Het is opvallend dat het rapport de mainstream haalt in Belgie. Het artikel draait om reputatielogica en groepsdenken: we negeren het rapport zelf maar vragen het aan wie we vertrouwen. Zij stellen ons gerust dat zij betrouwbaar zijn en de andere niet. En wij en onze lezers weten weer dat wij bij de goeien horen.
Vranckx bevestigt dat er veel desinformatie is maar hij denkt dat hij daar boven staat en daar geen deel van uitmaakt want hij hoort bij de groep van de goeien,
Het begint met de Working Group on Syria te vermelden en te discrediteren: op het eerste gezich academisch: hallo, zoek het op. het zijn academici. De berichtgeving is pro Assad en pro Russisch: tsja daar is iets van. het is een werkgroep propaganda. Het is haar job om propaganda te analyseren , en dan krijgt propaganda die iedereen gelooft voorrang. En dat speelt in het voordeel van Assad/Putin. Het is ook in het voordeel van de waarheid . Het is te makkelijk om degenen die de leugens van onze kant uitbrengen te herleiden tot handpoppen van Putin en ze dan volstrekt te negeren. Dat argument zou zelfs niet geldig zijn voor echte woordvoerders van Putin/Assad.
De werkgroep zijn zelf geen klokkeluiders, de journalist weet duidelijk niet wat dat is en welke risicos de OPCW leden die dit lekten lopen. Maar de werkgroep moet dus genegeerd worden ondanks het feit dat zij de voorkeur hadden bij de echte klokkenluiders en dat zij ten gronde het rapport analyseren en op de eigen waarde beoordelen , wat de anderen niet doen.
Het rapport wordt geminimaliseerd door het een hypothese te noemen, terwijl ze een conclusie trekken. Vranckx gaat verder met minimaliseren van het rapport door te argumenteren dat het helaas te laat is om de waarheid te achterhalen. Dit rapport is geen speculatie.
Dan komen er experten aan het woord zonder geldige reden voor anonimiteit, behalve dat ze complete nonsens verkopen: Chloor is heel moeilijk als wapen te maken en het feit dat hier veel doden geweest zijn betekent dat het van Assad moet komen zeggen ze. Dat is nonsens. Postol en anderen zijn duidelijk genoeg over waarom chloor zelden dodelijk is en zoals we eerder bespraken heeft het niks te maken met het maken van het juiste mengsel.
Het relaas van het onderzoeksteam die wegens veiligheidsredenen niet binnenmochten van Assad en de Russen is niet waar. Ze werden door het United Nations Department of Safety and Security tegengehouden.
Het conflict tussen officieel rapport en gelekt rapport word door expert Zanders beschreven als normaal. Wel , Zanders is een echte expert, al is het uit zijn algemeen commentaar is niet duidelijk of hij het rapport gelezen heeft, en naar zijn reactie ten gronde mag wel gepolst worden.
Alleen, wat normaal is is dat er interne conflicten zijn bij een dergelijk onderzoek en dat het rapport dat reflecteert. Hier wordt Henderson in het officiele rapport doodgezwegen terwijl wordt beweerd dat de simulaties de these van de helicopters bevestigen. Ge kunt er zeker van zijn dat verschillende teams aan dat rapport gewerkt hebben en dat zij de degelijkste simulaties gemaakt hebben en als er al andere simulaties waren die veel oppervlakkiger waren. Het zijn de leading experts die tegelijk genegeerd en tegengesproken worden en zeker geen minderheid.
Het enige lichtpuntje is dat het artikel het vreemd vindt dat Henderson’s rapport niet vermeld is, al wordt het zonder enige grond behalve intentie om te discrediteren een minderheidsrapport genoemd.
Dan gaat het artikel verder met ‘wat we allemaal weten’ en haalt het – onafhankelijk burgeronderzoek wittewel- Bellingcat aan. Dat is niet alleen ‘we vertrouwen alleen de usual suspects” maar ook – we hebben geen benul van waarover het gaat maar op de NYTimes staat een filmke.
Nog een observatie van Postol . Hij komt er voor uit dat hij het de eerste keer heeft verkloot en hij heeft zich volledig herpakt. Daarom is hij ‘nen echten’ die zijn beroepseer boven pollitiek stelt. Hij is vernietigend over het laatste rapport en noemt het bewuste vervalsing. Hij is van mening dat er tussen Ghouta , waar de experts binnen de dwangbuis van hun beperkte mandaat goed werk leverden en waar ze zijn extra verslag over de korte reikwijdte (2km)van de sarinraketten (te kort om door het syrisch leger afgevuurd te zijn) accepteerden, en Khan Seikhoun iets veranderd is aan de top waarbij intern politiseerden.(en zijn officiele analyse van Khan Seikhoun staat hier) Het gelekte rapport is een interne rebellie van mensen die ook nog aan hun beroepseer hechten en ze hebben het verstuurd naar mensen waar ze nog vertrouwen in hebben.
