Beste Willy, al geruime tijd zweeft een vraag boven mijn hoofd die ik al die tijd niet durfde te stellen. Maar nu ik lees dat Rouhani dit bericht in de wereld geslingerd heeft wordt het tijd die vraag dan maar eens te stellen.
De westerse media geeft een éénzijdig beeld van de situatie in de arabische wereld, het verzwijgt haar economische belangen en het verzwijgt de rol van Israel. Ik zie vervolgens dat Assad toegang heeft tot westerse media (interview met ABC), dat Poetin toegang heeft tot de westerse media ( open brief New York Times) en nu dan Rouhani’s bericht. En ik vraag me af waarom de analyses die hier door u gemaakt worden niet wereldkundig gemaakt worden door mensen als Assad, Poetin of Rouhani als blijkt dat ze toegang hebben tot de Westerse media. Is het dat ze allemaal, stuk voor stuk boter op hun hoofd hebben? Of de analyse dat landen als Irak, Afghanistan, Libie, Egypte, Syrie etc, in een plan passen dat door Amerika (Israel)bedacht en uitgevoerd wordt. Waarom vertellen deze heren dat niet als ze toegang hebben tot de westerse media? Waarom vertelt Poetin niet dat hierdoor door Amerika aangestuurde jjihadisten de door u genoemde landen zullen overspoelen.
Ik hoop dat ik mijn vraag een beetje duidelijk heb kunnen overdragen en zie uit naar uw reactie.
mvrg
Jan
Antwoord:
Wat wij hier krijgen is een karikatuur van de realiteit. Het is natuurlijk niet simpel om dat spel dat men in het Midden-Oosten opvoert goed te doorgronden, maar een geoefend journalist met kennis van zaken moet dat kunnen. Tot mijn spijt zie ik dat men soms heel bewust zit te liegen.
Ook in de wereld van de diplomatie en de internationale politiek is dit allemaal theater. Geen enkel politicus, zelfs niet op lokaal vlak, zal het achterste van zijn tong laten zien. Je kunt je dan wel inbeelden dat op het hoogste niveau, dat van staatshoofden, topdiplomaten en regeringsleiders, dit nog erger is.
Als men in het publiek aan bijvoorbeeld de pers verklaringen aflegt dan zijn die op een apothekerschaaltje gewikt en gewogen. Men heeft daarvoor een serie adviseurs als politieke analisten en diplomaten. Dit is zo voor Obama, Erdogan, Poetin en Assad.
Alhoewel ik soms het gevoel heb dat Erdogan zo’n koleriek figuur is dat hij veel van die diplomatieke geplogenheden al eens links laat liggen. Maar die indruk zou wel eens totaal verkeerd kunnen zijn. De vraag is hoe doortrapt hij is.
Een Assad zal heel voorzichtig zijn en mogelijke reacties van anderen goed pogen in te schatten. Wat betreft hun toegang tot de westerse media moet ik lachen. Men zal bij de New York Times wel roepen van: “Zie hoe vrij en objectief wij zijn, want zelfs Poetin mag bij ons zijn woordje komen doen.”
Waarom is dat niet alleen een lachertje maar zelf ronduit grof? Kijk, als men jaren lang iemand zit zwart te maken als zijnde een grote crimineel en hem na die jaren ook eens aan het woord laat is het effect bij de lezers zo te voorspellen.
Poetin (of Assad, Mugabe, enzovoort) zeggen iets en onmiddellijk is de reactie van de meeste lezers: “En dan komt die hier nog liegen ook. Wat een smeerlap.”. Men heeft er zo’n grote bandiet van gemaakt dat zijn woorden bij de overgrote meerderheid der lezers of kijkers altijd negatief zullen overkomen.
Het is algemene kennis in de media en de wereld van de PR-bureaus en marktspecialisten. Ze zijn zo zwart gemaakt dat niemand hen nog gelooft. Daarom dat men er bij de NYT, CBS of De Morgen geen bezwaar mee heeft om Poetin eens aan het woord te laten.
Deze media gebruiken het zelfs om hun moraliteit en kwaliteit te bewijzen. En wees gerust, ook Poetin weet dat maar grijpt nu eenmaal elke hem geboden kans.
Willy Van Damme