“Ik ben steeds in een grote boog om David Icke heengelopen. Wel ben in bang dat ik tot op zekere hoogte via omwegen tot dezelfde besluiten ben gekomen. Moest komen. Dat viel mij overigens zwaar tegen.”
Ik voel dat ik mijn eigen quote hier moet nuanceren. Ik bedoel hier mijn onderzoek naar wat in het Atlas Rapport de ‘Absolute Macht’ wordt genoemd. Een thema in Crapule2. Dat leidde onherroepelijk naar de Rothschilds en hun filialen (Rockefeller, JP Morgan, Banque Lambert, Drexel-Burnham-Lambert etc..). Op dit terrein had Icke al eerder stellingen geformuleerd die ik moest beamen, merkte ik later. Het viel me tegen dat ik hem dus voor een deel gelijk moest geven. Verder kan ik Icke absoluut niet aanbevelen. Eerder afraden: hij mengt bewezen feiten met wilde speculaties, waardoor alles in discrediet komt. Hij verstaat wel de kunst om uren te lullen zonder iets wezenlijks te zeggen. De alternatieve media zijn ondertussen ook een industrie op zich geworden. Icke weet hiervan te profiteren, hij is zowat de Erich von Däniken van de XXIe eeuw. Of hij echt aan de kant van de ‘truth-seekers’ staat is echter zeer twijfelachtig.
Walter Baeyens
Antwoord:
Als David Icke zoekt naar de ‘waarheid’ dan ben ik de paus van Rome. Je vergelijking met von Däniken gaat goed op. Ik was die clown van veertig jaar terug al vergeten.
Kijk er is in de wereld gigantisch veel informatie over duizend-en-één onderwerpen en dan hoef je echt niet bij krankzinnige geesten te gaan zoeken.
Als je gaat steunen op beweringen van een Icke dan kan dat alleen leiden tot het zich hopeloos belachelijk maken.
Willy Van Damme
↧
Reactie op Een dikke turf over crapule door Walter Baeyens
↧