kijk wat Sylvain Ephimenco in de Trouw schrijft: Van der Lugt was vooral hinderlijk voor het regime van president Assad. Hij getuigde via video’s en Skype-verbindingen van de wreedheid van zijn leger dat de stad omsingelt en inwoners laat verhongeren. Hij bleef maar hameren en hopen op bemoeienis van ‘de wereld’, die ‘niet kan blijven toekijken’. Waarom zouden de djihadisten die het lot van de pater deelden en ook gras moeten eten, hem executeren?
Levend was de met internationale media communicerende pater van een zeker nut voor de belegerde djihadisten. Deze moord heeft gisteren internationaal enorme weerklank gekregen. Voor het regime van Assad is dit een welkome ontwikkeling. Het betekent wat extra (morele) steun in zijn strijd tegen djihadisten die vreedzame goddienaars zomaar vermoorden. .
http://www.trouw.nl/tr/nl/6849/Sylvain-Ephimenco/article/detail/3630907/2014/04/08/Patermoord.dhtml
Stehlova
Antwoord:
Ach, het journaille. Zo schrijft de journalist dat de man veelvuldig in de media kwam. Tiens? Alleen toen hij zijn beklag maakte over de toestand in het belegerde oude stadscentrum van Homs. Waarom? Simpel, men kon dan zijn woorden zo draaien dat ze negatief waren voor de Syrische regering.
Natuurlijk kan je nooit iets uitsluiten en ook bij deze moord moet je alle opties openhouden, ook die van een zogenaamde false flag. Maar het is toch wel merkwaardig dat men hier de optie van een moord door de regering naar voren schuift.
Toen er bijvoorbeeld die gifgasaanval was klonk het in de media unisono dat de regering dit had gedaan. De optie van een false flag werd dan nergens in de klassieke media opengehouden. Toch merkwaardig niet.
In wezen is dit soort journalistiek dan ook ‘false’ en bewust malafide, niet omdat men een bepaalde optie mogelijk acht maar doordat men dit principe alleen toepast wanneer het in het propagandaplaatje past.
Verder stond er dit weekend in De Standaard een stuk van twee pagina’s over de positie van de Syrische christene geloofsgemeenschap waarbij rebellenvriend Jorn De Cock krampachtig poogde te stellen dat er een grote stroming van christenen is die wel met die rebellen doet.
Geen verbazing natuurlijk dat in dat toch grote verhaal de naam van de Belgische al jaren in Syrië wonende pater Daniel Maes niet ter sprake kwam. Iets anders, dat zou verbazen.
Maar zoals Frans van der Lugt is hij eveneens steeds een tegenstander van die rebellen geweest. En de geschiedenis gaf hun 100% gelijk. Maar zij zijn bewust persona non grata.
Maar echt waar hoor, er is geen censuur in België. Want er is geen ministerie van Censuur en de grondwet stelt dat dit niet mag. Dus is er geen censuur. Punt. Wie anders zegt is een fantast.
Willy Van Damme