Dexia, ACW…onder de mat ermee , zegt de CVP(..en mei-68-gers..) terwijl haar “NVA -bult” ervan smult. Was en is Leterme een weergaloze strateeg
De Boerenbond-crash raakte in de jaren 30 ook niet onder de CVP-mat , maar die had reeds het VNV in petto om alsnog garen te spinnen en groepjes rond August Vanistendael stonden weer klaar in 1945.
Rond 1860 had ene CVP-er Dedecker, telg uit de stal van Kanunik Dedecker der Broeders van Liefde, ook een grote mat nodig voor fraude.
Soit…schijnbaar groeit de nostalgie naar de geur van de jaren 30 voor meer en meer neuzen… bovenop die van de Orde van den Prince.
”De onzichtbare hand ????? ”
Ludo Kenis
Antwoord:
De herrie die men recent maakte rond het ACW en Dexia toont nog maar eens hoezeer de pers er steeds weer in slaagt de lezers te bedriegen.
Wie de relatie van Dexia met het ACW onderzoekt moet weten wat er juist gebeurde rond Lernout & Hauspie, want dit is cruciaal in het begrijpen van de geschiedenis van het ACW van de laatste twintig jaar.
Eind de jaren negentig neemt de spaarderscoöperatieve BACOB immers de bank Paribas over en doopt die om tot Artesia. Vrij snel nadien echter zal BACOB overgaan in toen nog Dexia. Beide overnames waren een gevolg van het faillisement van het beruchte spraaktechnologiebedrijf Lernout & Hauspie waarin beide banken ontzettend veel geld hadden ingepompt.
Het was op bevel van de Bankcommissie en met medeweten van de regering dat die overnames gebeurden. In wezen sleurde Paribas BACOB mee naar een te diepe put en zo richting Dexia. Wat dan in 2008 aan wanbeheer eveneens ten onder ging.
Bij BACOB had de Deerlijkse topman Hubert Detremmerie een blindelings vertrouwen gekregen in de oplichtersactivitetien van streekgenoten Jo Lernout en Paul Hauspie.
Volgens de media was dit een bedrijf met een zo grote toekomst dat het de wereld ging veroveren. Het eindigde uiteindelijk met een veroordeling voor de strafrechter in Gent.
Maar Hubert Detremmerie is hier nooit crimineel handelen aangewreven, alleen een veel te grote naïviteit. Hij, zoals de media, geloofden al te gemakkelijk in de beloften van het Iepers duo. In wezen kan men het ACW hier in deze zaak dan ook weinig kwalijk nemen. De les is wel dat een vakorganisatie weg moet blijven uit de financiële sector.
Wat in de negentiende eeuw begon als broodverdeling onder de armen eindigde op de slachtbank van Lernout & Hauspie, de eisen van de overheid en het virtueel failliet van Dexia. De fouten zomaar toewijzen aan het ACW als groep is onzin en totaal onrechtvaardig.
Dat ACW’ers als Hubert Detremmerie, Yves Leterme – ook van Ieper – en Jean-Luc Dehaene, de bij Leading Success People (LSP) – nog zo’n bedriegerij – geschoolde praatjesmakers van L&H geloofden is een zware beoordelingsfout. Maar voor zover geweten meer niet.
Maar dat in de pers feitelijk niemand dit ziet typeert. Alleen de uit een boekhoudersgezin komende Steven Samyn van De Morgen ziet dit, zij het dat ook hij hier deels blind is door geen goede inschatting te maken van de rol van L&H in deze immens trieste geschiedenis.
Zeker is dat de schuld niet bij een persoon ligt of een organisatie. Ze ligt evengoed bijvoorbeeld bij een media die na de farce met Superclub in een gelijkaardige val trapte bij L&H.
P.S.: Ik weet dat die Orde van den Prince jouw stokpaardje is, niet onterecht. Na het verdwijnen van de Antwerpse procureur generaal Roger Van Camp, mede door Superclub, is ook die organisatie voor zover geweten op een waakvlammetje gezet.
Haar bestaan was wel een zoveelste schandvlek op de magistratuur. Het was in wezen immers de Vlaams-nationalistische tak van een magistratuur die in plaats van zich neutraal op te stellen voluit de kant van het extremisme koos.
Ik heb wel de indruk dat men eindelijk hiertegen is gaan optreden. Men hoort er niets meer van.
Willy Van Damme