@Hans
De film “Mission to Moscow” is geen goede film en gewoon pro-Stalin propaganda, maar iemand met een kritische geest stelt zich hier vragen bij.
Hollywood is in de regel gekend voor zijn pro-amerikaanse propaganda waardoor onmiddellijk de vraag opdoemt: “waarom Mission to Moscow?” (en er volgden er nog tussen 1943 en 1945 – waarom stopte het in 1945?).
De efficiënte propaganda machine van Hollywood werd ook ingezet in Rusland om de burgers achter Stalin te scharen en ik vermoed ook om in het Westen de steun aan de USSR voor de oorlog te verantwoorden. Maar het was vooral een strategische zet van Roosevelt om zand in de ogen van Stalin te strooien en ter compensatie voor de voortdurende leugens, bedrog en lafheid van de geallieerden zowel voor als tijdens de oorlog.
Op deze site zal niemand kunnen beschuldigd worden van Stalin negationisme, maar op deze site zijn de meeste bezoekers er ook van overtuigd dat de US zelfs de grootste misdadigers tot vriend (als zij dit begrip kennen wel te verstaan) zullen maken om nadien te pogen ze te vernietigen en voorbeelden hoef ik niet te geven.
GV
Antwoord:
Je hebt die film blijkbaar ook ooit gezien. Ik vond hem gewoon dom, oerdom. Maar wegens zijn historische betekenis wel boeiend.
Ooit las ik een stuk in The Economist dat het toch schandalig was dat die graftombe van Lenin in Moskou nog niet naar de schroothoop was verwezen.
Ik ben ook nooit een fan geweest van Lenin die in wezen best een, de vergelijking is deels fout, Jacobijnse revolutionair mag genoemd worden.
Een kind van de opstand en de Russische woede over zoveel onrecht.
Ik heb dan een brief gestuurd naar dat weekblad met de vraag of men daarom in het Verenigd Koninkrijk ook niet alle verwijzingen naar Cecil Rhodes e.a. koloniale moord- en plunderaars moet verwijderen.
Evenals dat mooie standbeeld voor het parlement van koning Richard Leeuwenhart Plantagenet. Toch ook een slachter van formaat die trouwens feitelijk een Fransman was.
En hetzelfde voor die Amerikaanse presidenten in Mount Rushmore die medeplichtig zijn aan de massale diefstal van de eigendommen van de originele inlandse bevolking van de VS en ook van hun uitroeiing.
Ik kreeg geen antwoord en de brief raakte, wat dacht je, niet geplaatst.
Stalin heeft inderdaad bloed aan zijn handen, vooral door de brutale collectivisering van de landbouw en de geforceerde overgang naar een hoog-industriële maatschappij. Plus dan natuurlijk de continue politieke zuiveringen.
Ik denk dat de man vooral boos was wegens mijn beschrijving van die conferentie in München van 1938 en de positie van de Sovjetunie daarbij die niet mee mocht doen. Die conferentie was zo te zien alleen voor ‘beschaafde’ landen.
Ja, voor sommige mensen is elke nuancering uit den boze en moet je over bepaalde historische figuren of alleen maar goed of alleen maar slecht schrijven. Maar zo werk ik niet.
Willy Van Damme