@Walter & Willy
Ik heb van Webster Griffin Tarpley begrepen dat het de VS te doen was een vliegbasis in Egypte te stationeren om vandaar uit missies uit te voeren op zowel Libië als Iran, Mubarak dit geweigerd heeft en dat deze weigering de feitelijke oorzaak is geweest van de Egyptische opstand. Mubarak had als provocatie ook nog eens een luchtbrug met Teheran geopend en dat kon in de ogen van de VS al helemaal niet. De woorden van George W. Bush; “You are with us, or you are with the terrorists.” echoën waarschijnlijk nog door het Witte Huis. Mocht dit het geval zijn, dan hebben wij nog steeds te maken met de uitvoering van het rapport “Rebuilding America’s Defenses”, van de neo-con denktank “Project for the New American Century”. Met andere woorden, wij hebben een democratische president die een neo-conservatieve agenda uitvoert.
Joop de Jong
Antwoord:
Neem een kaart en je zal zien dat Iran in het noorden twee buren heeft, Azerbeidzjan en Georgië. Vorig jaar schreef ik een stuk over de relatie tussen Azerbeidzjan en Iran en die zijn echt barslecht.
Voorheen was er al sprake van een geheim akkoord tussen Georgië en Israël. Toen Georgïë in augustus 2008 in opdracht van de VS Rusland aanviel stond dat leger onder leiding van een Israëliër.
Iran aanvallen zou dus kunnen gebeuren via die twee buren. Azerbeidzjan heeft trouwens al zijn oog laten vallen op het noordwesten van Iran met Tabriz als hoofdstad, het land van de Iraanse Azeiri’s.
Maar mijn vroeger gemaakte analyse wat betreft Iran staat nog steeds overeind.
Of de VS van Moebarrak een vliegbasis eiste is mij niet echt bekend maar kan natuurlijk. Maar de VS heeft al voldoende basissen om welk land ter wereld zo aan te vallen en eventueel te vernielen. Zij hebben Egypte daar niet echt voor nodig.
Waarom de VS zo overhoop lag met Moebarrak is mij niet geheel duidelijk. Hij was natuurlijk ziek en dus was het land instabiel geworden. Er was intern grote ruzie over de opvolging. Mogelijks was dat een argument voor de VS om hem te laten vallen.
Het is echter duidelijk dat Saoedi-Arabië en Qatar op dit ogenblik een zeer grote invloed hebben op het Amerikaanse beleid. En mogelijks kan hier de echte sleutel liggen om die vraag op te lossen.
Het is via WikiLeaks geweten dat men in Saoedi-Arabië nog liefst vandaag ten strijde zou trekken tegen Iran. Uit die documenten bleek hun onvoorstelbaar agressief gedrag. En dat verklaart mede de extreme brutaliteiten in Syrië en Libië.
Verder vertegenwoordigde Moebarrak het seculiere Midden-Oosten welke men in Saoedi-Arabië wil opruimen en vervangen door een door hen gecontroleerde islamitische staat.
In het Midden-Oosten is er al meer dan 200 jaar ruzie binnen de elite over de juiste weg om weerstand te kunnen bieden aan de Europese en later Amerikaanse agressie. Het antwoord was het kopiëren van de Europese samenleving met scheiding van kerk en staat.
De islam werd gezien als een belemmerend element en om terug die grootsheid van weleer te heroveren diende men dus volgens die theorie het westen na te bootsen. Dat was de visie van mensen en groepen als Atatürk, de Sjah, Nasser, het Algerijnse FNLA, de Baath en de PLO van Yasser Arafat.
Op het Arabisch schiereiland vond men dat maar niets en wou men een ‘zuivere’ islam als antwoord. Dit debat is al vele jaren een oorlog geworden. Zie maar naar de oorlog om Jemen uit de jaren zeventig tussen Nasser en Saoedi-Arabië.
De sjeiks zijn nu meer dan schatrijk geworden en nemen gewoon bloedig weerwraak. De VS steunen hen, vermoedelijk een kwestie van geld, en helpen zo het salafisme verspreiden. De VS is zoals je weet virtueel bankroet.
Met rampzalige gevolgen, niet alleen voor het Midden-Oosten en de islamitische samenlevingen maar zelfs voor de ganse wereld.
Verder is het ook mij duidelijk dat Obama, mits wat aanpassingen, dit programma van ‘a new American century’ verder poogt uit te voeren. Obama is zelfs veel agressiever dan vader en zoon Bush. Hij doet het wel anders. Hij vernielt landen zonder zijn leger te sturen, en kan dit alleen doen met steun van de families al Thani (Qatar) en het Huis van Saoed.
Willy Van Damme