Men heeft hier kennelijk hetzelfde scenario gebruikt als in Syrië. Ook die chemische aanvallen werden altijd zorgvuldig getimed (vlak voor een belangrijke bespreking over wapenstilstand in Syrië), altijd werd Assad als schuldige aangewezen, en een feitelijke en betrouwaar onderzoek naar de ware toedracht werd nooit uitgevoerd. En de massa-media huilen zoals gebruikelijk mee met de wolven in het bos die ons een volgende oorlog in loodsen…
Rob Heusdens
Antwoord:
De hysterie die Theresa May en haar regering rondstrooit kent geen grenzen. Uit een rechtbankdocument zou nu blijken dat Porton Down, het Brits wetenschappelijk centrum betreffende chemische en biologische wapens, zou gesteld hebben niet exact te weten wat soort gif er zou gebruikt zijn.
Ook speelt men het ontzettend sluw met woorden. De Britten haalden het woord Novichok boven dat men dan verkocht als een Russisch gif. Maar dat klopt niet. Novichok is Russisch voor nieuweling en wat dat betekent is geheel onduidelijk.
Toen men de woordvoerster van de Russische regering vroeg of Rusland ooit novichok hadden gemaakt was het antwoord dan ook neen want het was in wezen een Britse term, geen Russische. Het verklaart ook waarom het in de vele officiële internationale documenten rond chemische wapens onder die naam nooit voorkomt. Waarom dus gebruikten de Britten specifiek die naam? Om het Russische te laten klinken?
Waarna men bij o.m. de Amerikaanse Atlantic Council, The Times, en de al even smerige The Guardian al of niet in de VS verblijvende Russen verhalen liet vertellen over allerlei Russische proeven uit de jaren zeventig, tachtig en ook nog negentig met nieuwe chemische wapens.
Wat die media dan verkochten als dat gifgas novichok. Waarop diezelfde media dan de Russen voorstelden als bewuste leugenaars en als bewijs dat het verhaal van May klopt.
Maar die experimenten, meer blijkt het niet geweest te zijn, hadden bij de Russen andere namen. Het Russische centrum GODNIIOKHT, verantwoordelijk voor onderzoek naar chemische wapens, het Russische Porton Down dus, gaf die nieuwe experimentele gifgassen de namen A1972, D1980, B1976 en C1976. En dat onderzoek en produceren was tot 1997 ook perfect legaal. Ook andere landen werkten hieraan.
Ook is nu wel overduidelijk dat andere landen zoals het Verenigd Koninkrijk, o.m. gebruik makend van de informatie uit dat boek van die Vil Mirzayanov dat soort giffen probleemloos zelf kunnen aanmaken.
Zie het interview met Vladimir Uglev op de website The Bell, https://thebell.io/en/the-scientist-who-developed-novichok-doses-ranged-from-20-grams-to-several-kilos/. Het is afgaande op de website onduidelijk hoe men The Bell dat dit publiceerde moet catalogiseren, De pagina ‘About Us’ en een adres zijn onvindbaar op hun website. Vermoedelijk is het Westers en op Rusland gericht.
Verder onderzoek hiernaar leidde naar de VS en enkele Russische ballingen. Wat men echter op de website voor Engelstaligen mooi verstopte. Wat natuurlijk verdacht is.
Ook is er de vraag waarmee die Skripal op dit ogenblik bezig was. We weten dat niet. En om een eventueel motief en zo de dader te kennen is het toch essentieel om het onderzoek naar ook dit verder te kunnen voeren. Duidelijk is dat die man gezien zijn verleden een onbetrouwbaar figuur is en vermoedelijk ook chanteerbaar.
Neen, voor zover ik nu kan zien is dit pure oorlogspropaganda. Aan de Britten om te bewijzen dat dit niet zo is. Maar dat ze zelfs weigeren om een bloedstaal van dochter Julia, een Russisch staatsburger, aan Rusland te overhandigen is ook raar. Waarom doen ze dat niet? Hun onderzoek kan er normaal alleen wel bij varen. Want het onderzoek zo saboteren kunnen de Russen niet.
Wel mooi was dat Jan Balliauw, Rusland specialist voor de VRT, deze avond in het journaal verklaarde dat Belgische bronnen hem stelden geen bewijzen te hebben voor de Britse beweringen. Soms is de man toch wel goed hoor.
Maar wil hij binnen onze diplomatie kunnen blijven werken dan zal men desnoods enorme druk uitoefenen om braaf in de pas te lopen. Peter Verlinden van de VRT is bij onze diplomatie, afgaande op gesprekken er wegens zijn houding tegenover Rwanda bij een aantal zowat persona non grata.
Willy Van Damme