Eerlijk gezegd, ik kijk niet meer naar de VRT. Terzake & De Afspraak waren inzake framing voor mij de druppel die de emmer deden overlopen. Slecht voor mijn bloeddruk. Ik zou simpelweg een zwaar voorwerp richting scherm hebben gegooid. Het spijtige is wel dat ik ondanks mijn ontwijk-gedrag toch nog aan onze vaderlandse zender moet mee betalen. Ik heb trouwens met een gekend VRT journalist-correspondent “of the record” eens gepraat over de kwaliteit van zijn persoonlijke reportages. Hij draaide bij mijn niet malse kritiek om de hete brij heen, wat ik ook niet anders had verwacht, maar gaf toch toe dat het bij zijn reportages op sommige vlakken “wel aan duidelijkheid ontbrak” . Een eufemisme voor desinformatie in mijn ogen. Tja het topje van de ijsberg, beseft men, als men ooit “Gekaufte Journalisten van ‘Udo Ulfkotte” heeft gelezen.
Luc De Vincke
Antwoord:
Het nieuws begint steeds meer op comedy te lijken. Men maakt een verslag over een optreden van bijvoorbeeld Daan en vraagt dan aan enkele fans wat ze ervan vinden. Met veel enthousiaste ja’s.
Vandaag in het nieuws nog iets over onderwijzers die in de vakantie wat vrijwilligerswerk doen met een onderwijzeres die bezig is met speelpleinwerking. En men de kinderen daar eenstemmig deed zeggen dat de vakantie te lang duurt. Kregen ze eerst snoep of ijsjes belooft om dat antwoord te geven? Monty Python was toch wel beter.
Leuk is altijd als een of andere belangengroep een visie in het nieuws wil krijgen om het maatschappelijk debat te manipuleren. Ze maken eerst tegen betaling een hen passende liefst universitaire – dat klinkt nu eenmaal erg professioneel en dus zeer geloofwaardig – studie en gaan dat dan aan de VRT verkopen als ‘nieuws’.
Waarna op bijvoorbeeld het vlak van thema’s als de werkloosheid of de ‘te hoge’ lonen men het debat daar duwt waar men het hebben wil. Het aantal voorbeelden hiervan zijn legio. De vierde macht? Onmacht, ja dat wel.
Willy Van Damme