Het komt mij voor als een interessant gedachte-experiment — afgezien van de enorme ellende die Syrische inwoners de laatste jaren hebben ondervonden; daarbij ontbreekt elke insteek die interessant genoemd zou mogen worden — de laatste ontwikkelingen in Syrië en omstreken af te zetten tegen wat met de plannen PNAC en ACB werd beoogd. In een eerdere reactie heb ik hierover iets naar voren gebracht, maar voor wie dat gemist heeft, heel kort het volgende: beiden houden verband met wat politieke zionisten voor ogen stond en stáát ter zake van hun project Der Judenstaat* oftewel Israel. Project for a New American Century en A Clean Brake zijn afkomstig uit een en dezelfde koker: politieke zionisten, voornamelijk joden in óók Amerika, die al vanaf ca. 1860 aan het sleutelen waren m.b.t. bovengenoemd project. WO-I en WO-II, stichting staat Israel (mei 1948) , de Zesdaagse Oorlog (juni 1967), ze hadden er álles mee te maken, evenals de huidige politieke verwikkelingen in de Midden-Oosterse regio en aangrenzende gebieden. Het kan aan mij liggen, maar mij bekruipt het gevoel dat genoemde laatste ontwikkelingen slecht vallen bij die voorstanders (want bedenkers) van genoemde plannen. Een Israelische (lucht)aanval bij Mezzeh (Damascus) verbaast mij dan ook geenszins, en ik verwacht meer van dergelijke politiek-zionistische ingrepen, omdat ze er ook al waren in de jaren hiervoor. Dat deze bij ons geen aandacht hebben gekregen, past geheel en al in de schaapachtige volgzaamheid van het Westen, waar het zaken betreft die Israel niet aan de grote klok gehangen wil hebben. Het feit dat Bashar Al-Assad koste wat het kost provokatie van Israel tracht te vermijden, is nmbm de beste manier om het ingrijpen van Israel in zijn land zo veel mogelijk te voorkomen.
* Lezen in cursief.
Egbert Talens
Antwoord:
Het is duidelijk dat alles wat in Syrië gebeurt en gebeurde te maken heeft met Israël. De gebeurtenissen rond Gaza en de houding van de EU tegenover de Israëlische agressie bewijzen dat. Toen waren er geen tirades vanuit de EU tegen de dodelijke agressie en grote schending van de mensenrechten door Israël. Neen, onze Europese leiders togen nadien zelfs naar ginds om hun steun voor het zionisme te tonen.
En als de Saoedische koning sterft dan gaan ze vanuit Europa allen ginds hun medeleven tonen. Sterft Fidel Castro dan is dat een moordenaar en dictator waar men mijlen van weg blijft. Wat betreft die ontploffing op de luchtmachtbasis van Mezzeh blijft het onduidelijk wat er gebeurde. Het blijft natuurlijk meer dan intrigerend. Waarom die onduidelijkheid komende van beide zijden?
Willy Van Damme