was zo nep als maar kan zijn, een zeepbel zoals ik in mijn boek aantoonde.
Ja, er waren winkels en daar kon men inderdaad video’s huren. Maar geen enkele winkel maakte voor zover geweten winst. Ja, er was die computer gestuurde automaat Mr. Video maar die heeft nooit echt gewerkt en alleen maar fortuinen gekost aan ontwikkelingskosten. Met andere woorden: de activa van Superclub waren grotendeels waardeloos.
Dat wisten de mannen achter Superclub zeker.
Bovendien heeft men heel bewust na de kapitaalverhoging in september 1989 met die aandelen bij het publiek gaan leuren. Dit terwijl men de wet over aandelenhandel kende. En die stelde dat men daarmee maar op de boer kan gaan na een publieke plaatsing via een door de Commissie voor het Bank- en Financiewezen goedgekeurde prospectus. Die is er voor 1991 nooit gekomen.
Maar geen zorg, men maakte aandelen aan 100 BEF (2,5 euro) en daarna verkocht men die enkele maanden later tegen zelfs 6.000 BEF (150 euro). En De Prins was zo slim die allemaal in pand te geven voor echt geld. En hij niet alleen. Ik vermoed dat je het verhaal wel kent van de uitbaters van café Den Ossepoot dat toen gelegen was aan de Antwerpse Vrijdagmarkt.
De Prins was iemand die zelfs geen frituur rendabel kon uitbaten en die dan vergelijken met Maurice Lippens is een goeie. Goed voor een uurtje comedy op TV. Bovendien blijkt De Prins nu volgens de huidige aanklacht met aandelen geleurd te hebben in een vennootschap dat zelfs niet eens bestond, Landon Partners Corporation. Wat ook blijkt uit de in mijn bezit zijnde documenten.
Wat betreft de vereffening van Superclub door Philips heeft dit veel te maken met het feit dat De Prins zijn aandelen grotendeels bij ABN/AMRO in pand had gegeven. De Belgische BBL, KBC en Generale Bank waren voldoende intelligent om die niet of maar heel beperkt in pand te nemen. De Nederlandse ABN/AMRO is echter de bankrelatie bij uitstek van Philips en die in gevaar brengen kon voor Philips niet.
Failliet gaan betekende immers dat die aandelen helemaal waardeloos waren. Om de klanten, leveranciers en bankiers van Superclub ongemak te besparen heeft men de zaak gewoon in vereffening gezet. Het heeft Philips een fortuin gekost en ze moest er zelfs haar witgoed (wasmachines e.d.) aan Whirlpool voor verkopen. Financiële bronnen binnen Philips vertelden mij achteraf dat Philips erdoor zelfs bijna over kop ging.
Ik heb nog steeds veel onbeantwoorde vragen in deze zaak naar de houding van Jan Timmer, de toenmalige baas van Philips, maar die was een van de weinigen die me toen elk gesprek weigerde. Uit mijn gegevens is gebleken dat Philips in die periode nooit een serieus onderzoek deed naar de toestand bij Superclub.
De reden is blijkbaar een gebrek aan tijd vanwege de slechte financiële toestand bij de videoverhuurketen die ultrasnel optreden vergde. Bovendien vertrouwde men in Eindhoven het Belgische investeringsfonds Euroventures dat indirect met Philips was verbonden. En die speelden schaamteloos het spel van De Prins mee.
Uiteraard is wat er gebeurde bij Fortis een schande en stelt zich de vraag naar een correctionele vervolging. Iets waarop ik met mijn beperkte kennis van het dossier ja op zou zeggen. En uiteraard is er bij Fortis sprake van megalomanie zoals ook bij Superclub. Maar Fortis had activa die reëel waren, alleen bleek op zeker ogenblik dat een groot deel van die activa waardeloos waren geworden. Maar Fortis vergelijken met Superclub werkt teveel op mijn lachspieren.
Wel denk ik niet dat Lippens & Co ooit in een cel zullen vliegen. Het zijn heren van stand en die mogen al iets meer. Steel je een reep chocolade, dan heb je pech. Sjoemel je op grootschalige wijze met de miljarden van spaarders dan is dat anders.
In die zin was De Prins iemand die een reep chocolade had gestolen.
Willy Van Damme