Sorry meneer van damme wist even niet hoe ik u moest bereiken.
Maar ik hoop dat u reageert op die, vind ik, schofterige stuke journalistiek van Starink. Ik kan het miet uit mijn hoofd krijgen echt vreselelijk. Als je zo iets schrijft moet de Russen edht HATEN….
Met vreindelijk groet.
Simon ter schegget.
——————————
In Oekraïne dreigt nu eigenrichting
Wordt Oekraïne langzaam meegezogen in de agressie van de oorlog in de Donbas? De woede over Ruslands interventie kan omslaan in eigenrichting, waarschuwt Laura Starink.
Laura Starink
Twee weken geleden werden in Kiev een pro-Russische journalist en een ex-parlementslid van Janoekovitsj’ Partij van de Regio’s vermoord. De afgelopen maanden pleegden ook vier ex-leden van die partij zelfmoord, naar verluidt na bedreigingen. Wordt er in Oekraïne afgerekend met politieke tegenstanders?
In Rusland werd die conclusie onmiddellijk getrokken. Russia Today meldde het bestaan van een hitlist van duizenden tegenstanders van het bewind in Kiev. De journalist en de ex-parlementariër zouden op die lijst hebben gestaan en door Oekraïners zijn geliquideerd.
Er is in Oekraïne inderdaad een kliksite, die curieus genoeg Mirotvorets (Vredestichter) heet. De site, die samenwerkt met Defensie en de geheime dienst, bevat de namen van mensen uit Rusland, Oost-Oekraïne en de Krim, die de opstand in het oosten metterdaad hebben gesteund. Zo wil men huurlingen, Russische soldaten en terroristen ontmaskeren om ze ooit voor het gerecht te kunnen slepen. Dat is in een land in oorlog, waar te veel mensen met wapens rondlopen, een bedenkelijke actiemethode: extremisten kunnen van deze openbare gegevens immers dankbaar gebruik maken. De Oekraïense overheid neemt dat gevaar kennelijk niet serieus.
Maar Mirotvorets onthulde deze week de Russische propaganda met eigen Orwelliaanse middelen te hebben verslagen. Na de moorden bespeurde de site een stroom aan nieuwsgierige bezoekers uit Rusland en het e-team besloot de Russen ter wille te zijn: de twee namen werden achteraf aan de lijst toegevoegd. Men bedacht een mysterieuze ‘agent 404’, die via Twitter werd geprezen voor zijn liquidaties: „Voor de succesvolle uitvoering van de hem verstrekte opdracht heeft agent 404 een extra streep gekregen en is hem een waardevol cadeau overhandigd.”
Alle Russische media stortten zich hierna razend op Mirotvorets en zijn ‘geheime agent’. Toen kreeg het e-team de smaak te pakken. Men ‘stuurde’ geheim agent Pali (Stokebrand) naar de Russische provincie Chakassië, dat al weken geteisterd wordt door branden: „Na de succesvolle uitvoering van zijn opdracht is agent Pali uit Chakassië naar Oekraïne teruggekeerd. Strijder, bedankt!”
‘Mijn God, zijn de Oekrofasjisty nu ook al onze eigen velden aan het afbranden?’, twitterde een angstige Russin. De scherpzinnige Moskouse columniste Joelia Latynina was de enige in Rusland die het direct doorhad: de Oekraïeners hebben hun digitale sleepnet door de Russische patriotten gehaald, concludeerde zij. De macabere grap laat goed zien hoe woedend de Oekraïners zijn over de leugens van de Russische tv en hoe verziekt de sfeer tussen Rusland en Oekraïne is geworden. Als je Oekraïners vraagt of de grap van Mirotvorets wel ethisch is, reageren ze verbaasd: „Het is óórlog! Wij worden aangevallen door een buitenlandse agressor en jullie doen helemaal niets!”
Als Mirotvorets zelf niets met de moorden te maken heeft, wie zit er dan wel achter? President Porosjenko sprak van een ‘provocatie om het land te destabiliseren’, een echo van Poetins woorden na de moord op Boris Nemtsov. Direct doken ook hier samenzweringstheorieën op: de moordcampagne zou het werk zijn van de Russische FSB. Waarom gaf Poetin tijdens zijn hotline met de bevolking anders direct commentaar op de moorden, toen die in Oekraïne nog nauwelijks waren doorgedrongen?
