De advertentie in de krant van vrijdag, 24 maart 1933, was géén grap. “Judea declares war on Germany. Jews of the world unite in action”, en “Boycott of German goods”, enz … Je kan wel zeggen: “Jamaar, dat was een reactie op de Duitse politiek. Maar waarop was de Duitse politiek dan weer een reactie? Een handjevol Zionistische ‘Joden’ was al sedert het laatste decennium van de 19de eeuw actief bezig met stoken. En die vrij plotse vlaag van emigratie naar Palestina sedert 1850 ongeveer, kwam die uit de lucht gevallen? In de boeken, die ik liggen heb, geschreven door Joden, zie ik veel geklaag. Maar hadden andere mensen dan minder te klagen? Ik heb nog wat gezien van het leven van gewone mensen, mijn grootouders waren dat, gewone mensen.
Ik ervaar zelf wat voor een verschrikkelijk lastige zaak het is. Enerzijds moeten we zorgen dat onze Joodse medeburgers hier zoals normale burgers kunnen participeren, maar neem Jean Gol, voor hoeveel procent was hij Belg en hoeveel Israëlier?
Is er één oorlog geweest de afgelopen 200 jaar waarin een handjevol zogenaamde ‘Joden’ geen cruciale rol hebben gespeeld?
Dat het enorm lastig is, dat vind ik een feit.
Mvg,
Edith Legrand
Antwoord:
Joden zijn mensen als elk ander. En je hebt ze aan beide kanten van vele conflicten. En er zijn ook oorlogen waar ik nergens joden zie zoals de Indisch-Pakistaanse oorlogen en die van China met Vietnam, Rusland en Indië. Ook is er de Japanse aanval op Pearl Harbour. En Joden vochten soms tegen elkaar.
Trotsky was een jood maar zijn Sovjetleger vocht tegen de Britten waar joden soms hoge posities hadden. In Europe waren joden nu eenmaal bij vele oorlogen betrokken. Waarom? Simpelweg omdat er veel joden in hogere positie zaten en dus mee beslisten over oorlog of vrede.
Willy Van Damme