Onderbewustzijn? We verschillen toch wel van mening. Mensen als Vranckx doen gewoon wat iedereen doet als ze een bescheiden beeld hebben over hun eigen kennis. Ze baseren zich op wie betrouwbaar is en wie niet. Groepsdenken is niet irrationeel, het is gewoon een consensus over wie betrouwbaar is en wie niet. Het wordt pas ongezond als het hermetischer en strikter wordt. Het artikel van Vranckx is een zuiver voorbeeld van de moderne interpretatie van kwaliteitsjournalistiek: het houdt zich strikt aan hoog aangeschreven bronnen, bevestigt de status van wie hoog en laag aangeschreven staat, en promoot hiermee zijn eigen status.
Het stuk lijkt op een onderhandeling tussen de kliek die het voor het zeggen heeft over het afhandelen van een verstoring.
Dat is de mainstream pers: hermetisch groepsdenken rond de machtscentra en hoe meer ze kwaliteit menen te bieden hoe erger het wordt. Hoe minder ze ook hun eigen dissidente analyse durven maken.
De mensen die het artikel serieus nemen zijn niet zo verschillend. De mainstream is niet beperkt tot de pers maar omvat iedereen die kwaliteitsjournalistiek hoog acht
Er wordt ook gelogen (en in een PR maatschappij verwacht ge dat dat veel gebeurt) maar dat zijn meer de excessen van het systeem. Ik wil ook helemaal niet beweren dat dissidente media geen groepsdenken hebben. Maar mainstream journalisten zijn door de band wel heel conformistisch en zitten in een systeem dat dat ook eist.
Propaganda is het bijsturen van groepsdenken. Dat moet dus via bronnen die als geloofwaardig gezien worden maar propaganda werkt in hoofdzaak horizontaal, terwijl we er altijd van uitgaan dat het in hoofdzaak top down vertikaal is.
Tuyzentfloot
Antwoord:
In wezen is wat de Standaard en De Morgen kwaliteitsjournalistiek noemt in sommige gevallen alleen maar mooi met een strikje en glanspapier verpakte ‘modder’ Het verhaal van lezer Eddy Bernays over de link van Guy Van Vlierden met de Amerikaanse Jamestown Foundation zegt het allemaal.
Willy Van Damme