Maar het is te makkelijk om de Russen overal de schuld van te geven. De oorlog in de Donbas tast de Oekraïense samenleving aan. Er is een reële dreiging dat de morele rot zich uitbreidt tot de rest van het land. Oekraïne zit opgescheept met duizenden door Rusland zwaarbewapende rebellen, die moorden normaal vinden. Maar ook onder de leden van de slechtbewapende en -getrainde Oekraïense vrijwilligersbataljons die terugkomen van het front zitten tijdbommen met PTSS, een trauma waar men in Oekraïne geen enkele ervaring mee heeft.
Er is woede over de onmacht van de regering in Kiev om de oorlog te winnen en de oude corrupte machthebbers te vervolgen. Er gaan stemmen op om wapenbezit te legaliseren. Functionarissen van het oude regime worden nog steeds regelmatig in vuilnisbakken gedeponeerd, een agressieve intimidatiemethode. De stap naar eigenrichting wordt steeds kleiner.
De moorden kunnen ook het Oekraïense antwoord zijn op de terreuraanslagen van de pro-Russische partizanen van Charkov, geleid door volkszanger Filipp Ekozjants, die hun basis zouden hebben in West-Rusland en financieel gesteund worden door Russische zakenlui. Afgelopen november lieten zij een bom ontploffen in een bar in Charkov, waarbij 8 gewonden vielen. Anders dan agent 404 bestaat Ekozjants echt: een verslaggever van Time sprak met hem.
Op 22 februari ontplofte in Charkov een mijn bij een herdenkingsmars van het bloedbad op Maidan. Vier mensen werden gedood en negen raakten gewond. Ekozjants distantieerde zich hiervan, maar claimde in Time wel een hele serie bomaanslagen tegen militaire doelen in de regio. „Ons doel is de bevolking van Charkov te bevrijden en wij zullen doorvechten tot de huidige machthebbers zwak genoeg zijn om dit toe te staan.” Ook in Odessa ontploffen bommen. Dat radicale Oekraïense patriotten op deze anti-Kiev-aanslagen een antwoord willen geven ligt voor de hand. Een ex-procureur-generaal opperde de mogelijkheid van het ontstaan van groepen als de Italiaanse Rode Brigades.
De twee moorden werden opgeëist door een groep die zich het Oekraïense Opstandelingenleger noemde, naar het West-Oekraïense partizanenleger, dat in de Tweede Wereldoorlog tienduizenden Polen en Joden heeft vermoord en tot 1949 verzet is blijven plegen tegen Moskou. Maar volgens de Oekraïense veiligheidsdienst was de claim vals; de tekst bevatte te veel taalfouten. Ze ziet ook hierin de hand van Moskou. Een frozen conflict is in de Donbas nog ver weg: ook Minsk-2 is inmiddels een dode letter. Sterker nog: Kiev zal alle zeilen moeten bijzetten om te voorkomen dat de terreur zich over de rest van het land verbreidt.
Laura Starink is journalist en oud-correspondent voor NRC in Moskou.
Dit artikel is verschenen in het NRC Handelsblad van woensdag 29 april 2015 op pagina 17
Simon tS
Antwoord:
Als ik de NRC lees of op de NPO de actualiteitsprogramma’s bekijk moet ik steeds terugdenken aan het verhaal dat ooit De Telegraaf bracht over Nederlandse journalisten die in 2008 de Olympische Spelen in Beijing gingen verslaan.
Bleek dat er 8 journalisten bereid waren om voor de Nederlandse inlichtingendienst AIVD te werken. Een – een complete idioot – wou het zelfs gratis doen. Ik vermoed dat men de anderen dan in het zwart betaalde.
Wie het verhaal van die Starink las – ik zag het ook in de NRC die ik met een of twee dagen vertraging lees – vraagt zich af wie in ‘s hemelsnaam zoveel leugens en onzin bij elkaar kan schrijven. En dat was dan correspondent in Moskou voor die krant. Ze kent dus de regio en de achtergronden.
Dat ze niets afweet van de fascistische moordpartijen kan ik dan ook niet geloven. Ze verzwijgt dit vermoedelijk dan ook heel bewust. Hetzelfde voor de NRC. Maar kijk hoe de Nederlandse media toen het verhaal brachten van die zogenaamd dronken Russische diplomaat in Den Haag.
Modder gooien was het enige dat Trouw, De Volkskrant, NRC, Pauw & Witteman en de rest deden. Meer konden/deden ze niet. Was dat omdat ze onbekwaam waren? Was dat omdat ze vooringenomen waren? Was dat omdat de AIVD en de regering Rutte dat wou? Het zijn zeer pertinente vragen waarop ik graag het antwoord zou willen kennen.
Willy Van Damme