Willy,
ik denk toch dat er nog iets meer dan ‘geld verdienen’ achter die wapenleveranties zit.
Ik neem aan dat de VS op dit moment geen wapens aan Iran levert.
Maar wèl aan de jihadisten, zeg maar Al Qaida, aan wie met officieel de oorlog heeft verklaard.
( Nou ja, de VS levert die wapens niet zelf, maar Engeland en Kroatië hebben natuurlijk wel het groene licht van de VS gekregen ).
Is daar een logisch verhaal van te bakken?
Je weet dat ik de wereld wens te bezien vanuit de hypothese dat joodse belangen de grootste invloed hebben op ‘De Geschiedenis’.
De vraag voor mij is dus: “Hoe kan het nu in het belang zijn van Israel dat al die jihadisten goed bewapend worden?”
En eigenlijk ligt het nog extremer, want de ‘vrienden van Israel’ leveren niet alleen de wapens, maar ook de motivatie voor de jihadisten :
- Neocons ( synoniem voor ‘joods’, in Washington) waren de drijvende kracht achter de inval in Irak.
- Joodse financiers, schrijvers en activisten zijn de drijvende kracht achter de demonisering en belediging van de Islam.
En het zijn die twee zaken: de inval in Irak en de vernedering van de Islam, die er voor zorgen dat er wereldwijd zoveel animo is om jihadist te worden.
De tweede vraag is dus: “Waarom maken joodse lieden de islamieten zo boos dat sommige jongelui de wapens op nemen en gaan vechten. Is dat niet een groot risico voor Israel? Want Israel wordt nog feller gehaat dan Ghadaffi en Assad. Waarom? Is dit een vergissing?”
Antwoord: Deze jihadstrijders worden juist gebruikt om het werk van Israel te doen: zìj verwijderen de sterke leiders in landen als Libië en Syrië.
Maar de kans is nu toch veel groter dat er straks moslimregeringen zullen zijn die Israel gaan bedreigen. Dus toch een misrekening ?
Dat is niet hoe de Israeli’s de zaak bekijken.
Israël wil nooit vrede.
Israël heeft altijd behoefte aan een tegenstander die dreigt met geweld: dan kan men gemakkelijk Israel’s tegenstanders zwart maken, en dan kan Israel ongestraft die tegenstander kapot maken.
We lezen dit al bij Livia Rokach, die citeert uit het dagboek van Moshe Sharett, oud premier van Israel.
We lezen het bij Richard Forer ( oud AIPAC lid) die beschrijft dat Israel mede aan de wieg stond van Hamas.
We zagen het toen Ariel Sharon met opzet de heilige grond van de moslims betrad, en zo bewust de tweede Intifada uitlokte.
Israel’s werkwijze is simpel:
1. Zorg dat je militair oppermachtig bent. ( Of de macht hebt in een land dat oppermachtig is).
2. Zorg dat jouw tegenstander jou (schijnbaar) gaat bedreigen.
3. Vernietig de vijand.,
Een moslim-geleerde die al in 2003 de Arabische Lente voorspelde, heeft bovenstaand scenario beschreven: Sheikh Imran Hussein.
Ik denk dat Sheikh Imran Hussein gelijk heeft: Israël is niet bang van boze Palestijnen (Rokach) of van Hamas ( Forer) of van Al Qaida ( Imran Hussein). Ze wìl juist boze en luidruchtige tegenstanders die ze de baas kan.
Vernietiging van de tegenstander uit “Self-Defense” is óók vernietiging.
Daar ging het maar om.
( Ik heb dit verhaal ook op mijn blog staan, en daar zijn allerlei links om aan te klikken: http://tiny.cc/8woqtw )
Jan Verheul
Antwoord:
Hier stelt zich de essentiële vraag: Wat is het belang van een land?
Iedere burger heeft daar een ander en eigen antwoord op. Zie maar naar de Westerse steun voor al die gewapende moslimfanatici.
Hans Bonte van sp.a en burgemeester van Vilvoorde haalde vandaag in De Standaard uit naar Guy Verhofstadt. Bonte is burgemeester van Vilvoorde en ziet jihadisten vanuit zijn stad vertrekken naar Syrië. Hij vreest terecht voor hun terugkeer. Verhofstadt roept dan weer op tot wapenleveringen aan die jihadisten.
Beiden hebben dus een totaal tegengestelde visie op wat ‘het belang van Belgie’ hier is.
Hetzelfde in Nederland.
De kwestie van die jihadisten en Israël is hier al herhaalde malen uitvoerig besproken.
De huidige regering in Israël denkt er baat bij te hebben om die jihadisten achter de schermen te steunen. Ogenschijnlijk lijkt dat een voor hen goed beleid.
En inderdaad Syrië, Libië en Irak liggen in puin terwijl Egypte en Tunesië politiek en economisch bijna in een chaotische toestand zitten. Dus hier wint op korte termijn Israël.
En als ze er dan nog in slagen om de Arabische wereld verder in puin te laten slaan dan is er bij de zionistische leiders nog meer vreugde.
Dat is echter de korte termijn.
Wie echter wat nadenkt ziet gewapende bendes met een politieke visie die ultraradicaal tegen de VS en Israel gekant is. Natuurlijk speelt bijvoorbeeld de Egyptische president Mohammed Mursi nu het spel van de VS en Israël. Zie maar naar het door Egypte onder water zetten van een aantal tunnels tussen Egypte en Gaza en het behouden van de economische blokkade van Gaza. Maar hoe lang zal die Egyptische buigzaamheid duren?
Ongetwijfeld is die buigzaamheid er vooral een van opportunisme.
Zeker is dat de Arabische bevolkingen van de regio niet gebaat zijn met de machtsgreep van die religieuze extremisten die terug willen keren naar de 7de eeuw
Je moet wel begrijpen dat de seculiere regimes die er aan de macht zijn of waren door vooral de plattelandsbevolking niet echt aanvaard werden. Het seculiere is er vooral een dat gedragen werd/wordt door de stedelijke elites.
En in Egypte heeft die elite zich de voorbije twee jaar gewoon laten misbuiken door de VS, Qatar, Saoedi Arabië en de politieke islam. Dat zien ze nu rijkelijk laat wel in.
Willy Van Damme