Alle strijdende partijen willen even op adem komen, en hun krachten weer opbouwen voor een nieuw rondje vechten. Het Syrische regeringsleger wil zijn gewonnen posities consolideren. Hezbollah heeft een serieuze aderlating gehad en beseft dat z’n voornaamste vijand Israël blijft. Iran moet zijn doden op dit buitenlands slagveld kunnen blijven verantwoorden tegenover de eigen bevolking. Ruslands middelen zijn eveneens niet onbeperkt, en wil een luwte bewaren in Oekraïne en Syrië bij de machtsovergang in de VS om dan een gunstige deal te kunnen sluiten met Trump. Turkije beseft dat Assad een blijvertje is en heeft momenteel genoeg problemen met de binnenlandse aanslagen van IS en PKK terwijl de eigen troepen in Syrië en Irak zware verliezen leiden. Israel wacht eveneens af, Trump schijnt voor hen een bondgenoot te worden. Zal hij echter hun standpunt over Syrië delen? Qatar schijnt wat alleen te staan, maar heeft net als alle andere olieproducerende landen nood aan stabiele olieprijzen, die er voor een stuk dankzij Rusland zijn gekomen. En de fundamentalistische rebellen? Er is een mindere toevloed aan buitenlandse rekruten wegens de tegenslagen op het slagveld. Turkije laat er ook steeds minder en minder door; de dolle hond is immers de hand van zijn meester beginnen bijten. Nee, voor de rebellen is het voornamelijk wachten op nieuwe wapens en zich ingraven om aanvallen van het regeringsleger te kunnen afslaan.
Luc
Antwoord:
Ik vermoed zoals U dat het eventjes een pauze is om dan verder te gaan met de strijd. De kwestie is echter dat de rebellen alleen nog maar slaag krijgen. Ze weten dat het ganse gebied omheen Damascus verloren is en hebben nadien geen echte troefkaart meer over.
De hoofdstad Idlib van de gelijknamige door hen bezette provincie telt in normale omstandigheden een 55.000 inwoners, en dat betekent op een totale bevolking van normaal een 23 miljoen dus niets.
Bovendien denk ik dat het met de andere kant met Iran, Irak, Libanon, Syrië en Rusland beter gaat dan je stelt. Zij kunnen dit verder probleemloos aan hoor. En nu de overwinning om de deur is gaat niets hen nog stoppen. Ze willen het natuurlijk zo goedkoop en zo snel als mogelijk oplossen maar hebben wel geduld. Dat is duidelijk.
Moest Turkije plots de kant van de VS kiezen dan zou er wel wat veranderen. Maar gezien wat er tussen Turkije en de VS de voorbije tien jaar gebeurde geloof ik niet in een grote koerswijziging van Ankara. Washington heeft gewoon in de regio alle krediet verloren. Geen kat vertrouwd haar nog. En bovendien ontbreekt het de VS aan de middelen om het tij nu nog geheel te keren.
De VS zou dat natuurlijk financieel wel kunnen maar niemand in de VS staat te springen voor een nieuwe bezetting van een Arabisch land. Alleen de harde fractie binnen de neoconservatieven met HRW misschien maar die liggen na de uppercut van Trump KO op de grond.
Besef ook dat de Amerikaanse overheidsschuld nu volgens bepaalde berekeningen 20.000 miljard dollar zou zijn. Waanzin.
Mijn idee is dat men nu de streek om Damascus zal zuiveren van de laatste jihadisten, alsmede die twee verzetsaarden in het westen van de provincie Homs en het gasrijke gebied omheen Palmyra.
Dat laatste is belangrijk voor de energiebevoorrading van de steden Homs en Damascus. Mogelijks, afhangende van de beschikbare manschappen, zal men ook snel het westen van de stad Aleppo tot aan de grens van de provincie Idlib innemen.
Het veilig stellen van de Jordaanse grens is, vooral dan om economische reden, ook mogelijk en wenselijk. Dat lijkt mij militair strategisch zinvol. Wat ze nu willen doen is het isoleren van de provincie Idlib. En met Turkse steun is dat poepsimpel.
Mijn vermoeden en vooral vrees is dat men in de VS, daarom niet het Witte Huis maar in het Pentagon of de CIA weerwraak zal willen nemen op de hier winnende partijen. Een herhaling dus van de gruwel die Afghanistan heet na de nederlaag in Vietnam.
Een president weet niet altijd waar de anderen zoals de CIA mee bezig zijn hoor. En gezien de relatie van Trump met grote delen van het establishment in Washington is hier zeer veel mogelijk. Om goed in de gaten te houden.
Willy Van Damme