Toevallig vond ik gisteren een docu-stukje over de zgn. incubator kindermoorden in Koeweit. Het bevat een aspect van de zaak dat mij was ontgaan. De ‘regie’ van dit theaterstuk dat was uitgeschreven door PR firma Hill & Knowlton (een klient van Kissinger Ass. overigens) was toevertrouwd aan Tom Lantos, een professionele joodse ‘holocaust-survivor’ die van alles op de hoogte was. Een ijskoude leugenaar, zoals blijkt. Deze leugens werden daarna door ‘getuigen’ herhaald voor de UN veiligheidsraad, hetgeen leidde tot een UN instemming met de ‘bevrijding’ van Koeweit. (Colin Powell heeft hier veel van geleerd!)
Ook Amnesty International speelde het spel mee.
Over de rest van deze docu spreek ik mij niet uit.
De fake ‘hearing’/getuigenis van de plat Amerikaans sprekende Nayira 1:11:00-1:29:00
De leugens voor de UN 1:21:00
De leugens van AMNESTY INTL 1:23:20
Walter Baeyens
Antwoord:
Het is een mooi voorbeeld van het soort van nepverhalen die men maakt om zo een oorlog te rechtvaardigen. Het is in de geschiedenis trouwens nooit anders geweest. Een journalist met een klein beetje – het hoeft echt niet veel te zijn – historische kennis kent dat en doorziet die valkuilen.
Het spreekwoord zegt: ‘Een ezel stoot zich in ‘t gemeen niet tweemaal aan diezelfde steen”. Wat moet een serieus man/vrouw dan denken van dat zootje dat onze kranten zit vol te kladden. Uiteraard zijn er daartussen uitstekende journalisten, maar globaal is het huilen met de pet op.
Elke lokale en nationale politicus of topambtenaar zal je zo verhalen kunnen vertellen over malafide pennenlikkers die het beroep onveilig maken. Mensen met dubbele agenda’s. De recente verhalen over Alain Winants van de Staatsveiligheid zijn typisch. Een insider wil hem zijn job afpakken en lekt dossiers – hier dan met amper inhoud – naar een krant (hier De Morgen) en hup daar draait de molen.
De ‘blunders’ van Winants zijn het krantenverhaal, dit terwijl het echte verhaal dat van die lekker is die aast op de post van Winants. Maar dat brengen de kranten merkwaardig niet. En dat noemt men dan ‘berichtgeving’.
En Amnesty International kwam hier al uitvoerig aan bod. Na de Vietnamoorlog stelde men in de VS dat men de sociaal voelende mens die vrede en mensenrechten wil moest bewerken. Met pseudoverhalen over mensenrechten worden dan AI, HRW en Pax Christi uitgestuurd om die mensen een rad voor de ogen te draaien. En hen desnoods ook warm te maken voor een oorlog.
Oorlogsstokers als Tony Blair en nu Barack Obama weten zich dan ingedekt op hun wat men noemt linkerflank. Daarom was het dossier van AI over die couveusebaby in Koeweit zo belangrijk. De sociaal voelende naar een betere wereld verlangende mens trapte er zo in want het kwam van AI.
Daarom dat HRW kwam met die gruwelverhalen over de gevangenissen van Assad. Beweringen die men diezelfde dag in zowel De Standaard als De Morgen breed uitsmeerde. Diezelfde sociaal voelende mens was erdoor gegrepen en geloofde alles zonder zelfs maar een vraag te stellen.
Dat HRW geen gelijkaardige verhalen bracht over wat die jihadisten met hun gevangenen deden, zagen ze niet. Men staat er niet bij stil. Daarom dat dit soort organisaties zoals ook AZG zeer belangrijk zijn in de strategie van Israël en de VS.
Ze moeten elk verzet tegen hun oorlogszucht zoveel mogelijk vooraf in de kiem smoren. Ze bereiden de weg van dood en vernieling voor en liggen mee aan de basis van de haatcampagne tegen het te vernietigen doelwit. Hier Assad.
Die organisaties zijn in mijn ogen dan ook schuldig aan de grootst mogelijke oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid. Heb je hen de voorbije dagen trouwens al horen protesteren tegen de verhevigde oorlogsdreiging? Ze zullen zich haasten.
Het is dan ook geen toeval dat Madeleine Albright, gewezen minister van Buitenlandse Zaken onder Bil Clinton en medevernieler van Joegoslavië, een van haar vriendinnetjes in de diplomatie als directeur bij AI USA plaatste.
Zij is ook de baas van het onderzoekscentrum Pew dat wereldwijd opiniepeilingen doet. En die kennis is essentieel om te weten hoe men bepaalde campagnes in specifieke landen moet richten.
Je moet beseffen dat dit een zeer goed geoliede machine is met de best betaalde medewerkers die er zijn. Kijk maar naar hun strategie rond al Jazeera. Het is van een naar mijn smaak voorheen nooit geziene verfijning. De gruwel is er dan ook naar.
Willy Van Damme