Tuyzentfloot
Antwoord:
Het verhaal verscheen toen ik er eventjes tussenuit was in Virton. Lekkere maitrank. Cruciaal is natuurlijk die cilinder die men daar op een bed ontdekte. Verrassend is wel dat men terugkwam op dat verhaal van die ingenieur die zijn gecensureerd rapport bekend maakte. Die cilinder is volgens die jihadisten de drager geweest.
Ach co-auteur Vranckx betreurt het dat hij het land niet meer binnen mag want hij wil: “langs àlle kanten berichten.” Je moet maar durven. Zijn laster en leugens rond de gebeurtenissen van 12 januari 2012 tonen echter perfect aan wat een leugenaar hij is.
Nu heeft hij het zuinig over een granaataanval zonder echter ditmaal te zeggen wie de dader is. Hij weet dus perfect dat hij toen gelogen heeft en zonder bewijs een non schuldig heeft verklaart aan een poging tot massamoord. Een rechtgeaarde journalist had nadien het beroep verlaten.
Het is zoals zijn oproep op het laatste voor een tribunaal dat de waarheid over die aanvallen aan het licht moet brengen? Maar in zijn stuk wijst hij al de dader aan. Een onderzoek is dan alleen nog maar een formaliteit.
Verder tonen zij die foto van een zogenaamde vatenbom afkomstig van Qasion News Agency, een salafistische nieuwssite. Maar dat laatste zegt hij er natuurlijk niet bij. En wat zien wij? Iets dat neerdwarrelt en lijkt op een bom. Maar is dat dan een vatenbom zoals zij hier beweren? Kom nou!
Verder is de grafiek met zogenaamde aanvallen met chemische wapens bizar. Tot april 2013 bij het stadje Khan al Assal zijn er nergens gevallen met dergelijk aanvallen gesignaleerd. En dat was in april 2013 dus de allereerste. De VN met de missie van de Zweed Ake Sellström heeft toen in december 2013 alle gerapporteerde aanvallen in haar verslag besproken.
Deze grafiek blijkt te komen van het Berlijnse Global Pubic Policy Institute dat beweert ‘onafhankelijk’ te zijn. En dat is opgericht door een zekere Alexander Soros, de zoon van zijn illustere vader George.
Met in de beheerraad o.m. Anne-Marie Slaughter van de New America Foundation, een van de centra van de Amerikaanse neoconservatieven. (Zij is er zelfs voorzitter van, nieuw geplaatst) Inderdaad zeer (sic) onafhankelijk.
Maar die aanvallen zijn volgens de auteurs allen bewezen. Eerst doen al Qaeda & co enkele beweringen en op die basis zegt het OVCW daarna dan dat die verhalen juist zijn.
Behoudens Douma heeft de OVCW sinds augustus 2013 met Oost-Ghouta nooit nog een plaats bezoek gedaan en alleen afgegaan op beweringen van die terreurbewegingen. En dat noemt men dan onderzoek. Het is de mensen uitlachen.
Jean Pascal Zanders is in deze zaak veelal voorzichtiger maar dat komt vermoedelijk door de financiering van zijn werk. Hier zag ik tot heden geen geld
van de salafisten van het Arabisch schiereiland of de VS maar wel van de EU.
Naast zijn blog de Trench is hij ook medewerker bij het ISS, het Institute for Security Services, een onderdeel van de EU. In wezen laten beide schrijvers hier hetzelfde volkje an het woord dat zijn centen krijgt van de EU, VS, enzovoort.
En die leveren dan de ‘bewijzen’. Bewijzen van wat? Van spreekwoord: Wiens brood men eet, diens woord men spreekt. Een eeuwenoude wijsheid. Wie echter een andere klok laat horen is voor hen minstens dubieus en in geen geval te vertrouwen.
De dag dat jean-Pascal Zanders echt het boekje open doet is de kans groot dat hij elders werk kan gaan zoeken. Zie het eerder geciteerde spreekwoord. Ik heb de man ooit geïnterviewd maar de man bracht niets nieuws bij dan wat men bij o.m. Bellingcat kan vinden.
Wie het verslag van de VN-commissie van toen over de aanval bij Khan al Assal leest kan alleen maar concluderen dat de daders bij die jihadisten te zoeken zijn. En die wapens kwamen van een door hen rond januari 2013 veroverde legerbasis. Wat de journalist Harald Doornbos onthulde.
Typerend is dat hij die Working Group typeert als zijnde een die alleen maar verhalen pro Rusland en Assad brengt en dus niet te vertrouwen. Over Bellingcat, dat financiering krijgt van de regeringen uit de VS en het Arabisch Schiereiland, en grossiert in verhalen en leugens (Oost-Ghouta augustus 2013) tegen Rusland zwijgen zij.
Willy Van Damme