Reactie op De dubieuze praktijken van Amnesty International door Gerrit

Sterk artikel Willy.
Ooit hebben we nog een met een paar mensen het Amsterdamse kantoor van A.I. bezet.
Dat ging om de berichtgeving over Suriname.
In 1980 pleegde een links groepje lagere militairen een staatsgreep. Het politiebureau werd vanaf de Surinamerivier in brand geschoten, de president werd per telefoon verteld dat hij uit zijn functie gezet was en de staatsgreep was een feit.
Nederland furieus zoals je kunt begrijpen, ze zagen hun economische belangen in gevaar komen, maar het betekende ook ernstig gezichtsverlies, omdat de Nederlandse ambassadeur op de hoogte leek te zijn maar op een komische manier (dus Nederland) in de maling genomen was.
Maar ook de VS zag haar financiële belangen in gevaar. De Surinaamse bauxiet levert immers grote bedragen op.
Nederland had niet de moed om de nieuwe Surinaamse regering met openlijk militair geweld omver te werpen. De VS was bereid het klusje te klaren. Maar niet alleen, het moest onder het mom van een Midden Amerikaanse militaire operatie gebeuren. Maar de Midden Amerikaanse landen weigerden het.
Onder grote Amerikaanse druk werd toen maar het ministaatje Grenada aangevallen wegens ‘Cubaanse bemoeienissen. Op Grenada was toen de linkse Maurice Bishop aan de macht gekomen en er werkten maar liefst 200 Cubanen aan de opbouw van het mini eiland. Die paar Cubanen hielden wekenlang stand tegen de Amerikaanse overmacht.
Maar Suriname moest en zou zwart gemaakt worden. Legerleider Bouterse werd, uiteraard met zijn groep, beschuldigd van drugshandel. Ook hier hielp de VS Nederland een handje.
Een als drugshandelaar CIA-man kwam grote voorraden drugs aanbieden. Bouterse c.s. wilde deze truuk ontmaskeren, maar werden zelf in de val gelokt. Boerenveen trok naar de VS om te onderhandelen. Deze bijeenkomst werd door de CIA gefilmd en de arme Boerenveen, een sul van een vent, ik heb hem ontmoet, heeft 5 jaar in een Amerikaanse cel gezeten. Mogelijk zijn de beelden nog te vinden, je kunt dan zien hoe de arme man staat te stuntelen. Totaal ongeschikt voor zo’n operatie.
Ook probeerde de VS, uiteraard met minimal het medeweten van de Nederlandse regering, een tegencoup te organiseren. Een groepje Surinamers, onder aanvoering van tweede man Horp, trok naar de VS voor een bijeenkomst met de CIA. Ze waren zo stom om hier foto;s van te maken. Uiteraard kwamen deze foto’s ook bij Bouterse terecht. (Ikzelf heb de foto’s ook gezien, dus ik weet dat het waar is) Horp organiseerde, om zijn huid te redden de beruchte (1982) 8 decembermoorden. Daar zal je wel over gelezen hebben, neem ik aan, 15 schuldige, maar ook onschuldigen werden hierbij vermoord.
Nederland werd intussen wanhopig. Dan maar een proces tegen aartsvijand Bouterse. Een in een Nederlandse gevangenis zittende Surinamer kreeg, als hij Bouterse wilde beschuldigen, vrijheid, een grote som geld en een andere identiteit.
Het werd een bijna komisch proces, waarbij de advocaat van Bouterse, Bram Moszkowicz
zelfs weigerde te verschijnen. Toch volgde een veroordeling op deze ‘getuigenverklaring’. Nederland vaardigde een international arrestatiebevel uit. De andere landen lagen dubbel van het lachen en geen enkel land arresteerde Bouterse dan ook. Hij is zelfs op Schiphol geweest zonder dat hij gearresteerd werd.
Maar goed, om op A.I. terug te komen, zoals je begrijpt braakte A.I. de beschuldigingen keurig in opdracht uit.
Reden om het kantoor in Amsterdam te bezetten. Aardige mensen, die in het begin nog bang waren, maar ons snel bereidwillig tegemoet kwamen. Ook bleek dat er geen dossiertje over Suriname in Amsterdam te vinden was, maar dat alles in Londen lag. Een ‘hoge piet’ van A.I. hebben we die dag niet gezien. Net even een bakkie koffie drinken in een luxe restaurant, denk ik.
Gerrit
Antwoord:
Bedankt voor deze extra info. Het verhaal wekt geen enkele verbazing. Ook niet de rol van Amnesty. Ik volg al 34 jaar als journalist de actualiteit en heb nog nooit iets anders geweten.
De grote drugshandelaars in de wereld zijn trouwens de VS via dan hun zogenaamde bondgenoten als de familie Karzai, Gulbuddin Hekmatyar, Vang Pao, enz… Dat ze dan een Bouterse hier op pakken is typerend.
Tijdens mijn gesprek met die woordvoerder van de DEA voor de zaak Jacques Monsieur vertelde de man mij over de arrestatie in de VS van een grote Afghaanse drughandelaar. Hij was in de streek van Kandahar een grote rivaal van Walid Karzai, broer van President Hamid. Men moest hem dus uit de weg ruimen.
Volgens die DEA woorvoerder lokte men de man naar de VS onder het voorwendsel dat hij zoals Walid voor de CIA mocht gaan werken. Dat die ongelukkige (alhoewel) dat geloofde bewijst feitelijk dat de CIA en drugs een pot nat zijn. Anders had die Afghaan toch nooit dit verhaal als zijnde waar aangenomen en naar de VS gegaan. Maar hij stapte in het vliegtuig want het verhaal leek hem geloofwaardig.
Of hoe de DEA zelf bewijsmateriaal levert over hun drugpraktijken.
Willy Van Damme