Die 39% handel tussen beiden zijn vooral kolen en andere mijnbouwproducten, geen kreeften hoor. Wat als de dictatuur in China morgen de transitie naar milieuvriendelijkere energie echt doorvoert? Dan pas zullen de Aussies zwarte sneeuw zien. Wat als er straks een generatie jonge Chinezen opstaat die de dictatuur in hun eigen land eindelijk niet meer pikken. Vrijheidsstrijders worden dan terroristen en vice versa, afhankelijk van wie naar wie kijkt van waar.
Kolen zijn zwart en China wast niet witter dan wit.
Johan Baert
Antwoord:
Dat kreeften maar een klein deel zijn heb ik in een vorig artikel ook geschreven en lijkt mij logisch. Maar als men sancties wil nemen dan is men kieskeurig en pikt men er die sectoren uit die maar beperkt pijn doen.
Dat is bij dat soort kwesties steeds het geval. En je vraag is dan ook interessant en belangrijk. Inderdaad bestaat het grootse deel van die handel in ertsen en ook steenkool. En van beiden heeft het land er in overvloed.
En aangezien de Chinese plannen er op termijn in bestaan om – zoals in Duitsland – de energieproductie te vergroenen zal die uitvoer van steenkool naar China opdrogen. Het is mij echter onbekend hoe die verhouding met andere grondstoffen er juist is.
Feit is echter dat dit is wat Australië nu verkoopt en daar moet men als regering rekening mee houden. En dat verhaal over mensenrechten is puur bedrog. Australië steunt toch voluit Israël, hielp mee aan de invasie en vernieling van Iraq en steunt die jihadisten in Syrië. Om maar enkele voorbeelden te noemen.
Als Australië het zo meent met de mensenrechten en meer van dat dan dient het eerst voor de eigen deur te vegen voor over anderen te beginnen zeuren. Het is platte hypocrisie. Maar ja dat verhaal over ‘vrijheid en mensenrechten’ is al zo oud als de straat.
De originele bevolking van het land werden tot in de jaren zestig wettelijk niet eens gezien als mensen. Werden die mensen ooit vergoed voor de diefstal van hun land? Vermoedelijk met Sint-Juttemis.
Geen enkel land is een paradijs of vrij van zonden, en dus ook China niet. Maar de verhalen die men er soms over verteld zijn, zacht uitgedrukt, pure karikaturen. Zo ben ik van oordeel dat China veel te laks geweest is wat betreft de verspreiding van het salafisme onder Chinese moslims. Zoals ook hier trouwens.
Wat ik deed is het maken van een analyse gebaseerd niet op wistful thinking of ideologisch gezwets maar ging uit van de realiteit. Als je een verfverkoper bent dan ga je toch de klant die 40% van je product afneemt niet zitten belasteren? Neen, je nodigt hem al eens uit op een feestje of een koffie.
Trouwens, sinds ik dat stuk schreef hebben Bob Carr, de vroegere Australische minister van Buitenlandse Zaken in een gesprek met de South China Morning Post en Richard McGregor van het Australische Lowy Institute, indirect gelieerd aan de veiligheidsdiensten, in The Financial Times indirect zware kritiek geleverd op het regeringsbeleid.
Ik poogde een analyse te maken van de toestand en of men dat nu graag heeft of niet maar dat is de realiteit waar we nu eenmaal mee moeten leven. Maar blijkbaar zijn er mensen in het Westen die China veel liever arm en zwak zien. Dat is geschiedenis. Leer er mee leven want het oude keer niet weer.
En wie dat wat het ook kost wil tegenhouden stevent af op een wereldoorlog. China heeft in het verleden al haar bijdrage geleverd aan de mensheid en zal dit als rijke machtige natie ook doen. De VS heeft een terechte kwaadaardige reputatie maar heeft ook enorm bijgedragen aan de mensheid.
Willy Van Damme