Het blijft opvallen hoe jij telkens Assad blijft in bescherming nemen en het vooral op journalisten hebt gemunt die zich kritisch over deze dictator uitlaten. Telkens reageer je met de oorlogsmisdaden van zijn tegenstanders te belichten. Dat pleit hem geenszins vrij. Of wel?
Zeg me eens eerlijk: heeft Assad de dood van 1000den onschuldige vrouwen en kinderen, ook Syriërs, op zijn geweten ja of neen? Collateral damage? Of bewuste strategie? Maakt eigenlijk niks uit. Probeer het nu in je antwoord eens voor één keer niet over de oorlogsmisdaden van zijn vijanden te hebben.
Johan Baert
Antwoord:
Een kritische journalist is iemand die als hij verhalen hoort of leest dat analyseert onder meer door het natrekken van de bronnen en die met een kritisch oog te evalueren.
Mensen als Koen Vidal en de rest zijn geen kritische journalisten maar papegaaien die overschrijven wat op zich per definitie verdachte bronnen hen vertellen. Als U dat kritische journalisten noemt dan is dat zeker Uw goed recht.
Ik heb daar een totaal andere mening over. Ik denk dat ik al veel keren bewezen heb hoe zij de feiten vervalsen, leugens schrijven en in wezen propaganda maken. Ik heb ook al getoond dat bepaalde journalisten en ‘experts’ voor hun schrijven geld krijgen van o.m. Qatar en de VS.
Recent nog een stuk gelezen hoe de Britse MI6 lokale journalisten voor die oorlog tegen Syrië rekruteerde. Als ik iets als feit geef dan is dat omdat het in voldoende mate bewezen is, niet omdat men dat in Moskou, Damascus of waar ook zegt. Zo werk ik niet.
De oorlog in Syrië is het land opgedrongen en daar zijn zeer veel bewijzen voor. Dit was geen spontane opstand zoals men in onze media schrijft. Het bewijs is simpel een in Nederland wonende Syrische die op haar blog wist te verkondigen dat de ‘revolutie’ niet zoals voorzien in februari maar op 15 maart 2011 zou beginnen.
Wat ook gebeurde. Ze ging nadien voor het Nederlandse overheidsinstituut Clingendael werken. Hoeveel bewijs wil je nog meer? Maar dat verhaal lees je in de NRC, DS en DM natuurlijk niet. Ik nam met haar contact op maar ze reageerde niet. Begrijpelijk natuurlijk want ze kent zeker mijn naam.
Neen, je neemt zomaar alle verhalen over van wat die leugenaars vertellen zoals dat over het leger dat huizen leeg haalt. Een verhaal waarvoor alleen beweringen zijn uit onduidelijk bron die dan nog stellen het te hebben van horen zeggen. Je moet kijken wie wat zegt of schrijft en zien waar het bewijs is. Dat moet je toch altijd doen of neem je zomaar alles over wat je hoort of leest?
Natuurlijk was het onder vader en zoon Assad geen paradijs en folterde men wel eens een opponent. Het was ook een eenpartijstaat waar men voorzichtig moest zijn met het uiten van bepaalde opinies. Zeker met het organiseren van partijpolitieke activiteiten.
Men moet echter ook weten dat Syrië sinds het loskwam van het Ottomaanse rijk in 1918 de facto steeds in oorlog is geweest. Eerst met Frankrijk, dan met Israël en daarna met de Moslimbroederschap die er hun kalifaat wilden oprichten en een paar maal in opstand kwamen.
Een land dat in zo’n situatie zit kan moeilijk een volwaardige democratie zijn. De vijand loert nu eenmaal steeds om de hoek en kan elk ogenblik toeslaan. En in wezen heeft men naar mijn mening te zacht geweest toen al Qaeda en de Moslimbroeders in maart 2011 in opstand kwamen.
En de keuze in Syrië is erg simpel, het is of chaos onder leiding van allerlei terreurgroepen zoals al Qaeda, het Leger van de Islam en de Islamic Turkestan Party of het is de regering van Bashar al Assad.
Wil je alle minderheden zien vermoord of verjaagd worden en hun culturele instellingen zoals kerken vernield of wil je hen beschermen? Daar gaat in Syrië de keuze over. Het is als Libië. Kadhaffi zij toen ‘het is mij of de chaos, terreur en drugs’. Wel het Westen en onze media kozen voor het laatste. Is dat ook Uw keuze?
En natuurlijk worden er onschuldige burgers nu in de gevechten gedood. Maar er is simpelweg geen alternatief. De Syrische regering koos niet voor deze oorlog, het werd hen door het Westen opgedrongen om zo Israëls plannen voor een in stukken gehakt Midden-Oosten te kunnen uitvoeren.
En zeker, legers welk ook begaan in oorlogstijd misdaden. Dus ook het Syrische. Ik heb eerder al kort het verhaal gebracht over de ontbonden Woestijnvalken (Desert Falcons) die veel weg hadden van een privémilitie. Ze is om die reden opgedoekt en men had ze ook militair niet meer nodig.
Maar toen men in Irak ISIS aanviel werd de toen nog dichtbevolkte stad Mosoel door o.m. Belgische bombardementen met de grond gelijk gemaakt. Hoeveel tienduizenden stierven daar dan?
Iemand in onze media, ngo’s en politiek daar al over horen klagen? Er is geen stad in de regio zo vernield als Mosoel met lijken die er liggen te stinken en wilde honden die delen van de stad beheersen.
Het is aan U de keuze: Al Qaeda of Assad. Heel simpel. Ik was geen vriend van Kadhaffi en ook van Bashar al Assad niet. Maar de feiten zijn wat ze zijn. En de propaganda vanuit de VS, Qatar, het Verenigd Koninkrijk en Saoedi-Arabië laat ik voor wat het is. Ik bekijk het en zie wat er van aan is.
Willy Van Damme